Φώφη Γεννηματά: Ένας χρόνος από το θάνατό της - «Για εμάς είναι η μητέρα μας, δεν έχει αόριστο αυτή η σχέση»

«Από την μητέρα μου αν θυμάμαι ένα πράγμα είναι το "Σ’ αγαπώ" και το χαμόγελο που το συνοδεύει».

Ένας χρόνος συμπληρώνεται σήμερα από τον θάνατο της Φώφης Γεννηματά, που πέθανε στα 56 της χρόνια, έπειτα από μάχη με τον καρκίνο. Ο σύζυγός της, Ανδρέας Τσούνης αλλά και τα παιδιά της, Αιμιλία Ντέκα, Κατερίνα Τσούνη και Γιώργος Γεννηματάς, μιλούν για όσα τους έμαθε και συγκινούν περιγράφοντας την αγάπη, τη μαχητικότητά και την περηφάνια της Φώφης Γεννηματά.

«Η Φώφη λείπει σε όλους μας, ήταν ένας πολύ δύσκολος χρόνος, προσπαθούμε να το διαχειριστούμε. Δεν πιστεύω ότι ο χρόνος είναι γιατρός, μαθαίνεις να το διαχειρίζεσαι καλύτερα άλλα η πληγή πάντα υπάρχει. Η Φώφη είχε πολλαπλούς ρόλους και τα κατάφερνε τέλεια, ήταν ο συνδετικός κρίκος. Είχαμε πολύ δεμένη σχέση, ο ένας έδινε δύναμη στον άλλον. Στις τελευταίες της στιγμές πιο πολύ κουράγιο μας έδινε η Φώφη πάρα εμείς, πίστευε ότι θα τα καταφέρει. Υπήρχαν στιγμές στεναχώριας γενικότερα, ένιωθε ότι την αδικούσαν, άλλα ήταν μαχήτρια, είχε φοβερή ψυχική δύναμη» είπε αρχικά ο Ανδρέας Τσούνης μιλώντας στον Κώστα Τσουρό για την εκπομπή «Mega καλημέρα».

Για την γνωριμία τους και για την στιγμή που έμαθε ότι έχει καρκίνο, ο Ανδρέας Τσούνης αποκάλυψε πως «η Φώφη ήταν αληθινή, δεν ήταν ψεύτικη, ήταν αυτό που έβλεπε όλος ο κόσμος. Πολλοί αναγνώρισαν αρετές της Φώφης μετά το θάνατο της. Τις ήξεραν και πριν. Με τη Φώφη είχαμε γνωριστεί σε ένα μπαρ, της είπα “σας έχω ψηφίσει” κι έφυγα. Πήρα το θάρρος και ξαναπήγα, αλλάξαμε τηλεφωνά και ήρθαμε πιο κοντά. Το 2008 ήρθε ο καρκίνος, δεν ξέραμε και τη βαρύτητα της κατάστασης, πήγε πολύ καλά, γιατί είχε τη δύναμη και τη θέληση να το νικήσει. Η Φώφη μου έλεγε «μην φοβάσαι τίποτα, όσο νικάω τον καρκίνο, δεν φοβάμαι τίποτα. Μέχρι την τελευταία ήμερα η Φώφη πίστευε ότι θα τα καταφέρει. Μου το έλεγε μέχρι την τελευταία ήμερα. Αυτή ήταν η Φώφη».

«Τι να της έλεγα; Να έρθει πίσω; Αυτό» κατέληξε συγκινημένος ο σύζυγος της Φώφης Γεννηματά.

«Η αγκαλιά της μαμάς μου λείπει» - «Για εμάς είναι η μητέρα μας, δεν έχει αόριστο αυτή η σχέση»

«Αυτός ο χρόνος έχει πολλές ελλείψεις, λείπει η περηφάνια που έχει η μάνα, που σε κοιτάει και σε καμαρώνει. Μου είχε στείλει ένα γράμμα ένα Πάσχα, που δεν είχα γυρίσει και στο τέλος έγραφε να κοιτάω μακριά. Επέμενε πολύ να αποκτήσει παιδιά, το πίστεψε πολύ και τα κατάφερε η μητέρα μου. Για εμάς είναι η μητέρα μας, δεν έχει αόριστο αυτή η σχέση» είπε συγκινημένη η κόρης της Φώφης Γεννηματά, η Αιμιλία Ντέκα.

«Αυτός ο χρόνος χωρίς τη μητέρα μου ήταν πολύ δύσκολος, η μαμά μας έμαθε να έχουμε το κεφάλι ψηλά και να είμαστε δυνατοί. Η αγκαλιά της μαμάς μου λείπει, ήμουν πάντα στην αγκαλιά της. η μητέρα μου ήταν πολύ τρυφερή, πολύ γλυκιά, μας στήριζε, μας έδινε συμβουλές και την είχα πρότυπο γυναίκας και μητέρας. Είχα καταλάβει ποια είναι η μαμά μου και τη θαύμαζα πάρα πολύ» συγκινεί η Κατερίνα Τσούνη.

«Όπως σε όλα τα σπίτια, έτσι κι εμείς είχαμε, ο γιος με τη μητέρα είχαμε δεμένη σχέση, με λάτρευε. Ο ένας χρόνος που λείπει από κοντά μας είναι μία περιπέτεια που πρέπει να αντιμετωπίσουμε. Κατάφερε μας έζησε και την ζήσαμε, μας έμαθε και πώς να αντιμετωπίσουμε το πένθος, μας δίδαξε. Ένα μήνα πριν φύγει από τη ζωή, ήρθε να δούμε μία ταινία μαζί και μου δίδασκε πως πρέπει να αντιμετωπίσω μία τόσο οδυνηρή κατάσταση. Η μητέρα μου είπε ότι πρέπει να θυμάμαι ότι η ζωή είναι όμορφη και να τη ζω, σαν να με προετοίμαζε» εξομολογείται ο γιος της, Γιώργος Γεννηματάς.

«Η μητέρα μου άφησε ένα τόσο δυνατό χαμόγελο που το κρατάς σε όλη σου τη ζωή σαν φυλακτό. Όποτε θυμάμαι τη μητέρα χαμογελάω κι εγώ, σαν να τη βλέπω μπροστά μου. Από τη μητέρα μου αν θυμάμαι ένα πράγμα είναι το “Σ’ αγαπώ” και το χαμόγελο που το συνοδεύει» είπε συγκινημένος ο γιος της Φώφης Γεννηματά.