Ένας υπέροχος άνθρωπος που ομόρφυνε τη νυχτερινή Λαμία…

Σαν κεραυνός έπεσε η είδηση του θανάτου του πολύ γνωστού επιχειρηματία και τοπικού συμβούλου Λαμιέων, Νίκου Σανίδα, μετά από τροχαίο με μηχανή στην ανατολική έξοδο του Ε65.

Ο Νίκος επέστρεφε με τη καινούρια μηχανή που είχε πάρει από Καρδίτσα, όταν κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες έχασε τον έλεγχο και προσέκρουσε στις προστατευτικές μπάρες.

Άμεσα διακομίστηκε με ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ στο  Νοσοκομείο Λαμίας, χωρίς να αναφέρεται ότι έχει χτυπήσει σοβαρά, ωστόσο στα Επείγοντα υπέστη δύο φορές ανακοπή και λίγη ώρα αργότερα κατέληξε παρά τις προσπάθειες όλου του ιατρονοσηλευτικού προσωπικού.

Ο Νίκος Σανίδας συνέδεσε άρρηκτα το όνομά του με τη νυχτερινή Λαμία. Από πολύ μικρός επιχείρησε με το ιστορικό «Bolero» πίσω από το Δημοτικό Θέατρο και ακολούθησε πλήθος νυχτερινών μαγαζιών, (Il Camino, Stone, Βόρειο) για να καταλήξει τα τελευταία χρόνια στο «Black Velvet» στον πεζόδρομο της οδού Καραϊσκάκη, σημείο αναφοράς της καλής ροκ μουσικής με μνήμες από τα ιστορικά μαγαζιά του, όπως το κίτρινο φιατάκι, αλλά και η ιστορική μάσκα του «Ινδιάνου».

Πέρα από την επιχειρηματική του δράση όμως, ο Νίκος ήταν και λάτρης του ποδοσφαίρου έχοντας παίξει, όταν έμενε στην Αθήνα, από μικρός στα τσικό της αγαπημένης του ΑΕΚ, καθώς και στην εφηβική ομάδα του Δικεφάλου, ενώ αργότερα όταν επέστρεψε οικογενειακώς στη Λαμία, αγωνίστηκε σε όλες τις μεγάλες ομάδες της πόλης και φυσικά στον ιστορικό ΑΣ Λαμία τον οποίο επίσης υπεραγαπούσε.

Με τη μεγάλη ομάδα του ΑΣ Λαμία:

Το ποιος ήταν ο τερματοφύλακας Νίκος Σανίδας, είχε μοιραστεί σε συνέντευξη που είχε δώσει πριν δύο χρόνια στο νεαρό Σταύρο Βλαχογιάννη και στο sport66:

Στις τελευταίες αυτοδιοικητικές εκλογές κατέβηκε για τοπικός σύμβουλος στην Κοινότητα Λαμίας, με το συνδυασμό του νυν Δημάρχου Πανουργιά Παπαϊωάννου και εκλέχθηκε στην 5^η θέση.

Δραστήριος άνθρωπος συμμετείχε επίσης σε κινητοποιήσεις των επαγγελματιών των καταστημάτων εστίασης, χωρίς να ζητεί θέση σε κάποιο συμβούλιο.

Γλυκός, ευγενικός, με απόψεις για πολλά θέματα της σύγχρονης ζωής, αποτελούσε μια καλή παρέα των θαμώνων των μαγαζιών του, τους οποίους σεβόταν απεριόριστα.

Μαζί με το Νίκο πραγματικά φεύγει ένα μεγάλο κομμάτι της νιότης μας, καθώς στα μάτια όλων όσων τον ζήσαμε από κοντά, παρέμενε πάντα ένα μεγάλο παιδί.

Ευχόμαστε κουράγιο στην οικογένειά του και στους δικούς του ανθρώπους, καθώς η απώλεια είναι μεγάλη.

Καλό ταξίδι!