Ζητούν οι ρυθμίσεις που περιορίζουν δικαιώματα να διακρίνουν ανάμεσα στους ποινικούς και τους γυναικοκτόνους, τους βιαστές και τους παιδεραστές.

Επιστολή διαμαρτυρίας με ημερομηνία 19/7/24 απέστειλαν κρατούμενοι των Φυλακών Δομοκού, την οποία προσυπογράφουν κι άλλοι κρατούμενοι των Καταστημάτων Κράτησης Μαλνδρίνου και Κέρκυρα, με την οποία ζητούν, όπως σημειώνουν τα αυτονόητα για τα δικαιώματά τους.

Μάλιστα επειδή σε παλαιότερες διαμαρτυρίες τους δεν πήραν καμία απάντηση, σκοπεύουν να προβούν σε απεργία πείνας.

Οι ίδιοι πάντως επιμένουν ότι επιθυμούν να λύσουν τα προβλήματά τους ειρηνικά και με διάλογο.

Διαβάστε το κείμενο όπως αναρτήθηκε στη σελίδα «Δίκτυο Αλληλεγγύης Κρατουμένων»:

«ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ - ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ

Είμαστε κρατούμενοι σε διάφορες φυλακές ανά την χώρα και ως άνθρωποι έχουμε συγκεκριμένα δικαιώματα, τα οποία κατοχυρώνονται στο Σύνταγμα, στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και σε διάφορες συμβάσεις που δεσμεύουν την χώρα μας.

Το τελευταίο διάστημα είναι πρωτοφανής η περιστολή των δικαιωμάτων μας για την οποία έχουμε κάνει υπομονή. Ενόψει όμως των διαφόρων εξαγγελιών της κυβέρνησης θέλουμε να επισημάνουμε την ζοφερή πραγματικότητα που επικρατεί στις ελληνικές φυλακές καθώς και να τονίσουμε τα αδύναμα σημεία του Σωφρονιστικού  Κώδικα, ο οποίος επηρεάζει τις ζωές μας.

Πρώτον, θα πρέπει οι διάφορες ρυθμίσεις που περιορίζουν τα δικαιώματα των κρατουμένων να διακρίνουν ανάμεσα στους ποινικούς και τους γυναικοκτόνους, τους βιαστές και τους παιδεραστές.

Δεύτερον, δεν μπορεί η νομοθέτηση να είναι ευκαιριακή και κάθε φορά που προβάλλεται από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης κάποια είδηση για μια ειδεχθή ανθρωποκτονία, να αλλάζουν σωρηδόν όλες οι ποινικές ρυθμίσεις σε βάρος του συνόλου των κρατουμένων.

Τρίτον, η διαδικασία λήψης αδειών και η υφ΄όρον απόλυση πρέπει να ρυθμίζονται από το νομικό πλαίσιο που ισχύει κατά το χρόνο διάπραξης του εγκλήματος. Κάθε άλλη ερμηνεία και εκ των υστέρων περιστολή των δικαιωμάτων των κρατουμένων με μεταγενέστερη ευκαιριακή νομοθέτηση προσβάλει το δικαίωμα εφαρμογής του επιεικέστερου νόμου, δεδομένου ότι αυτό καταλαμβάνει και την έκτιση της ποινής, το δικαίωμα σε δίκαιη δίκη και την ίδια την συνταγματικά κατοχυρωμένη αξιοπρέπεια των κρατουμένων.

Ο περιορισμός και το ουσιαστικό «πετσόκομμα» της δυνατότητας λήψεως τακτικών αδειών ακόμα και εκπαιδευτικών αδειών προσβάλλει βάναυσα τόσο το δικαίωμα επανένταξης των κρατουμένων στη ελληνική πολιτεία όσο και την προστασία της κοινωνίας από κρατούμενους οι οποίοι θα είναι εκριζωμένοι από αυτήν.

Ο νέος Σωφρονιστικός Κώδικας δημιουργεί το παράδοξο να δημιουργείται δικαίωμα λήψεως αδείας μόλις λίγο χρόνο πριν τη θεμελίωση του δικαιώματος της υφ’ όρων απολύσεως. Αυτό συνεπάγεται έντονες δυσχέρειες στην επανένταξη και στην επανακοινωνικοποίηση μας, ενώ δημιουργεί τεράστια προβλήματα με κρατούμενους, οι οποίοι υπό το προϊσχύσαν καθεστώς ήδη έχουν λάβει άδειες και έχουν αρχίσει ήδη να επανεντάσσονται ομαλά, οπότε με αυτόν τον τρόπο ουσιαστικά απομακρύνονται εκ νέου από την κοινωνία.

Επιπλέον η υφ’ όρον απόλυση είναι δικαίωμα των κρατουμένων, όμως η αδικαιολόγητη καθυστέρηση του Συμβουλίου Πρωτοδικών, οι σκληρές και αυστηρές προϋποθέσεις που θέτει πλέον ο Ποινικός Κώδικας και στη συνέχεια η αναιτιολόγητη απόρριψη των σχετικών αιτήσεών μας δυσχεραίνει ακόμα περισσότερο την κατάσταση μέσα στην φυλακή, με αποτέλεσμα να υπογράφουμε για την υφ’ όρον απόλυσή μας τρεις, τέσσερις και πέντε φορές την ως άνω αίτηση και το μόνο που συμβαίνει στην πράξη, είναι τα Συμβούλια να χρονοτριβούν και να απορρίπτουν τις οικείες αιτήσεις μας διαρκώς.

Επειδή στις προηγούμενες διαμαρτυρίες μας δεν δόθηκε καμία απάντηση θα προβούμε σε απεργία πείνας για τη διεκδίκηση των αυτονόητων

Επιδιώκουμε να λύσουμε τα προβλήματά μας ειρηνικά και με διάλογο, η σύντομη απάντησή σας θα βοηθήσει να οδηγηθούμε σε αυτήν την κατεύθυνση.

 Οι κρατούμενοι από το Κατάστημα Κράτησης»