ΚΛΕΙΣΙΜΟ
MENU
weather-icon 16 oC
Αναζήτηση:

Κάτια Δανδουλάκη: «Θέλω να πεθάνω τραγουδώντας ή κλαίγοντας πάνω στη σκηνή»

Κάτια Δανδουλάκη: «Θέλω να πεθάνω τραγουδώντας ή κλαίγοντας πάνω στη σκηνή»

«Έχω μέσα μου το σύνδρομο της μαθήτριας, κοιμάμαι ακόμη με αρκουδάκια» αποκάλυψε η ηθοποιός

Στην εκπομπή «Στούντιο 4» ήταν καλεσμένη η Κάτια Δανδουλάκη, η οποία απάντησε στην ερώτηση του Θανάση Αναγνωστόπουλου για το πότε θα είναι έτοιμη να εγκαταλείψει τον χώρο της υποκριτικής.

«Δεν θέλω να σταματήσω να παίζω και δεν θα σταματήσω να παίζω. Όταν φύγω από την ζωή τότε θα είναι το τέλος. Θέλω να φύγω τραγουδώντας ή κλαίγοντας πάνω στη σκηνή. Ο καναπές μου λείπει για λίγες ώρες, αλλά όχι για πολύ», σημείωσε χαρακτηριστικά η ηθοποιός.



«Την γιορτή μου την πέρασα κλειδωμένη στο δώματιο»

Όσο για το πώς γιόρτασε την ονομαστική της εορτή, η Κάτια Δανδουλάκη αποκάλυψε: «Ήμουν στο σπίτι, κλειδωμένη στο δωμάτιο κι έκανα την απόλυτη χαλάρωση. Ηρεμία, γιατί έχει ανέβει το έργο και έχω χαλαρώσει. Ηρέμησα μόλις άκουσα την πρώτη ανάσα των θεατών και ήταν πολύ θετική, οπότε είπα ότι τώρα το μόνο που μένει είναι να το απολαύσω».

Στη συνέχεια, η Κάτια Δανδουλάκη συμπλήρωσε: «Επιζητώ πάρα πολύ τη χαλάρωση. Μου έχει λείψει πάρα πολύ ο ύπνος, αλλά γενικά μπορώ να ζήσω με λιγότερο ύπνο, σε όλη μου τη ζωή το έκανα αυτό με τα γυρίσματα, αλλά έχω πολύ μεγάλο άγχος ώσπου να ανέβει το έργο και να ακούσω την πρώτη ανάσα του κοινού».



«Έχω μέσα μου το σύνδρομο της μαθήτριας, κοιμάμαι ακόμη με αρκουδάκια»

Η ηθοποιός αποκάλυψε επίσης πως έχει το «σύνδρομο της μαθήτριας» κι εξέφρασε την ανάγκη της να νιώθει ζεστασιά. Τόνισε μάλιστα, πως δεν αντέχει την ψυχρή αντιμετώπιση. «Με έσωσε το παιδί που έχω μέσα μου. Έχω μέσα μου το σύνδρομο της μαθήτριας, κοιμάμαι ακόμα με κουκλάκια. Έχω έναν σκυλάκο που τον λατρεύω, είναι αγκαλίτσας και μαλακός, τον έχω πλάι μου στο μαξιλάρι μου και τον φιλάω κάθε βράδυ. Του μιλάω πολλές φορές», σημείωσε.

Όπως εξήγησε, στο παρελθόν δεν έπαιξε ποτέ με κούκλες. «Φαίνεται ότι πάντα έτσι ήμουν. Το συνειδητοποίησα πολύ μεγάλη όμως. Μικρή δεν έπαιξα ποτέ με κούκλες. Δίνει μια ασφάλεια, θέλω μια αγκαλιά. Μόνιμη αγκαλιά. Στην ψυχή μου, στη ζωή, στο θέατρο. Δεν μπορώ να ζήσω χωρίς ζεστασιά αγκαλιάς που με νοιάζεται, δεν μπορώ την ψυχρή αντιμετώπιση. Για αυτό κι ένα πρόβλημά μου με τη νέα εποχή, είναι ότι έχει μπει η “μηχανή” στη ζωή μας, που από τη μία κάνει θαύματα, από την άλλη μας απομονώνει», σημείωσε.