Το πατρικό μας το χωριό (του Χρήστου Τσουράκη)

ΤΟ ΠΑΤΡΙΚΟ ΜΑΣ ΤΟ ΧΩΡΙΟ

Κλείσαν οι στράτες στα χωριά
Ορφάνεψαν τα σπίτια
Χάσκουν πορτοπαράθυρα
Μ’ ενοίκους τα σπουργίτια.

Το πατρικό μας το χωριό
Με το γλυκό μποστάνι
Σκάβει την πέτρα για νερό
Μπας κι η ζωή του γιάνει.

Το διαφεντεύει η μοναξιά
-Μείναν τριάντα ακόμα-
Και τη σιωπή της η γιαγιά
Την έκρυψε στο χώμα.

Τώρα πονηρή Μαριώ
Κάτσε φύλα το χωριό
Και το τελευταίο αντίο
Κράτα το για το μουσείο.

Μοίρα μας στείλε στα χωριά
Δυο καρπερά ζευγάρια
Να μην ακούει η ερημιά
Το κλάμα απ’ τα βλαστάρια.

Σε τούτα τα χαλάσματα
Με τις παλιές φιγούρες
Παιχτήκαν τόσα δράματα
Με γέλια και σκοτούρες.

Ζωοδόχου μας Πηγή
Στείλε στην ξερή μας γη
Δυο μαυρένια σύννεφα
Κι άρμεξέ τα σήμερα.

Στις ορεινές αητοφωλιές
Που ζουν μόνο γερόντοι
Κανείς δεν έχει δόντι…
Ν’ αποστομώσει τις ψυχές.

Λαμία 31/10/2024

Χ.Τ ο Βιτ’λιώτης