Νομικά κινείται ιερέας της Λάρισας για το φιλί Ρόκκου - Γεωργίου στο X-Factor: «Το είδαν τα παιδιά μου»

Ο ιερέας κάνει λόγο για «απίστευτες εικόνες που προσβάλουν τα ήθη και τις αξίες ολόκληρης της κοινωνίας»

Την έντονη αντίδραση ενός ιερέα από τη Λαρίσα προκάλεσε το φιλί στο στόμaπου έδωσε ο Στέλιος Ρόκκος στον παρουσιαστή Ανδρέα Γεωργίου κατά τη διάρκεια του live show στο Χ Factor, το βράδυ της Κυριακής.

Ο ιερέας κάνει λόγο για «απίστευτες εικόνες που προσβάλουν τα ήθη και τις αξίες ολόκληρης της κοινωνίας», ενώ αναφέρει ότι θα προχωρήσει σε καταγγελία στο ΕΣΡ.

Δείτε το στιγμιότυπο με το φιλί:

Όπως αναφέρει σε επιστολή του στο ΕΚΚΛΗΣΙΑ ONLINE:

«Μια οικογένεια επιλέγει να παρακολουθήσει τηλεοπτικό πρόγραμμα και έρχεται αντιμέτωπη με απίστευτες εικόνες που προσβάλουν τα ήθη και τις αξίες ολόκληρης της κοινωνίας.

Τα ανήλικα παιδιά μου παρακολούθησαν το χθεσινό αποκρουστικό θέαμα. Σκέφτεστε τι ζημιά μπορεί να κάνει στις ψυχούλες τους κάτι τέτοιο;

Θα κινηθώ νομικά, θα κάνω καταγγελία στο ΕΣΡ για το ζήτημα αυτό, υπάρχουν Νόμοι.

Η ομοφυλοφιλία αντίκειται στο δημιουργικό σχέδιο του Θεού για τη ενότητα του ανθρωπίνου γένους, η οποία έγκειται στην ύπαρξη δύο φύλων, του αρσενικού και του θηλυκού.

Η ενότητα δεν έχει να κάνει μόνο με την συμπληρωματικότητα των ρόλων και την σαρκική ένωση «…. καταλείψει άνθρωπος τον πατέρα αυτού και την μητέρα και προσκολληθήσεται προς την γυναίκα αυτού και έσονται οι δύο εις σάρκα μίαν».

Έχει να κάνει και με την συνύπαρξη των προσώπων η οποία φέρνει στην ζωή τα παιδιά, ως σημεία νέας δημιουργίας και συνέχειας του αρχικού έργου του Θεού σύμφωνα με την προτροπή Του «..αὐξάνεσθε καί πληθύνεσθε».

Ο Απόστολος Παύλος και οι Πατέρες της Εκκλησίας έχουν εκφραστεί αυστηρά κατά της ομοφυλοφιλίας και θεωρούν ότι δεν πρόκειται περί συντροφικότητας, αλλά περί διαστροφικής φιληδονίας ορισμένων προσώπων, που δεν είναι από τη φύση τους τέτοια, αλλά γίνονται εξαιτίας της ακολασίας και του έκφυλου τρόπου ζωής τους.

Άρα η θεολογία μας δεν αφήνει περιθώρια να δικαιολογηθεί η ομοφυλόφιλη πράξη και κατάσταση, πολλώ δε μάλλον να γίνει αποδεκτή ως φυσική αδυναμία και να μη θεωρείται αμάρτημα, αστοχία δηλαδή από τον αρχικό προορισμό του ανθρώπου που είναι το «καθ’ ομοίωσιν»».