Η βιομηχανία (του Χρήστου Τσουράκη)

Η ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ

Μέτρησα μες στη Λαμία
πεντακόσια καφενεία
Που προσφέρουνε το ρουφ
Κι άνεση στο πουφ και προυφ.

Πιτσιρίκια και παιδούλες
Κι ο καφές τους με καρδούλες
Κι ένας έρωτας ανθεί
Με φλιτζάνικο  φιλί.

Οι μπαμπάδες κι οι κυράδες
Ψάχνουν μέσα στις φουσκάλες
Για να βρουν το τυχερό
Μπας κι αλλάξουν το παλιό.

Οι μοναχικοί θλιμμένοι
Κι απ’ τη μοίρα τους ριγμένοι
Κάθε λάθος ρουφηξιά
Κατακάθι και βρισιά.

Οι αλλιώς ψάχνουν τον γκιώνη
Το φυσούν και δεν κρυώνει
Και φορτώνουν στον καφέ
Τους καημούς τους βερεσέ.

Και η Τρίτη ηλικία
Με τα πόδια τους τα τρία
Μες στον σκέτο αναπολούν
Το μπορώ και το δοκούν.

Τώρα μέσα στη Λαμία η βαριά βιομηχανία
Είναι πια τα καφενεία τα πολλά της ιατρεία
Σάμπως και τα φαρμακεία σούπερ μάρκετ συμμαχία
Με ψηλή αρχομανία έντονη σκυλολαγνεία
Και μ’ ανάπτυξη ευρεία σ’ όλα τα νεκροταφεία.

Όλοι οι πισινοί λοιπόν βγάζουν ίδιο προϊόν.

Λαμία 08/11/2024

Χ.Τ ο Βιτ’λιώτης