Νόνικα Γαληνέα: Ο γάμος με τον Νίκο Μουτούση, οι 3 κόρες και ο μεγάλος έρωτας με τον Αλεξανδράκη - Οι σταθμοί της πορείας της

Την αποκαλούσαν «αριστοκράτισσα του θεάτρου και του κινηματογράφου». Η φινέτσα της, οι καλοί της τρόποι, η ευγενική φυσιογνωμία της σε συνδυασμό με το ταλέντο της, την έκαναν να ξεχωρίσει. Ο λόγος για την σπουδαία ηθοποιό, Νόνικα Γαληνέα, η οποία πέθανε σήμερα, βυθίζοντας στο πένθος την οικογένειά της, τους φίλους της και συνολικά τον καλλιτεχνικό κόσμο.

Η Νόνικα Γαληνέα γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε στην Αγγλική Σχολή και στη συνέχεια στην Φλωρεντία, στο Παρίσι και την Ελβετία. Αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή του Λονδίνου και του Θεάτρου Τέχνης, στην Αθήνα.

Η σταδιοδρομία της ξεκίνησε με το Θέατρο Τέχνης. Συνεργάστηκε με τον Κάρολο Κουν, την Κατίνα Παξινού, τον Δημήτρη Χορν, την Άννα Συνοδινού, τον Αλέξη Μινωτή, τον Δημήτρη Μυράτ κ.α.

Από το 1969, έζησε και συνεργάστηκε με τον Αλέκο Αλεξανδράκη. Μαζί, δημιούργησαν δύο θεατρικές σκηνές, το Θέατρο Ιλίσια και το Στούντιο Ιλίσια. Στη συνέχεια, συνεργάστηκε με το Εθνικό θέατρο, το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος και το Αμφιθέατρο. Επίσης, έκανε πολλές συνεργασίες με το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών και παραστάσεις στη Μεγάλη και στη Μικρή Επίδαυρο, καθώς και στο Covent Garden, στο Λονδίνο.

Συνεργάστηκε με αναγνωρισμένους καλλιτέχνες όπως ο Μίνως Βολανάκης, ο Γιάννης Κόκκος, ο Σπύρος Ευαγγελάτος, ο Μιχάλης Κακογιάννης, ο Ανδρέας Βουτσινάς, ο Stuart Burge, ο Διονύσης Φωτόπουλος, η Θεώνη Aldredge, ο Νίκος Πετρόπουλος κ.α.

Κατά τη διάρκεια όλων αυτών των ετών, ένα μεγάλο διάστημα του χρόνου της, ζούσε στο Λονδίνο. Μετέφρασε 17 θεατρικά έργα, πολλά εκ των οποίων έχουν δημοσιευτεί, ενώ εξέδωσε και την αυτοβιογραφία της: «Η ζωή μου» εκδόσεις Λιβάνη 2005, «Επέστρεφε» εκδόσεις Ιανός, 2007.

Το 2006 βραβεύτηκε με το έπαθλο Κυβέλη για την προσφορά της στο ελληνικό θέατρο. Διακρίθηκε, επίσης, για την προσφορά της στο θέατρο με το βραβείο Νίκος Κούρκουλος, το 2017.

Η Νόνικα Γαληνέα έχει τρεις κόρες, την Αριέτα, την Αμαλία και την Αλέξια.

Ο μεγάλος έρωτας με τον Αλέκο Αλεξανδράκη

Την αρχή της σχέσης της με τον Αλέκο Αλεξανδράκη έχει περιγράψει η ίδια η Νόνικα Γαληνέα στη βιογραφία της με τίτλο «Η ζωή μου».

Με τον Αλέκο Αλεξανδράκη δούλεψαν για πρώτη φορά μαζί στο θέατρο Μετροπόλιταν της Λ. Αλεξάνδρας στα «Μεγάλα Χρόνια» του Γεωργίου Ρούσσου, ένα έργο για τη ζωή του Διονύσιου Σολωμού που το σκηνοθετούσε ο Αλέξης Μινωτής.

«Πολύ μεγάλος θίασος. Πρωταγωνίστρια στο ρόλο της Φαρμακωμένης η Νίκη Τριανταφυλλίδη. Εγώ έπαιζα την Κοντέσα Σολωμού. Μοιραζόμουν το ίδιο καμαρίνι με την Τριανταφυλλίδη. Ένα βράδυ, στις 29 Ιουνίου 1969, μέρα Σάββατο, βγαίνοντας απ’ το καμαρίνι μας με κλείδωσε μέσα και έφυγε» είχε πει η Νόνικα Γαληνέα και συνέχισε:

«Άρχισα να φωνάζω. Ο φύλακας δεν υπήρχε περίπτωση να με ακούσει. Αν και φορούσε διπλά ακουστικά, ήταν θεόκουφος. Και με άκουσε ο Αλεξανδράκης από τη μάντρα – δυο τετράγωνα πιο κάτω – όπου είχε πάει να πάρει το αυτοκίνητό του. Γύρισε πίσω και μου άνοιξε μαζί με το φύλακα, γιατί η άλλη είχε βάλει λουκέτο.

Του είπα πως δεν είχα αυτοκίνητο, παρόλο που είχα, ένα κάμπριο Triumph διθέσιο, το οποίο μόλις είχα πάρει. Το είχα στην ίδια μάντρα που είχε κι εκείνος το δικό του, αλλά μια και ο Αλέκος έμενε στη Γλυφάδα κι εγώ στον Αστέρα της Γλυφάδας με πήγε εκείνος. Στη διαδρομή έτρεμα ολόκληρη από τρακ και νόμιζα πως θα τρελαινόμουν. Όταν βγήκε απ’ το αυτοκίνητο για να με καληνυχτίσει, του είπα (πώς το τόλμησα ούτε ξέρω): ”Φίλησέ με”. Εκείνος μου είπε: «Άστο καλύτερα», και το επόμενο πράγμα που θυμάμαι είναι ότι βρεθήκαμε κάτω από ένα δέντρο ενώ τα αυτοκίνητα περνούσαν το ένα πίσω απ’ τ’ άλλο ρίχνοντας τα φώτα τους πάνω μας….”.

Με τη Νόνικα θα μείνουν μαζί έως το 1991 – μια χρυσή εικοσαετία. Με έρωτα, με χαρές και συγκινήσεις, με πολλά ταξίδια και συνεργασίες επί σκηνής, αφού υπήρξαν λαμπρό θιασαρχικό ζευγάρι, τις δεκαετίες ’70 και ‘80.

Όταν η σχέση τους τελείωσε – ήρεμα, χωρίς σκάνδαλα ή δράματα – ο Αλέκος Αλεξανδράκης αποφάσισε να ζήσει μόνος.

Ο γάμος με τον ψυχίατρο Νίκο Μουτούση και οι τρεις κόρες

Η μεγάλη Κυρία του θεάτρου Νόνικα Γαληνέα ανέβηκε τα σκαλιά της εκκλησίας με τον ψυχίατρο, Νίκο Μουτούση στα μέσα της δεκαετίας του ’50, στην Κηφισιά.

Ένας παραμυθένιος γάμος με την ηθοποιό απαστράπτουσα στο κεντημένο με πέρλες νυφικό της, συνδυασμένο με ένα εκπληκτικό οικογενειακό δαντελένιο πέπλο.

Όπως αναφέρει η ηθοποιός στην αυτοβιογραφία της μετά τις μαθητικές σπουδές σε Φλωρεντία και Ζυρίχη, αποφάσισε να μετακομίσει στο Λονδίνο όπου έπειτα από παρότρυνση του καλού της φίλου Ανδρέα Βουτσινά σπούδασε στην Δραματική Σχολή “Webber Douglas School of Singing and Dramatic Art”.

Στην επιστροφή της στην Ελλάδα γνωρίζει τον νεαρό Έλληνα γιατρό, ο οποίος είναι ένας από τους γοητευτικότερους άνδρες της Αθήνας και σύντομα η γνωριμία θα εξελιχθεί σε γάμο. Το ζευγάρι μετακομίζει στο Παρίσι λόγω μετεκπαίδευσής του στην Ιατρική, όπου και θα αποκτήσει τις δίδυμες κόρες Αλέξια και τη γνωστή και ταλαντούχα ηθοποιό Αριέττα Μουτούση.

Έπειτα από πέντε χρόνια έγγαμου βίου, οι έντονες διαφωνίες και η ασυμφωνία χαρακτήρων του ζευγαριού θα οδηγήσουν στη λήξη του γάμου, με τη Νόνικα να επιστρέφει στην Ελλάδα με τις δύο κόρες της, ενώ είναι έγκυος και στην τρίτη, επίσης ταλαντούχα ηθοποιό Αμαλία Μουτούση.

Όπως έχει πει σε συνεντεύξεις της η Αριέττα Μουτούση, «η μαμά ήταν αυστηρή, καθόλου απαιτητική στα μαθήματα, δεν ασχολήθηκε ποτέ με αυτά, πίστευε ότι θα βρούμε τον δρόμο μας. Όχι μόνο γιατί δεν είχε χρόνο να ασχοληθεί αλλά και γιατί δεν ήταν ο τύπος της κλασικής μαμάς. Βέβαια της άρεσε που διάβαζα λογοτεχνία, το υπερηφανευόταν, μου έφερνε βιβλία. Την ενδιέφερε όμως να μάθουμε γλώσσες, να έχουμε τρόπους -ήταν εξαιρετικά βασικό…».