Ιστορικό επίτευγμα: Το πρώτο κλωνοποιημένο κουνάβι γέννησε δύο υγιή μωρά

Σε μια πρωτοποριακή εξέλιξη για την προστασία της φύσης, ένα κλωνοποιημένο μαυροπόδαρο κουνάβι με το όνομα Antonia γέννησε δύο υγιή μωρά, σηματοδοτώντας την πρώτη φορά που ένας κλώνος ενός απειλούμενου είδους των ΗΠΑ αναπαράγεται επιτυχώς.

Το ορόσημο αυτό αντιπροσωπεύει ένα σημαντικό βήμα προς τη διασφάλιση του μέλλοντος των μαυροπόδαρων κουνάβων, ενός από τα πιο απειλούμενα θηλαστικά της Βόρειας Αμερικής.

Η Antonia, η οποία είναι κλώνος, δημιουργήθηκε από το γενετικό υλικό της Willa, ενός μαυροπόδαρου κουνάβιου, το DNA του οποίου συλλέχθηκε το 1988 και διατηρήθηκε στον ζωολογικό κήπο του Σαν Ντιέγκο. Η Willa ήταν μοναδική ως προς τη γενετική της ποικιλομορφία, ένα πολύτιμο χαρακτηριστικό που οι περιβαλλοντολόγοι επιθυμούν διακαώς να επαναφέρουν στον σημερινό πληθυσμό των μαυροπόδαρων κουνάβων.

Ο Paul Marinari, έφορος στο Εθνικό Ινστιτούτο Ζωολογικού Κήπου και Βιολογίας Διατήρησης του Smithsonian, χαρακτήρισε τα κουνάβια της Antonia ως «σημαντικό ορόσημο», τονίζοντας ότι η γενετική της θα μπορούσε να ενισχύσει την υγεία και την ανθεκτικότητα του πληθυσμού, αναφέρει το interestingengineering.

Τα μαυροπόδαρα κουνάβια, γνωστά και ως αμερικανικά polecats ή κυνηγοί σκύλων λιβαδιών, είναι από τα πιο απειλούμενα θηλαστικά στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο πληθυσμός τους μειώθηκε σημαντικά τον 20ό αιώνα, κυρίως λόγω της απώλειας των ενδιαιτημάτων τους (το φυσικό περιβάλλον στο οποίο ζει και αναπαράγεται ένα είδος), της πανώλης και της απότομης μείωσης της κύριας πηγής τροφής τους – των σκύλων του λιβαδιού.

Μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1980, όπως αναφέρει το protothema.gr, το είδος θεωρούνταν εξαφανισμένο, μέχρι που μια μικρή ομάδα ανακαλύφθηκε ξανά στο Γουαϊόμινγκ. Αυτή η ανακάλυψη προκάλεσε εντατικές προσπάθειες διατήρησης, συμπεριλαμβανομένων προγραμμάτων αναπαραγωγής σε αιχμαλωσία και γενετικής κλωνοποίησης, για να αποτραπεί η εξαφάνιση του είδους. Σήμερα, όλα τα ζωντανά μαυροπόδαρα κουνάβια, εκτός από τους κλώνους όπως η Antonia και τα μωρά της, προέρχονται από τα τελευταία επτά γνωστά άγρια κουνάβια. Αυτή η περιορισμένη γονιδιακή δεξαμενή εγκυμονεί σημαντικούς κινδύνους, καθιστώντας τον πληθυσμό ιδιαίτερα ευάλωτο σε ασθένειες και λιγότερο προσαρμοστικό στις περιβαλλοντικές αλλαγές.

Οι περιβαλλοντολόγοι ελπίζουν ότι η εισαγωγή νέου γενετικού υλικού από κλώνους όπως η Antonia θα δώσει στον πληθυσμό την ανθεκτικότητα που χρειάζεται για να επιβιώσει και να αναπτυχθεί.