Γράφει η Λίλη Τσώνη
Πριν ένα χρόνο, στις 21 Νοεμβρίου 2018, η Rosalind Stephens, κάτοικος Ώκλαντ της Νέας Ζηλανδίας, παρουσιάστηκε στο Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Λαμιέων.
Αναφέρθηκε στον Νεοζηλανδό Πολιτικό Μηχανικό Σέσιλ Έντουαρντ Μπαρνς (Cecil Edward Barnes) γνωστό στη διάρκεια της Επιχείρησης «Χάρλιγκ» (Operation «Harling») με το όνομα Τομ Μπάρνς (Tom Barnes) και αριθμό 38289, εξειδικευμένο στην τοποθέτηση εκρηκτικών και την πυροδότησή τους.
Είχε έρθει στην Ελλάδα το 1942, με την Αποστολή Βρετανών και 2 Νεοζηλανδών στρατιωτών-σαμποτέρς της Στρατιωτικής Αποστολής SOE, για να βοηθήσουν τον Ελληνικό Στρατό Αντίστασης στην Ελλάδα. Ήταν ο πατέρας της. Και ήταν εκείνος που ηγήθηκε της ομάδας ανατίναξης και πραγματοποίησε την επιτυχημένη ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποτάμου.
Αργότερα, ο Τομ Μπαρνς τιμήθηκε με τον Στρατιωτικό Σταυρό (Military Cross) και του απονεμήθηκε ο Βαθμός του Αντισυνταγματάρχη.
Από το 2002, για 17 συνεχόμενα χρόνια μέχρι σήμερα, η Ρόζαλιντ Στέφενς έρχεται στον Εορτασμό για την Ανατίναξη της Γέφυρας του Γοργοποτάμου, τιμώντας τον πατέρα της και τους Έλληνες και Βρετανούς συναγωνιστές του.
Το Νοέμβρη του 2018, λοιπόν, είχε ζητήσει από τον Δήμαρχο Λαμιέων, κάτι…
«… στο όνομα εκείνων, που βοήθησαν να ανατιναχθεί η στρατιωτικής σημασίας Γέφυρα του Γοργοποτάμου, βοηθώντας έτσι, θετικά, στην Ευρωπαϊκή και Παγκόσμια εξέλιξη της Ιστορίας,
αλλά και για χάρη των επόμενων γενεών, όταν θα έρχονται στο Μνημείο του Γοργοποτάμου, να διαβάζουν τα ονόματα των ξένων στρατιωτών της Επιχείρησης «Χάρλιγκ», που πήραν μέρος στην Ελληνική Αντίσταση, και μαζί με αυτά και τα ονόματα των δυο στρατιωτών που έφτασαν μέχρι εδώ από μια πολύ μακρινή πατρίδα, τη Νέα Ζηλανδία, και στις 25-26 Νοεμβρίου 1942, ένωσαν τις δυνάμεις, τα όνειρα και τις ελπίδες τους για Ελευθερία, και τα απόθεσαν στη Γέφυρα του Γοργοποτάμου, πλήττοντας τα Γερμανικά στρατεύματα κατοχής στην Ελλάδα».
Ευχήθηκε, στο επόμενο ταξίδι της να δει μία αναμνηστική πλάκα με τα ονόματα των στρατιωτών της Επιχείρησης «Χάρλιγκ» και ανάμεσά τους και τα ονόματα των δύο Νεοζηλανδών στρατιωτών-σαμποτέρς. Και το ένα από αυτά, είπε…
«να είναι εκείνο του δικού μου του πατέρα, που έφυγε τρεις μήνες πριν γεννηθώ… και όμως, κάθε φορά που έρχομαι στον Γοργοπόταμο και κοιτάζω τη σιδερένια του γέφυρα, τον βλέπω απέναντί μου, σκυμμένο, με τα εκρηκτικά στα χέρια του…»
Το αίτημα της Ρόζαλιντ Στέφενς, έγινε πραγματικότητα. Ο Νοέμβριος του 2019, τη βρήκε να εκφωνεί τον κομψό ευχαριστήριο λόγο της, δίπλα στο μνημείο που υπάρχει το όνομα και του δικού της πατέρα, αφού προηγουμένως κατέθεσε στεφάνι μαζί με το γιο της Dylan-Tom…
«Είμαι εδώ σήμερα για να σας πω ένα μεγάλο ευχαριστώ εκ μέρους των απογόνων της επιχείρησης Χάρλινγκ, για το καταπληκτικό αυτό μνημείο που αναγέρθηκε προς τιμή των πατέρων μας και των ανδρών, και εκείνων που πολέμησαν με τον Ζέρβα και εκείνων που πολέμησαν με τον Βελουχιώτη.
Σας ευχαριστώ λοιπόν κ. Δήμαρχε και κύριε πρώην Δήμαρχε, κύριε Πρόεδρε του Γοργοποτάμου, μέλη των Συμβουλίων σας, μέλη της Ομάδας Νεολαίας Γοργοποτάμου, κυρίως τον Βασίλη Τεμπέλη και τον Άρη Ζιάκα, τους πολίτες του Γοργοποτάμου και, ιδιαιτέρως, την Λίλη Τσώνη που σκέφθηκε και είχε την ιδέα της κατασκευής αυτού του μνημείου, και συνέβαλε καταλυτικά στην επίτευξη αυτού του στόχου. Είμαστε πολύ ευγνώμονες σε όλους εσάς.
Έχει ιδιαίτερη σημασία το γεγονός ότι τα ονόματα των ανδρών αναγράφονται μαζί, όχι ως αντάρτες του Ζέρβα ή ως αντάρτες του Βελουχιώτη, αλλά με αλφαβητική σειρά. Όλοι μαζί, όπως αγωνίστηκαν στις 24 και 25 Νοεμβρίου 1942. Μαζί, ως στρατιώτες που αγωνίζονται για τη χώρα τους.
Χωρίς αυτούς, οι άντρες της επιχείρησης Harling, πιθανότατα δεν θα είχαν επιτύχει την αποστολή τους. Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε αυτούς.
Από το 2002, απόγονοι των ανδρών της Επιχείρησης Xάρλινγκ έρχονται τακτικά στο Γοργοπόταμο. Πολλοί από αυτούς έχουν φέρει μαζί τους τις οικογένειές τους. Έχουμε έρθει να δούμε την τοποθεσία που μας είπαν οι πατέρες μας. Να νοιώσουμε την ίδια ατμόσφαιρα και να φανταστούμε τι πραγματικά συνέβη στη Γέφυρα του Γοργοποτάμου, πριν από 77 χρόνια.
Διδάσκουμε στα παιδιά μας τι συνέβη εδώ και στην Ελλάδα στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Είναι ένα σημαντικό γεγονός στην ιστορία της οικογένειάς μας. Εάν τα παιδιά μας δεν γνωρίζουν και δεν μεταδίδουν αυτή την ιστορία, αυτή θα ξεχαστεί. Αυτό, θα ήταν τραγικό.
Και πάλι, θέλουμε να πούμε σε όλους σας, σας ευχαριστώ... σας ευχαριστώ... σας ευχαριστώ!!
Λ.Τ.
