Ο Χιμπατζής (του Χρήστου Τσουράκη)

Ο ΧΙΜΠΑΤΖΗΣ

Αγά μ’ αν μ’ είχες στη δουλειά
Κι έκανα ότι κάνεις
Θα μου ’βαζες την πιστολιά
Στ’ αυτί να με ξεκάνεις;

Αν σου ’βαζα φωτιά στο βιός
Στα δάση σου λαμπάδα
Θα βέλαζα σαν ο αμνός
Το Πάσχα στην Ελλάδα;

Αν σε μπουλτόζα χειριστής
Παράχωνα ευθύνες
Θα μ’ έστηνες σαν δικαστής
Μπροστά στις καραμπίνες;

Αν σου πουλώ στον γείτονα
Το πρώτο σου μποστάνι
Μην πεις ότι θα γλίτωνα
Το μαύρο σου δρεπάνι;

Άμα σ’ αγόραζα ακριβά
Ψωμί να βγάζω φράγκα
Θα μ’ έριχνες στη νηστικιά
Του χάρου τη μαρμάγκα;

Αν σου ’τρωγα τα δανεικά
Τα δις τα τετρακόσια
Θα μου ’κοβες με την κουσιά*
Την μακριά μου γλώσσα;

Όλα αυτά πως μπόρεσες
Κι έκαμες στην πατρίδα
Κι αλλιώς τα ρούχα αν φόρεσες
Μα τα κουμπιά τους ίδια.

Τα γεράκια αν έχουν τρόπο
Να ορμούν από ψηλά…
Στον καταραμένο τόπο
Χιμπατζής θα κυβερνά.

Κουσιά=γεωρ. εργαλείο κοπής χόρτων,
από το Σέρβικο kosa=δρεπάνι.

Λαμία 21/03/205
Χ.Τ ο Βιτ’λιώτης

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ Τα καφάσια (του Χρήστου Τσουράκη)