Δαμάσι: Με δάκρυα στα μάτια ο διευθυντής του σχολείου χτυπάει το τελευταίο κουδούνι λίγο πριν την κατεδάφιση

Συγκλονιστικές είναι οι στιγμές που καταγράφονται έξω από το κτίριο όπου στεγάζονταν το Δημοτικό Σχολείο Δαμασίου…

Ο διευθυντής του Γρηγόρης Λέτσιος πριν από λίγο – με δάκρυα στα μάτια – χτύπησε το τελευταίο κουδούνι.

Σε λίγο οι μπουλντόζες θα γκρεμίσουν το κτίριο που χτυπήθηκε με σφοδρότητα από τον σεισμό της 3ης Μαρτίου…

Ιστορική στιγμή αν μη τι άλλο η σημερινή, 11 Μαρτίου 2021 για το Δαμάσι καθώς οκτώ ημέρες μετά τον μεγάλο σεισμό το εμβληματικό κτίριο του Σχολείου κατεδαφίζεται.

Στις 3 Μαρτίου 2021, χτύπησε ο σεισμός. Το παλαιό σχολείο του Δαμασίου έπαθε ανεπανόρθωτες ζημιές και από θαύμα δεν υπήρξαν θύματα.

Ο διευθυντής του σχολείου, Γρηγόρης Λέτσιος, με απόλυτη ψυχραιμία μπόρεσε να διαχειριστεί την κατάσταση και να βγάλει με ασφάλεια έξω από το κτίριο τους 63 μαθητές.

Εξιστορώντας το πώς έζησε ο ίδιος, οι μαθητές και οι υπόλοιποι δάσκαλοι την ημέρα του καταστροφικού ισχυρού σεισμού ανέφερε πως τίποτα στο σχολείο δεν προμήνυε όσα θα ακολουθούσαν… Ειδικά όταν μια ημέρα νωρίτερα υπήρχε κλίμα χαράς από διάκριση του σχολείου σε διαγωνισμό για τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση.

Βίντεο και φωτογραφικά στιγμιότυπα τουLarissanet.gr από τις τελευταίες εργασίες πριν την κατεδάφιση

Η ιστορία του

Στα Γενικά Αρχεία του Κράτους Λάρισας βρίσκεται το αρχείο του Δημοτικού Σχολείου Δαμασίου που καταστράφηκε από τον μεγάλο σεισμό των 6,3 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ την περασμένη εβδομάδα.

Στο βιβλίο «Ιστορίας του Σχολείου» που συντάχθηκε το 1956, διαβάζουμε: «κατά το σχολικόν έτος 1937 – 1938 απεφασίσθη η ανέγερσις νέου διδακτηρίου επί γηπέδου ιδιοκτησίας του σχολικού ταμείου εκτάσεως 4 περίπου στρεμμάτων. Η ανέγερσις ήρξατο τον Μάρτιον του έτους 1938 επί σχεδίου Υπουργείου Παιδείας (…)».

Για την υλοποίηση του σχεδίου χρειάστηκαν πόροι που εξασφαλίστηκαν αρχικά, με την εκποίηση 80 στρεμμάτων γεωργικού κλήρου του σχολικού ταμείου. Το 1940 ο πρόεδρος του Σχολικού Συμβουλίου Γ. Σακελλαρίου, παρουσιάστηκε ενώπιον του Υπουργού Παιδείας Σπέντζα και πέτυχε τη χορήγηση πίστωσης 300 εκατομμυρίων δραχμών για την αποπεράτωση του διδακτηρίου. Η πίστωση αυτή, όμως, συνέπεσε με την κήρυξη του Ελληνοϊταλικού πολέμου και δεν κατάφερε να επιτελέσει τον σκοπό της.

Κατά τη διάρκεια της κατοχής το Δημοτικό Σχολείο Δαμασίου, δεδομένης της κατάστασης, υπολειτουργούσε ενώ υπέστη και πολλές καταστροφές.

Το 1952 το παλαιό διδακτήριο κρίθηκε ως «ετοιμόρροπο» από την Υπηρεσία Πολεοδομικού Γραφείου Λάρισας και διατάχθηκε η άμεση απομάκρυνση των μαθητών. Τότε ο Συνεταιρισμός Αποκαταστάσεως Ακτημόνων Καλλιεργητών (Σ.Α.Α.Κ.) Δαμασίου συνεισέφερε ένα σημαντικό χρηματικό ποσό προς ενίσχυση του Σχολικού Ταμείου.

Έτσι στα μέσα Νοεμβρίου 1952 αποπερατώθηκαν τρεις αίθουσες του κάτω ορόφου στο νέο διδακτήριο. Και τον επόμενο χρόνο ολοκληρώθηκε η κατασκευή μιας ακόμα αίθουσας στην οποία στεγάστηκε το Νηπιαγωγείο Δαμασίου.