Το κυνήγι (του Χρήστου Τσουράκη)

ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ

Το κυνηγάει ο φτωχός
Το χρήμα με ιδρώτα
Κι αυτό του γίνεται μπουχός
Πριν καν φτάσει στην πόρτα.

Το κυνηγά ο παραλής
Μέχρι να τ’ αποκτήσει
Κι αγωνιά ολονυχτίς
Πως θα το αυγατίσει.

Οι τράπεζες το κυνηγούν
Νομίμως και ανόμως
Κι όσοι τα πήραν και χρωστούν
Τους περιμένει ο δρόμος.

Το κυνηγάνε το… χαρτί
Παιδιά γυναίκες άνδρες
Γιατί στολίζει τη ζωή
Με λαμπερές γιρλάντες.

Το λαχταράει κι ο παπάς
Μάρτυς χαράς κι οδύνης
-Το χέρι του να το φυλάς
Και κάτι να του δίνεις-

Με ριφιφί… κι ο φορατζής
Τα παίρνει για… το κράτος
Κι άμα λαθέψεις κι αρνηθείς
Σου γίνεται βαρβάτος.

Αγαπήσαμε το χρήμα
Πέρα κι απ’ τον αδελφό
Κι έχει γίνει η κουρτίνα
Που μας κρύβει το θεό.

Φεύγουμε και μένουν πίσω
Του παρά μας οι δεσμοί
Και ντυμένοι με το μίσος
Πάμε στο θεό γυμνοί.

Λαμία 21/11/2024
Χ.Τ ο Βιτ’λιώτης