ΚΛΕΙΣΙΜΟ
MENU
weather-icon 12 oC
Αναζήτηση:

Πώς είναι να ζεις μέσα σε αεροπλάνα - Οι άνθρωποι που τα έκαναν σπίτια τους

Πώς είναι να ζεις μέσα σε αεροπλάνα - Οι άνθρωποι που τα έκαναν σπίτια τους

Αφού έχασε το σπίτι της από πυρκαγιά, η Jo Ann Ussery είχε μια περίεργη ιδέα: να ζήσει σε ένα αεροπλάνο.

Αγόρασε ένα παλιό Boeing 727 που προοριζόταν για... μάντρα, το μετέφερε σε ένα οικόπεδο που είχε ήδη στην κατοχή της και πέρασε έξι μήνες για να το ανακαινίσει, κάνοντας τις περισσότερες εργασίες μόνη της.

Στο τέλος είχε ένα πλήρως λειτουργικό σπίτι, με πάνω από 139 τ.μ. ζωτικού χώρου, τρία υπνοδωμάτια, δύο μπάνια, ακόμη και υδρομασάζ, στη θέση του πιλοτηρίου. Όλα αυτά με λιγότερα από 30.000 δολάρια - ή περίπου 60.000 δολάρια σε σημερινά χρήματα.

Η Ussery -μια αισθητικός από το Benoit του Mississippi- δεν είχε καμία επαγγελματική σχέση με την Αεροπορία και ακολουθούσε την παράξενη πρόταση του κουνιάδου της, ενός ελεγκτή εναέριας κυκλοφορίας. Έζησε στο αεροπλάνο από το 1995 έως το 1999, όταν αυτό υπέστη ανεπανόρθωτη ζημιά, αφού έπεσε από το φορτηγό που το μετέφερε σε μια άλλη κοντινή τοποθεσία, όπου θα μπορούσε να εκτεθεί στο κοινό.

Παρόλο που δεν ήταν το πρώτο άτομο που έζησε ποτέ σε αεροπλάνο, η άψογη εκτέλεση του έργου της είχε εμπνευστικό αποτέλεσμα. Στα τέλη της δεκαετίας του 1990 ο Bruce Campbell, ένας ηλεκτρολόγος μηχανικός με άδεια ιδιωτικού πιλότου, εντυπωσιάστηκε από την ιστορία της. «Επιστρέφοντας σπίτι άκουγα ραδιόφωνο, όπου είχαν την ιστορία της Jo Ann. Ήταν εκπληκτικό το πώς δεν βγήκα από τον δρόμο, επειδή η προσοχή μου ήταν εξ ολοκλήρου στραμμένη σε αυτήν. Και το επόμενο πρωί έκανα τηλεφωνήματα», είπε.

Ένα 727 στο δάσος

Ο Campbell ζει τώρα στο δικό του αεροπλάνο -επίσης ένα Boeing 727- για πάνω από 20 χρόνια, στο δάσος του Χίλσμπορο του Όρεγκον, δηλώνοντας ευγνώμων για την ιδέα που πήρε από την Jo Ann, χωρίς να έχει μετανιώσει για τίποτα. «Δεν θα ζούσα ποτέ σε ένα συμβατικό σπίτι» παραδέχεται.

Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα έκανε κάτι διαφορετικό. «Έκανα πολλά λάθη, με μεγαλύτερο το ότι συνεργάστηκα με μια εταιρεία διάσωσης. Η αποφυγή αυτού και η χρήση ανώτερης υλικοτεχνικής υποδομής μεταφοράς καθιστούν το κόστος πολύ χαμηλότερο», εξηγεί.

Το έργο του κόστισε συνολικά 220.000 δολάρια (περίπου 380.000 δολάρια σε σημερινά χρήματα), εκ των οποίων περίπου τα μισά ήταν για την αγορά του αεροπλάνου. Ο ίδιος λέει ότι το αεροπλάνο ανήκε στην Ολυμπιακή Αεροπορία στην Ελλάδα και χρησιμοποιήθηκε ακόμη και για τη μεταφορά της σορού του μεγαλομετόχου της αεροπορικής εταιρείας, Αριστοτέλη Ωνάση, το 1975. «Δεν γνώριζα τότε την ιστορία του αεροπλάνου. Και δεν ήξερα ότι είχε ένα παλιό εσωτερικό τύπου 707. Ήταν πραγματικά απαίσιο σε σύγκριση με τα σύγχρονα πρότυπα. Ήταν λειτουργικό αλλά έμοιαζε παλιό και ακατέργαστο. Ίσως η χειρότερη επιλογή για σπίτι» αναφέρει.

Ως αποτέλεσμα, ο Campbell έπρεπε να δουλέψει στο αεροπλάνο για μερικά χρόνια προτού μπορέσει να ζήσει σε αυτό. Οι εσωτερικοί χώροι δεν έχουν τίποτα ιδιαίτερο, με ένα πρωτόγονο ντους φτιαγμένο από έναν πλαστικό κύλινδρο και έναν καναπέ futon για κρεβάτι. Στη διάρκεια των πιο κρύων ημερών του χειμώνα ο Campbell παραδοσιακά αποσύρεται στο Miyazaki, μια πόλη στη Νότια Ιαπωνία με υποτροπικό καιρό, όπου έχει ένα μικρό διαμέρισμα. Όμως, η πανδημία το δυσκόλεψε αυτό, και τα τελευταία τρία χρόνια ζει όλο τον χρόνο στο 727.

Σκοπεύοντας να στήσει και ένα αεροπορικό σπίτι στην Ιαπωνία, το 2018 παραλίγο να αγοράσει ένα δεύτερο αεροσκάφος (ένα 747-40), αλλά η συμφωνία χάλασε την τελευταία στιγμή, επειδή η αεροπορική εταιρεία (την οποία ο Campbell δεν αποκαλύπτει) αποφάσισε να κρατήσει το αεροσκάφος σε υπηρεσία για περισσότερο χρόνο από το αναμενόμενο. «Αναγκαστήκαμε να αναβάλουμε το έργο, και έτσι παραμένει μέχρι σήμερα», λέει.

Ο Campbell δέχεται συχνά επισκέπτες και προσφέρει ακόμη και δωρεάν διαμονή στο αεροσκάφος, ενώ το καλοκαίρι φιλοξενεί μεγαλύτερες δημόσιες εκδηλώσεις με λούνα παρκ. «Καλλιτέχνες εμφανίζονται στο δεξί φτερό, οι επισκέπτες χορεύουν μπροστά ή πίσω από το φτερό στο δάσος, το οποίο για τις μεγάλες συναυλίες γεμίζει με κάθε είδους χώρους ψυχαγωγίας. Δεν είναι κατηγορίας Disneyland -έχει απλώς φορητά περίπτερα με διάφορα αξιοπερίεργα και μικρές αναπαραστάσεις-, αλλά είναι διασκεδαστικά» περιγράφει.

Διπλή άτρακτος

Αν νομίζετε ότι το να ζείτε σε ένα αεροπλάνο είναι αρκετά εξωφρενικό, τι θα λέγατε να ζούσατε σε δύο; Αυτό είναι το σχέδιο του Joe Axline, ο οποίος διαθέτει ένα MD-80 και ένα DC-9, που βρίσκονται το ένα δίπλα στο άλλο σε ένα οικόπεδο στο Brookshire του Τέξας. Ο Axline ζει στο MD-80 για πάνω από μια δεκαετία -αφού πήρε διαζύγιο την Πρωταπριλιά του 2011- και σχεδιάζει να ανακαινίσει το DC-8 και να το εξοπλίσει με χώρους αναψυχής, όπως κινηματογράφο και αίθουσα μουσικής. Ονομάζει το μεγάλο του σχέδιο «Project Freedom».

«Έχω λιγότερο από ένα τέταρτο του εκατομμυρίου δολαρίων στο όλο έργο», λέει ο Axline, ο οποίος έχει πολύ λίγα τρέχοντα έξοδα επειδή του ανήκει η γη και έχει φτιάξει το δικό του πηγάδι νερού και το δικό του σύστημα αποχέτευσης. «Το μόνο πράγμα που μου έχει απομείνει ακόμα είναι το ηλεκτρικό ρεύμα», επισημαίνει.

Για χρόνια μοιραζόταν ακόμη και το αεροπλάνο με τα παιδιά του. «Τα παιδιά έχουν φύγει τώρα, οπότε είμαι μόνο εγώ. Όταν ζεις σε ένα σπίτι, έχεις πολύ χώρο, αλλά είναι όλα χαμένος χώρος. Η κύρια κρεβατοκάμαρά μου είναι 3 επί 5,5 μέτρα, που δεν είναι κακό μέγεθος για υπνοδωμάτιο. Έχω δύο τηλεοράσεις σε αυτό, άφθονο χώρο για να περπατάς. Το σαλόνι μου είναι μεγάλου μεγέθους, η τραπεζαρία χωράει τέσσερα άτομα, μπορώ να μαγειρέψω αρκετό φαγητό για πλήθος ατόμων αν έρθουν. Έχω επίσης ντους και τουαλέτα, οπότε δεν χρειάζεται να βγω από το αεροπλάνο για να πάω στην τουαλέτα. Το μόνο πράγμα που δεν έχω εδώ αλλά θα είχα σε ένα σπίτι είναι τα παράθυρα που ανοίγουν», εξηγεί, προσθέτοντας ότι ανοίγει απλώς τις πόρτες του αεροπλάνου για να μπει φρέσκος αέρας.

Τα αεροπλάνα είναι ορατά από τους κοντινούς δρόμους και ο Axline λέει ότι πολλοί οδηγοί, που τους κινούν την περιέργεια, σταματούν εκεί. «Έχω τρεις ή τέσσερις ανθρώπους κάθε μέρα. Τους αποκαλώ "τουρίστες μου". Περνάνε και σκέφτονται, είναι τόσο ωραίο. Τις περισσότερες φορές τούς χαιρετάω. Λέω "αν έχετε λίγο χρόνο, θα σας ξεναγήσω". Και αν δεν έστρωσα το κρεβάτι εκείνη τη μέρα, ποιος νοιάζεται; Ας δούμε πώς ζουν οι πραγματικοί άνθρωποι».

Ο Axline ενδιαφερόταν κι αυτός για ένα Boeing 747 -η ζωή στον «βασιλιά των ουρανών» είναι το απόλυτο όνειρο των ιδιοκτητών αεροπλάνων-, αλλά τα παράτησε όταν ήρθε αντιμέτωπος με τα έξοδα αποστολής. «Το ίδιο το αεροπλάνο κόστιζε περίπου 300.000 δολάρια, αλλά τα έξοδα αποστολής ήταν 500.000 δολάρια. Μισό εκατομμύριο δολάρια για τη μεταφορά του. Κι αυτό γιατί δεν μπορείς να το οδηγήσεις στους δρόμους, θα έπρεπε να το διαλύσεις, να το κόψεις, να το κόψεις σε φέτες και κύβους και μετά να το ξαναβάλεις στη θέση του».

Αεροπλάνο DIY (κάν' το μόνος σου)

Υπάρχουν και άλλα αξιοσημείωτα παραδείγματα αεροπλάνων που έχουν μετατραπεί σε σπίτια. Ένα από τα παλαιότερα είναι ένα Boeing 307 Stratoliner που κάποτε ανήκε στον δισεκατομμυριούχο και σκηνοθέτη Howard Hughes, ο οποίος ξόδεψε μια περιουσία για να αναδιαμορφώσει το εσωτερικό του και να το μετατρέψει σε «ιπτάμενο ρετιρέ». Αφού υπέστη ζημιές από έναν τυφώνα, μετατράπηκε σε ένα εξωφρενικό μηχανοκίνητο σκάφος, και τελικά αγοράστηκε τη δεκαετία του 1980 από τον κάτοικο της Φλόριντα Dave Drimmer, ο οποίος το ανακαίνισε εκτενώς και το μετονόμασε σε «The Cosmic Muffin». Έζησε στο υβρίδιο αεροπλάνου-σκάφους για 20 χρόνια, προτού τελικά το δωρίσει στο Μουσείο Αεροπορίας της Φλόριντα το 2018.

Ο Αμερικανός τραγουδιστής της κάντρι και μέλος του Nashville Hall of Famer, Red Lane, ο οποίος διέθετε πείρα ως μηχανικός αεροσκαφών, έζησε για δεκαετίες σε ένα μετασκευασμένο DC-8 που έσωσε από τη μάντρα στα τέλη της δεκαετίας του 1970. Ο Lane, ο οποίος απεβίωσε το 2015, επίσης δεν είχε μετανιώσει. «Ποτέ μα ποτέ δεν ξύπνησα σε αυτό το μέρος ευχόμενος να ήμουν κάπου αλλού», αποκάλυψε σε τηλεοπτική συνέντευξή του το 2006.

Όσοι θέλουν να ζήσουν μία ή δύο νύχτες σε ένα σπίτι αεροπλάνο έχουν μερικές επιλογές με τη μορφή ξενοδοχείων: στην Κόστα Ρίκα το ξενοδοχείο Costa Verde διαθέτει ένα πλήρως ανακαινισμένο Boeing 727 -με δύο υπνοδωμάτια και μια βεράντα με θέα στον ωκεανό-, ενώ στη Σουηδία το Jumbo Stay είναι ένα ξενοδοχείο που έχει κατασκευαστεί εξ ολοκλήρου μέσα σε ένα Boeing 747 και βρίσκεται στον χώρο του αεροδρομίου Arlanda της Στοκχόλμης. Κι αν θέλετε απλώς να διασκεδάσετε, υπάρχει ένα άλλο Boeing 747 που μπορεί να νοικιαστεί για εκδηλώσεις με έως και 220 άτομα, στο αεροδρόμιο Cotswold στην Αγγλία, περίπου 100 μίλια δυτικά του Λονδίνου.

Αν θέλετε να αφήσετε πίσω σας τη μεταβατική στέγαση και να απολαμβάνετε πλήρως τη ζωή μέσα σε μια άτρακτο, πρέπει να είστε έτοιμοι για προκλήσεις. «Πρέπει να έχεις πάθος για να θέλεις να το κάνεις αυτό, γιατί θα υπάρχουν τόσο πολλά προβλήματα τα οποία θα πρέπει να αντιμετωπίσεις, που μπορεί να γίνει συντριπτικό», υποστηρίζει ο Joe Axline, ο οποίος μεταξύ των μεγαλύτερων εμποδίων καταγράφει την εξεύρεση του κατάλληλου αεροσκάφους και την εύρεση κατάλληλης τοποθεσίας για αυτό.

Αυτός είναι ίσως ο λόγος για τον οποίο αρκετοί από τους επισκέπτες του Bruce Campbell όλα αυτά τα χρόνια εξέφρασαν ενδιαφέρον να υιοθετήσουν αυτόν τον τρόπο ζωής αλλά κανείς δεν έκανε ποτέ αυτό το όνειρο πραγματικότητα. «Νομίζω ότι είναι αρκετά δύσκολο για τους ανθρώπους: μερικοί από τους επισκέπτες μου έφυγαν πεπεισμένοι ότι ήθελαν να το κάνουν. Τους έστειλα σαφείς οδηγίες για να τους βοηθήσω βήμα προς βήμα, αλλά κανείς δεν απέκτησε δυναμική», ξεκαθαρίζει.

«Αλλά μην αφήσετε αυτό να σας αποθαρρύνει» προσθέτει ο Campbell. «Η πρωταρχική μου συμβουλή είναι να το κάνετε. Μην αφήσετε κανέναν να κλονίσει την αυτοπεποίθησή σας. Δουλέψτε όλα τα υλικοτεχνικά και απλώς κάντε το» καταλήγει.

Πηγή: iefimerida.gr