Η τιμή μας (του Χρήστου Τσουράκη)

Η ΤΙΜΗ ΜΑΣ

Στη μετωπική… στα Τέμπη
Σ’ είδαν πάνω σε μπουλντόζα
Κι έχωνες ανθρώπων μέλη
Παίζοντας ευθύνη πρόζα.

Μα δεν σ’ είδαν να δακρύζεις
Για τα τόσα θύματά σου
Παρά μόνο να πασχίζεις
Βιαστικά για τη δουλειά σου.

Τα βουνά κι οι πέτρες κλάψαν
Τα λουλούδια ξεραθήκαν
Και τα νυχτοπούλια πάψαν
Να το λεν και βουβαθήκαν.

Τί θα πεις σ’ αυτή τη μάνα
Που ακόμα καρτεράει;
Τί θα πεις και στην καμπάνα
Που δυο χρόνια αργοχτυπάει;

Όσο κρύβεις την αλήθεια
Απ’ τον ήλιο μας ευθύνη
Μέσα στου λαού τα στήθια
Γιγαντώνεται η μήνη.

Λαοθάλασσα μεγάλη
Πλημυρίζει τις πλατείες
Κι είναι του λαού η πάλη
Μαχαιριά στις εξουσίες.

Είναι τιμή να γεννηθείς
Ρωμιός και να πεθάνεις
Και κέρδος σου όσο θα ζεις
Να παίζεις και να χάνεις.

Λαμία 06/02/2025
Χ.Τ ο Βιτ’λιώτης