Ταρίφα: Η άγνωστη ιστορία πίσω από τη λέξη που συνδέθηκε με την αυτοκίνηση

Η γνωστή σε όλους «ταρίφα» είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τις μετακινήσεις μας στην πόλη.

Οι οδηγοί ταξί προσφέρουν τις υπηρεσίες τους από τις αρχές του 20ου αιώνα, μέχρι και σήμερα.

Τα πρώτα ταξί εμφανίστηκαν στην Ελλάδα το 1902, ωστόσο, χρειάστηκε να περάσουν περισσότερα από 60 χρόνια ώστε να δημιουργηθεί το απαραίτητο νομοθετικό πλαίσιο και να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά το φαινόμενο των περίφημων «πειρατών της ασφάλτου».

Σχεδόν παράλληλη με την πορεία και την εξέλιξη των ταξί ήταν και η πορεία των ταξίμετρων, δηλαδή εκείνων των συσκευών που καθόριζαν το ύψος του κομίστρου, συνυπολογίζοντας τόσο τον χρόνο όσο και την απόσταση μιας διαδρομής.

Τα πρώτα ταξίμετρα κατασκευάστηκαν το 1891 από τον Γερμανό ευρεσιτέχνη Friedrich Wilhelm Gustav Bruhn και λίγα χρόνια αργότερα, το 1897, αποτέλεσαν μέρος του βασικού εξοπλισμού του Daimler Victoria.

Αξίζει να σημειωθεί ότι τα πρώτα ταξίμετρα ήταν τοποθετημένη στο εξωτερικό τμήμα του αυτοκινήτου, ενώ στη συνέχεια πέρασαν στον θάλαμο επιβατών, αποτελώντας αναπόσπαστο μέρος του εξοπλισμού κάθε ταξί.

Η συνέχεια είναι γνωστή στους περισσότερους. Τα αναλογικά ταξίμετρα αντικαταστάθηκαν από ψηφιακές μονάδες, οι οποίες θεωρητικά διαθέτουν μεγαλύτερη ακρίβεια, ενώ την ίδια στιγμή καθιστούν οποιαδήποτε προσπάθεια παραποίησης των ενδείξεών τους δυσκολότερη.

Αυτό που δεν άλλαξε από την απαρχή των ταξί και των μετακινήσεών μας με αυτά είναι η περίφημη ταρίφα, η οποία εκτός των άλλων συνιστά και ένα από τα βασικά στοιχεία ενός ταξίμετρου τότε και τώρα.

Η «ταρίφα» προέρχεται από τη λατινική λέξη tariffa, η οποία εμφανίστηκε για πρώτη φορά τον 14ο αιώνα, ωστόσο, οι ρίζες της είναι αραβικές καθώς προέρχεται από το «tarīf» και το ρήμα «arraf» που σημαίνει γνωστοποιώ ή πληροφορώ.

Η «ταρίφα» είναι εκείνη επί της ουσίας που ορίζει τον ρυθμό χρέωσης σε μια διαδρομή, λαμβάνοντας υπόψη, όπως προαναφέραμε τη διάρκεια και τη χιλιομετρική απόσταση. Μάλιστα τις νυχτερινές ώρες, από τα μεσάνυχτα έως και τις 5.00 το πρωί, εφαρμόζεται η διπλή ταρίφα, αυξάνοντας το βήμα χρέωσης.

Η ταρίφα δεν θα πρέπει να συγχέεται με τη «σημαία», η πτώση της οποίας συνεπάγεται τη χρέωση του πελάτη με ένα προκαθορισμένο ποσό.

Ως γνωστόν, από την ταρίφα προέρχεται και ο όχι και τόσο κολακευτικός χαρακτηρισμός των επαγγελματιών οδηγών. Ο «ταρίφας» αποτελεί από τη δεκαετία του 1980 μέρος της ελληνικής αργκό, δημιουργώντας τις περισσότερες φορές αρνητικούς συνειρμούς.

Πηγή: carandmotor.gr