Politico: Από τον Τουσκ και τον Ερντογάν στη Μελόνι και την τραπεζίτισσα του Πούτιν - Οι 28 πιο επιδραστικοί στην Ευρώπη

Οι τρεις λίστες του ευρωπαϊκού Μέσου με τους «Ονειροπόλους» τους «Ταραξίες» και τους «Doers» - Γιατί κέρδισαν πρωτιές ο Τουσκ, η Μελόνι, ο Ζελένσκι και τραπεζίτισσα του Πούτιν

Με τον «παιχνιδιάρικο» τίτλο «Η τάξη του 2024» το ευρωπαϊκό Μέσο Politico έδωσε στην δημοσιότητα την λίστα με τους 28 επιδραστικότερους ανθρώπους στην Ευρώπη για την επόμενη χρονιά.

Ανάμεσα σε αυτούς βρίσκονται ο Ουκρανός πρόεδρος, Βολοντίμιρ Ζελένσκι, ο Ντόναλντ Τουσκ, ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάνκαι άλλοι, όλοι τους χωρισμένοι σε τρεις διακριτές κατηγορίες όπως «doers», «ταραχοποιοί» και ονειροπόλοι.

Οι συντάκτες του Politico σε ξεχωριστό άρθρο εξηγούν πώς και γιατί προχώρησαν σε αυτές τις επιλογές, με γνώμονα αν θα καταφέρουν οι μετριοπαθείς δυνάμεις της Ευρώπης να απωθήσουν όσους βρίσκονται στο περιθώριο και απειλούν την εξουσία τους.

«Ο κατάλογος βασίζεται στην εμπειρογνωμοσύνη της ειδησεογραφικής μας ομάδας και όχι μόνο -μαζί με μια δόση κρυστάλλινης σφαίρας- και παρέχει ένα στιγμιότυπο των προσώπων που φαίνεται να διαμορφώνουν την πολιτική και την πολιτική σε αυτό το επερχόμενο, κρίσιμο έτος των ευρωπαϊκών εκλογών», αναφέρει το Politico.

Το πιο ισχυρό πρόσωπο της φετινής χρονιάς συμπυκνώνει τις υπαρξιακές μάχες που διεξάγονται τόσο κυριολεκτικά όσο και μεταφορικά σε όλη την Ευρώπη και όχι μόνο: Ως ο πιθανώς επόμενος πρωθυπουργός της Πολωνίας, ο Ντόναλντ Τουσκ μάχεται για την ψυχή του έθνους του, πιέζοντας να το πάει μπροστά, ενώ αντιμετωπίζει έναν αντίπαλο που επιθυμεί να το τραβήξει πίσω. Και κατά τη διαδικασία αναδιαμόρφωσης της χώρας του, αλλάζει και το τοπίο της εξουσίας στην Ευρώπη.

Ντόναλντ Τουσκ, ο πιο επιδραστικός άνθρωπος στην Ευρώπη

Επί δύο δεκαετίες, δύο άνδρες έδωσαν μάχη για την ψυχή της Πολωνίας. Στη γαλάζια γωνία, αγωνίζονται για ένα δημοκρατικό, σύγχρονο, ευρωπαϊκό όραμα για το μέλλον: Ο Ντόναλντ Τουσκ, ένας πρώην πρωθυπουργός που διετέλεσε πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου πριν επιστρέψει ως ηγέτης της κεντρώας αντιπολίτευσης- στην κόκκινη γωνία, παλεύει για τους παραδοσιακούς, τους καθολικούς συντηρητικούς, τους εθνικιστές: Jarosław Kaczyński, ηγέτης του κυβερνώντος Κόμματος Νόμου και Δικαιοσύνης (PiS). Ο καθένας είχε την ευκαιρία να διαμορφώσει την Πολωνία κατ' εικόνα και ο άλλος να γυρίσει το ρολόι πίσω. Τώρα, μετά από οκτώ χρόνια Κατσίνσκι, η χώρα βρίσκεται στο κατώφλι μιας νέας εποχής Τουσκ και ο άνεμος της αλλαγής πνέει και πάλι.

Οι «doers», πρώτη η Μελόνι-«χαμελαίων»

Από εκεί και έπειτα το Politico συνεχίζει με τους «doers», δηλαδή τους πολιτικούς και τις προσωπικότητες που ανεξαρτήτως ιδεολογικού υποβάθρου καταφέρνουν να προχωρήσουν σε αλλαγές και να επιφέρουν αποτέλεσμα. Πρώτη σε αυτή τη λίστα είναι η πρωθυπουργός της Ιταλίας, Τζόρτζια Μελόνι.

Η άνοδος της Τζόρτζια Μελόνι στην πρωθυπουργία της Ιταλίας πέρυσι προκάλεσε ανατριχίλα στους κεντρώους σε ολόκληρη την ήπειρο και όχι μόνο. Οι Βρυξέλλες προετοιμάζονταν για ένα μέλος ενός μεταφασιστικού κόμματος που θα έπαιρνε θέση (και ψήφο) στα κορυφαία τραπέζια τους, ενισχύοντας τις τάξεις των προβληματικών παιδιών της ΕΕ. Το Κίεβο προετοιμάστηκε για το ότι η Ιταλία θα ξεφύγει από την παρέα και θα επιδιώξει να μαλακώσει την υποστήριξη προς την Ουκρανία και να ανακουφίσει τις κυρώσεις κατά της Ρωσίας. Αλλά ένα χρόνο αφότου έγινε ηγέτης της τρίτης μεγαλύτερης οικονομίας της ΕΕ, ο Μελόνι διέψευσε τις προσδοκίες - και δημιούργησε ένα σημαντικό (αν και επιφυλακτικό) fan club. Ο Μελόνι έχει προχωρήσει στην εφαρμογή συνταγματικών μεταρρυθμίσεων που θα ενισχύσουν σημαντικά τις εξουσίες του πρωθυπουργού, ρίχνοντας ωστόσο συνεχώς «τροφή» στην ακροδεξιά της βάση.

Από την «βασίλισσα» Φον Ντερ Λάιεν στον «διαμεσολαβητή» Ερντογάν

Στην ίδια λίστα ακολουθούν η πρόεδρος της Κομισιόν, Ούρσουλα Φον Ντερ Λάιεν με τον χαρακτηριστικό τίτλο «βασίλισσα», η επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Κριστίν Λαγκάρντ, ο Βρετανός ηγέτης των Εργατικών στη Βρετανία, Κέιρ Στάμερ, αλλά και ο Τούρκος πρόεδρος, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ο οποίος φέρει τον τίτλο «ο διαμεσολαβητής» προφανώς λόγω των προσπαθειών του να παίξει διπλωματικό ρόλο τόσο στον πόλεμο στην Ουκρανία όσο και στη Μέση Ανατολή.

2. Ούρσουλα Φον Ντερ Λάιεν, η βασίλισσα (πρόεδρος της Κομισιόν)
3. Εμανουέλ Μακρόν, Μανού ο αδέσμευτος (πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας)
4. Kyiv’s green cardinal, ο πράσινος καρδινάλιος του Κιέβου (Επικεφαλής του Γραφείου του Προέδρου της Ουκρανίας)
5. Ρετζέπ ταγίπ Ερντογάν, ο διαμεσολαβητής (Πρόεδρος της Τουρκικής Δημοκρατίας)
6. Maroš Šefčovič, ο κύριος «φτιάξε το» (Εκτελεστικός Αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία)
7. Μαρίν Λεπέν, η επαναπροσδιορίστρια (πρόεδρος του γαλλικού Εθνικού Μετώπου)
8. Κριστίν Λαγκάρντ, η μάνατζερ των προσδοκιών (πρόεδρος της ΕΚΤ)
9. Κέιρ Στάμερ, ο άλλος τύπος (επικεφαλής των Εργατικών στη Μεγάλη Βρετανία)

Οι «αμφισβητίες», πρώτη η επικεφαλής τεχνοκράτης του Πούτιν, Ελβίρα Ναμπιουλίνα

Η Ελβίρα Ναμπιούλινα είναι η κορυφαία τεχνοκράτης που κρατά την πολεμική μηχανή του Ρώσου προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν σε λειτουργία. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας που βρίσκεται στο τιμόνι της κεντρικής τράπεζας της Ρωσίας, η γερακίσια νομισματική πολιτική της Nabiullina έχει επανειλημμένα σώσει το ρούβλι και έχει κρατήσει την οικονομία της χώρας σε εγρήγορση. Στην πορεία, η τραπεζίτισσα του Πούτιν, που κάποτε θεωρούνταν μετριοπαθής επιρροή και τώρα σιωπηλή αρωγός του, κατάφερε να αποτρέψει τις επιπτώσεις των πρωτοφανών δυτικών κυρώσεων που είχαν σχεδιαστεί για να αδειάσουν τα ταμεία του Κρεμλίνου, παρατείνοντας τον πόλεμο στην Ουκρανία. Η άνοδος της Ναμπιούλινα ήταν απίθανη - είναι κόρη εργατικών Tατάρων από την Ούφα, μια πόλη στη Δημοκρατία του Μπασκορτοστάν της Ρωσίας, πάνω από 1.000 χιλιόμετρα από τη Μόσχα. Αλλά από ταπεινή αφετηρία, έγινε η πρώτη γυναίκα που διοικεί την κεντρική τράπεζα μιας χώρας της G8.

Από τον Καταλανό αποσχιστή, στον Όρμπαν

Σε μια αναφορά στους σημερινούς πολωτικούς καιρούς, ο κατάλογος του Politico στην ίδια λίστα περιλαμβάνει όχι έναν, αλλά δύο αποσχιστές, το όνειρο των οποίων είναι να διαλύσουν τις χώρες τους. Υπάρχει ο Carles Puigdemont, ο Καταλανός που κατάφερε να εξασφαλίσει αμνηστία για την παράνομη ψηφοφορία του 2017 για την ανεξαρτησία -και ίσως ακόμη και μια ακόμη ευκαιρία για απόσχιση- με αντάλλαγμα την υποστήριξη του Ισπανού πρωθυπουργού Pedro Sánchez. Και υπάρχει και ο Tom Van Grieken του Βελγίου, ο οποίος θέλει να μετατρέψει τη Φλάνδρα σε αποσχιστικό κράτος.

2. Κάρλς Πουτζδεμόν, ο επαναστάτης (Καταλανός αποσχιστής)
3. Βίκτορ Ορμπάν, ο ταραξίας (πρωθυπουργός της Ουγγαρίας)
4. Ανναλένα Μπέρμποκ, η ευθύβολη (Γερμανίδα υπουργός Εξωτερικών)
5. Μάνφρεντ Βέμπερ, ο φονιάς του Green Deal (πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος)
6. Τομ Βαν Γκρίεκεν, ο καλλιτέχνης του χωρισμού (Επικεφαλής του φλαμανδικού αποσχιστικού κόμματος στο Βέλγιο)
7. Jovita Neliupšienė, αυτή που ψιθυρίζει με την Ουάσινγκτον (Λιθουανή υπουργός Εξωτερικών)
8. Bidzina Ivanishvili, ο ολιγάρχης (Γεωργιανός πρώην πρωθυπουργός, δισεκατομμυριούχος)
9. Björn Höcke, ο φασίστας (ηγέτης του κόμματος Εναλλακτιή για τη Γερμανία- AfD)

Οι «Ονειροπόλοι», πρώτος ο Ουκρανός πρόεδρος, Βολοντίμιρ Ζελένσκι, ή αλλιώς «μαραθωνοδρόμος»

Ουίνστον Τσόρτσιλ. Μάρτιν Λούθερ Κινγκ Τζούνιορ, Νέλσον Μαντέλα. Κάθε τόσο, ένας ηγέτης έρχεται και αλλάζει μόνος του την πορεία της ιστορίας, όχι μέσω της δύναμης του στρατού του ή της δύναμης της οικονομίας του, αλλά μέσω της δύναμης των λόγων του. Ο Ουκρανός πρόεδρος Volodymyr Zelenskyy είναι ένας τέτοιος ηγέτης. Από το προκλητικό του βίντεο "Είμαστε εδώ" που γυρίστηκε τις πρώτες ημέρες του πολέμου έξω από το προεδρικό του γραφείο στην οδό Μπάνκοβα και το εμβληματικό του σχόλιο "Χρειάζομαι πυρομαχικά, όχι βόλτα" που είπε ως απάντηση στην προσφορά των ΗΠΑ για εκκένωση, μέχρι τις εξατομικευμένες ομιλίες που έδωσε σε κοινοβούλια σε όλη την Ευρώπη και τον κόσμο, ο Ζελένσκι ενέπνευσε τους Ουκρανούς να συνεχίσουν να αντιστέκονται στην απόπειρα πλήρους εισβολής της Ρωσίας και έπεισε και παρακάλεσε τα έθνη ανά τον κόσμο βοηθήσουν σε αυτό.

Από τη μάχη κατά του σεξισμού, στον πρωτεργάτη του Brexit

Ακολουθούν στην λίστα προσωπικότητες γνωστές και άλλες όχι τόσο για τη δράση τους σε πολλές πτυχές της καθημερινότητας, της πολιτικής και της κοινωνίας, είτε αυτή ήταν θετική, όπως ο Ρώσος αντιφρονών Αλεξέι Ναβάλνι και η Χερμόσο στη μάχη κατά του σεξισμού, αλλά και ο Νάιτζελ Φάρατζ ο οποίος από πρωτεργάτης του Brexit έγινε πλέον ραδιοφωνικός παραγωγός.

2. Αλεξέι Ναβάλνι, ο Ρώσος Νέλσον Μαντέλα (Δικηγόρος και πολιτικός ακτιβιστής)
3. Τζέραλντ Νταρμανέν, ο αντικαταστάτης (Γάλλος υπουργός Εσωτερικών)
4. Ρομπέρτα Μετσόλα, το νεαρό όπλο (Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου)
5. Μαίρη Λου Μακντόναλντ, η ενοποιός ( Ιρλανδή πολιτικός, Πρόεδρος του κόμματος Σιν Φέιν)
6. Πετρ Πάβελ, το γεράκι (Πρόεδρος της Τσεχικής Δημοκρατίας)
7. Τόμας Μπαχ, ο Ολύμπιος (Πρόεδρος της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής)
8. Νάιτζελ Φάρατζ, ο ραδιούργος (πρώην πολιτικός, πρωτεργάτης του Brexit, νυν ραδιοφωνικός παραγωγός)
9. Τζένι Χερμόσο, Η γυναίκα που έβαλε το νερό στο αυλάκι (Ισπανίδα διεθνής ποδοσφαιριστής, πρωταγωνίστρια στη μάχη κατά του σεξισμού)