Σαν σήμερα έφυγε από τη ζωή η σπουδαία Τζένη Καρέζη - Τι είχαν πει για εκείνη και τη μεγαλύτερη θεατρική της επιτυχία

«Το ταλέντο πηγάζει, αντλείται και με σκληρή δουλειά διαμορφώνεται».

Σαν σήμερα τον Ιούλιο του 1992, έφυγε από τη ζωή μία από τις πιο εμβληματικές Ελληνίδες ηθοποιούς του κινηματογράφου και του θεάτρου μας, η σπουδαία Τζένη Καρέζη. Η εξέχουσα ηθοποιός πρωταγωνίστησε για σειρά ετών σε μεγάλο αριθμό θεατρικών παραστάσεων και ταινιών, μαζί με άλλους σπουδαίους ηθοποιούς.

Μια από τις μεγαλύτερες πρώτες επιτυχίες της Τζένης Καρέζη που έμεινε στην ιστορία, όπως αναφέρεται στο βιβλίο του Μίλτου Α. Λιδωρίκη «Κώστας Μουσούρης-Πάθος Θεάτρου» (Εκδόσεις Καστανιώτη) ήταν στην παράσταση «Φανή», του Μαρσέλ Πανιόλ τον Οκτώβριο του 1961, με πρωταγωνιστή τον Κώστα Μουσούρη και την Τζένη Καρέζη.

Οι κριτικές της εποχής ήταν ιδιαίτερα θετικές. Για την εμφάνιση αυτή της Τζένης Καρέζη, ο Άγγελος Τερζάκης, όπως αναφέρει ο Μίλτος Λιδωρίκης, είχε γράψει στο «Βήμα»: «Ύστερα από την Αδέλα στο θεατρικό έργο “Το σπίτι της Μερνάρντα Άλμπα”, η Φανή είναι, θαρρώ, η πιο άρτια σύνθεση που μας έχει δώσει ίσαμε σήμερα η Τζένη Καρέζη». Η συγκεκριμένη θεατρική παράσταση, με πρωταγωνιστές την Καρέζη και τον Μουσούρη, έκοψε περισσότερα από 55.000 εισιτήρια, συμπληρώνοντας 193 παραστάσεις. Έπαιξαν επίσης οι ηθοποιοί Σ. Ξενίδης, Μ. Χρηστίδης, Γ. Βογιατζής, Α. Ντούζος, Β. Μεταξά, Γ. Γιολδάσης, Γ. Παππάς, Μ. Λαμπρινού, Γ. Λευτεριώτης, Ν. Κεδράκας.

Στην ιστορία έμεινε και η φωτογραφία της Καρέζη με τον Μουσούρη από τη συγκεκριμένη παράσταση από τον «Elite», τον ιεροφάντη της φωτογραφικής τέχνης, κατά κόσμον Τάσο Κουτσούκο, όπως αναφέρεται στο βιβλίο «Elite – Μια επωνυμία που έγινε όνομα και ιστορία του Θεάτρου», του Μίλτου Α. Λιδωρίκη (Εκδόσεις «Παρουσία»).

Ο Elite υπήρξε ο φωτογράφος των περισσοτέρων κορυφαίων Ελλήνων ηθοποιών και των θεατρικών τους παραστάσεων των δεκαετιών 1950 έως το 1980 και πολύτιμος συνεργάτης του Κώστα Μουσούρη για 25 ολόκληρα χρόνια. Ο «Elite» είχε πει χαρακτηριστικά στον Μίλτο Λιδωρίκη: «Φωτογραφίζοντας την παράσταση εισπράττεις το έργο, τη σκηνοθεσία, τον ηθοποιό, το σκηνικό, τον φωτισμό. Όλα αυτά πρέπει να τα απεικονίσεις με τον φακό χωρίς να τα προδώσεις αλλά και χωρίς να επέμβεις. Στο πορτρέτο τα πράγματα είναι διαφορετικά. Ο φωτογράφος έχει την ευθύνη να σκηνοθετήσει. Αυτός τοποθετεί, αυτός φωτίζει, αυτός πρέπει να έχει το ταλέντο να εκμαιεύσει το καλύτερο αποτέλεσμα. Και γι’ αυτό χρειάζεται επικοινωνία με τον άνθρωπο που κάθεται απέναντι από τον φακό».

Για την ιστορία, αναφέρεται τι είχε πει ο Κώστας Μουσούρης για το επάγγελμα του ηθοποιού και όλους όσους αναδείχθηκαν από το θέατρο του: «Το επάγγελμα του ηθοποιού είναι ίσως το μόνο που δεν σηκώνει ρουσφέτι! Και όταν κολακευτικά μού λένε ότι “έβγαλα πρωταγωνιστές και πρωταγωνίστριες”, τούς απαντώ ότι “κανένας σκηνοθέτης και κανένας, όσο ισχυρός και να είναι, θεατρικός οργανισμός δεν μπορεί να καθιερώσει πρωταγωνιστές και πρωταγωνίστριες“. Μπορεί να διέβλεψα το ταλέντο τους και τα το ανέδειξα ως σκηνοθέτης με το κατάλληλο έργο. Το ταλέντο όμως δεν θα έμενε κρυφό, θα ξεπηδούσε από το παλκοσένικο! Το ταλέντο πρώτα πηγάζει. Μετά αντλείται και με σκληρή δουλειά διαμορφώνεται».