Όταν τα γουρούνια… τσακώνονται - Η έρευνα για τα έξυπνα αυτά ζώα που εκπλήσσει

Οι ρόλοι του διαμεσολαβητή και του ειρηνοποιού φαίνεται πως δεν είναι αποκλειστικό γνώρισμα των ανθρώπων. Όταν δύο γουρούνια μαλώνουν, ένα τρίτο που βρίσκεται κοντά, μπορεί να παρέμβει είτε για να μειώσει τον αριθμό των επιθέσεων του επιτιθέμενου, είτε για να μειώσει το άγχος του θύματος, δείχνει για πρώτη φορά μια μικρή ιταλική επιστημονική έρευνα.

Η μελέτη επιστημόνων του Πανεπιστημίου του Τορίνο, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Animal Cognition», μελέτησαν 104 χοίρους της φάρμας Parva Domus, αποκαλύπτοντας ότι τα έξυπνα αυτά – αλλά εν γένει παραγνωρισμένα- ζώα δημιουργούν πολύπλοκες κοινωνικές ομάδες και, μεταξύ άλλων, παίρνουν πρωτοβουλίες για την επίλυση των μεταξύ τους συγκρούσεων. Στόχος είναι είτε η απευθείας επανένωση και συμφιλίωση του θύτη και του θύματος μετά από ένα βίαιο επεισόδιο, είτε ορισμένες φορές η διαμεσολάβηση ενός τρίτου ζώου στο πλαίσιο μιας τριγωνικής σχέσης.

Η έρευνα έδειξε ότι οι χοίροι επιδεικνύουν επιθετική συμπεριφορά με διάφορους τρόπους (χτύπημα κεφαλιού, σπρώξιμο, δάγκωμα κ.α.). Από την άλλη, η αγχώδης συμπεριφορά λόγω «μπούλινγκ» εκδηλώνεται ως τρέμουλο του ζώου, ξύσιμο, χασμουρητό, μάσημα με άδειο στόμα κ.α.

Παρατηρήθηκε ότι συχνά τόσο το επιτιθέμενο ζώο όσο και το αμυνόμενο εμφανίζουν μετά τον τσακωμό σαφή διάθεση του τύπου «περασμένα-ξεχασμένα», αγγίζοντας φιλικά τις μύτες τους, πλησιάζοντας πολύ κοντά το ένα το άλλο και ακουμπώντας αναπαυτικά το κεφάλι του ενός πάνω στο κεφάλι του άλλου.

Διαπιστώθηκε ότι την πρωτοβουλία της συμφιλίωσης – στις περιπτώσεις χωρίς διαμεσολάβηση τρίτου – παίρνει εξίσου τόσο ο θύτης όσο και το θύμα. Μάλιστα – για άγνωστο λόγο – η συμφιλίωση είναι συχνότερη μεταξύ χοίρων που έχουν μακρινή συγγένεια από ό,τι μεταξύ στενών συγγενών. Μια πιθανή εξήγηση γι’ αυτό, σύμφωνα με τους Ιταλούς επιστήμονες, είναι ότι μια ζημιά στις σχέσεις και άρα η απώλεια κοινωνικής στήριξης είναι πιθανότερη μεταξύ μακρινών συγγενών, οπότε αυτοί είναι που νοιάζονται πρωτίστως να αποκαταστήσουν τη σχέση τους μετά τον καυγά, ενώ οι σχέσεις μεταξύ στενών συγγενών θεωρούνται εκ των πραγμάτων πιο στέρεες και ασφαλείς παρά τις όποιες περιοδικές συγκρούσεις.

Από την άλλη, όταν σε μια σύγκρουση εμπλέκονται στενοί συγγενείς, τότε παρατηρείται μεγαλύτερη τάση διαμεσολάβησης από τρίτα ζώα, ίσως επειδή – κατά τους ερευνητές – άλλοι χοίροι συγγενείς δίνουν αξία στις συγγενικές σχέσεις και προσπαθούν να αποκαταστήσουν τη διαταραγμένη ισορροπία τους.

Πηγή: περιοδικό «Animal Cognition»