Την Κυριακή 28/7/24 το μεσημέρι κατευθυνόμενος προς το νοσοκομείο Λαμίας με τη μικρή εξάχρονη κόρη μου η οποία ένιωθε έντονο κοιλιακό άλγος, επικοινώνησα με τα επείγοντα να τους ενημερώσω ότι είμαι καθ’ οδόν και αν εφημερεύει παιδίατρος.

Πράγματι υπήρχε παιδίατρος και μάλιστα με συνέδεσαν μαζί της, ωστόσο παρά το γεγονός ότι ήμουν πολύ κοντά και έφτανα στο Νοσοκομείο, εκείνη με προέτρεψε να φύγω κατευθείαν για Λάρισα και να μην πάω καθόλου εκεί!

Εγώ, με το παιδί να πονάει πολύ, δεν εξέτασα καθόλου την πιθανότητα να φύγω για Λάρισα, όταν δίπλα μου ήταν το Νοσοκομείο Λαμίας και υπήρχε εφημερεύων παιδίατρος ώστε να το εξετάσει άμεσα.

Έφτασα λοιπόν στο νοσοκομείο Λαμίας όπου δεχτήκαν το παιδί στα επείγοντα, του πήραν αίμα και του κάνανε κάποιες εξετάσεις.

Ψάχνοντας όμως για την παιδίατρο, εκείνη αρνήθηκε να το εξετάσει με την πρόφαση ότι είναι κουρασμένη, εξαντλημένη και άρρωστη! Μετά από μεγάλες πιέσεις δικές μου απέναντί της και από πολύ ώρα λογομαχίας χωρίς να εξετάζει το παιδί, μου ανέφερε ότι είναι και εμπύρετη, ωστόσο ακόμη κι όταν  μας μιλούσε δε φορούσε μάσκα.

Τότε, ζήτησα κάποιον χειρουργό να εξετάσει το παιδί σαν μια πρώτη εικόνα ώστε να δούμε τι είναι, ενώ εκείνη ακόμη επέμενε ότι δεν θα το δεχτεί. Αφού είχε ήδη δημιουργηθεί φασαρία, ειδοποιήθηκε και κατέβηκε κάποιος από τους εφημερεύοντες χειρουργούς, ο οποίος πρόθυμα και με ευγένεια - και τον ευχαριστούμε θερμά, μέσα από την καρδιά μας για την όλη του συμπεριφορά - εξέτασε το παιδί και μας καθησύχασε ωστόσο μας είπε ότι θα ήταν σωστό να το δει και ένας παιδοχειρουργός στη Λάρισα.

Έτσι, έμεινα να περιμένω να πάρω τις εξετάσεις που είχαν βγει, με την 6χρονη κόρη μου να περιμένει στο αυτοκίνητο και ενώ ο πόνος συνεχιζόταν χωρίς ακόμη να είμαστε βέβαιοι για τη σοβαρότητα της κατάστασής της. 

Και εφόσον πήραμε τις εξετάσεις της, που είχαν γίνει στα επείγοντα, από τους νοσηλευτές, τους οποίους επίσης ευχαριστώ για την ανταπόκρισή τους, φύγαμε για το Πανεπιστημιακό της Λάρισας, με το δικό μου αυτοκίνητο και με δική μου ευθύνη, αφού η εδώ γιατρός δεν είχε μπει στον κόπο να μας εξετάσει.

Εκεί οι παιδίατροι μας ανέλαβαν αμέσως και με μία απλή εξέταση λαιμού, μας είπαν ότι το έντονο κοιλιακό άλγος προερχόταν από στρεπτόκοκκο. Μας παρέπεμψαν ωστόσο στο Γενικό Νοσοκομείο Λάρισας, όπου και εκεί η αντιμετώπισή της παιδοχειρουργού ήταν άψογη. Το παιδί έφυγε για το σπίτι με μία απλή αγωγή - αντιβίωσης. Με λίγα λόγια όλη η ταλαιπωρία και η ένταση ειδικά για τη μικρή, θα είχε αποφευχθεί αν η παιδίατρος της είχε κάνει μια απλή εξέταση ως όφειλε αφού βρισκόταν σε εφημερία.

Ακόμη και σήμερα, πιο ήρεμος, δεν μπορώ να ερμηνεύσω - δικαιολογήσω την άρνηση της συγκεκριμένης ιατρού. Αντιλαμβάνομαι ότι και οι γιατροί είναι άνθρωποι και κουράζονται και αρρωσταίνουν, όμως δεν μπορώ να διανοηθώ ότι κάποιος που έχει δώσει όρκο να μην ενδιαφέρεται καν για ένα παιδί που μπορεί να κινδυνεύει ή έστω απλά υποφέρει, χωρίς καν να προσπαθήσει να το βοηθήσει. Θεωρώ επίσης ότι από τέτοιες συμπεριφορές μεμονωμένων προσώπων, απαξιώνεται όλη η καλή προσπάθεια που καταβάλλεται στο Νοσοκομείο Λαμίας.

Είμαι στη διάθεση οποιουδήποτε αρμοδίου για την λεπτομερέστερη περιγραφή και επιβεβαίωση των ανωτέρω γεγονότων.

Σημείωση LamiaReport:. Ενημερώσαμε τη Διοίκηση του ΓΝ Λαμίας για την συγκεκριμένη καταγγελία και μας ζητήθηκαν ήδη επιπλέον στοιχεία για την περαιτέρω διερεύνησή της.