Η ξεχασμένη Αγριλιά Λαμίας

Δυστυχώς για άλλη μια φορά η Αγριλιά Λαμίας πλήττεται από βροχόπτωση. Τα ρέματά της – που είναι πολλά και διασχίζουν κατοικημένη περιοχή -δοκιμάζονται (ήταν άλλωστε αναμενόμενο). Άλλα αντέχουν οριακά, άλλα δυστυχώς όχι. Σπάνε, ξεχειλίζουν, δημιουργούν νεροφαγώματα μεγάλα. Όλα αυτά θέτουν σε κίνδυνο τόσο ανθρώπινες ζωές όσο και τις παρακείμενες κατοικίες.

Το πρόβλημα με τα ρέματα της Αγριλιάς είναι χρόνιο. Είναι όμως και γνωστόσε όλες τις αρμόδιες υπηρεσίες τουλάχιστον εδώ και 30 χρόνια (απ’ τη δημιουργία του Οικιστικού – Πολιτιστικού Συλλόγου Αγριλιάς). Γενικά ο οικισμός της Αγριλιάς στερείται συνολικότερα υποδομών.

Όλα αυτά τα χρόνια έχουν υποβληθεί γραπτά αιτήματα (υπάρχουν αντίγραφα με τους σχετικούς Αριθμούς Πρωτοκόλλου), αλλά και παραστάσεις σε όλες τις αρμόδιες υπηρεσίες, τοπικούς άρχοντες και βουλευτές του Νομού, είτε από μεμονωμένους κατοίκους, είτε από ομάδες κατοίκων, είτε από τον Οικιστικό – Πολιτιστικό Σύλλογο Αγριλιάς. Έχουν γίνει πολλές αυτοψίες από υπαλλήλους των αντίστοιχων υπηρεσιών, τόσο μετά από πλημμυρικά φαινόμενα, αλλά και σε άλλες χρονικές στιγμές, που όντως διαπιστώνουν το πρόβλημα. Απαντήσεις που να δίνουν οριστική λύση στην αντιπλημμυρική θωράκιση των ρεμάτων και κατά συνέπεια την προστασία του Οικισμού (ανθρώπων και κατοικιών) δεν έχουμε λάβει. Όλο προφάσεις, υπεκφυγές, προσχήματα, αλλά και κάποιοι εξυπνακισμοί κάποιες φορές.

Οι όποιες παρεμβάσεις που έχουν γίνει αυτά τα χρόνια είναι ελάχιστες, ανεπαρκείς, αποσπασματικές, χωματουργικού τύπου, χωρίς μελέτη κι επίβλεψη, κατά συνέπεια πρόχειρες, μη ουσιαστικές, αναποτελεσματικές, αλλά κυρίως γίνονται επικίνδυνες για τα επόμενα πλημμυρικά φαινόμενα, αφού διαιωνίζουν κι επιτείνουν το πρόβλημα.

Κι εξηγώ γιατί γίνονται επικίνδυνες: Πραγματοποιούνται σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα (μία με δύο ημέρες), χωρίς τα κατάλληλα μηχανήματα ( το μηχάνημα τύπου JCBδεν μπορεί ν’ αποτελεί το μαγικό εργαλείο για όλες τις λύσεις), αλλά κυρίως λόγω της έλλειψης της κατάλληλης διαμόρφωσης των όχθεων των ρεμάτων. Οι όχθες πρέπει να διαμορφώνονται με κλίση (σκάρπο) κι όχι κάθετα. Δυστυχώς όλα αυτά τα χρόνια οι όχθες των ρεμάτων είναι κάθετες με αποτέλεσμα να διαβρώνονται πολύ εύκολά από τη βάση τους και να αποκόπτονται – κατακρημνίζονται μεγάλα τμήματα από αυτές, κάτι που δεν έχει τελειωμό.

Υπάρχουν λύσεις; Ασφαλώς ναι !!!!

Σοβαρή επιστημονική μελέτη και πιστή εφαρμογή – υλοποίηση αυτής.

Τα ρέματα πρέπει ν’ ανοίξουν και να επενδυθούν κατάλληλα με συρματοκιβώτια που να περιέχουν πέτρες.

Προβλήματα θα υπάρξουν. Τα γνωρίζουμε όλοι οι εμπλεκόμενοι. Άλλωστε τα έχουμε συζητήσει στις κατ’ ιδίαν συναντήσεις. Όμως μπορούν να ξεπεραστούν!!!! Αρκεί να υπάρχει η πολιτική βούληση!!!

Σ’ αυτό το εγχείρημα ο δήμος πρέπει να μπει μπροστά και να προστατεύσει τους δημότες του!!!

Πρέπει να ξεκινήσει όλες τις διαδικασίες με όλες τις αρμόδιες υπηρεσίες για την επίλυση του θέματος.

Η αντιπλημμυρική θωράκιση των ρεμάτων αποτελεί δημόσιο κοινωνικό αγαθό. Είναι έργο κοινωνικού χαρακτήρα.

Δυστυχώς όμως τα προβλήματα της Αγριλιάς δεν παίζουν στα τοπικά ΜΜΕ. Ίσως να μην ΄΄πουλάνε΄΄, ίσως γιατί τις δύσκολες ώρες οι τοπικοί άρχοντες βρίσκονται σε άλλες πληγείσες περιοχές, ίσως, ίσως….. Άλλωστε η Αγριλιά ήταν πάντα ξεχασμένη, ήταν πάντα ο φτωχός συγγενής τόσο της Λυγαριάς (που ανήκει διοικητικά ο Οικισμός, αλλά κυρίως της Λαμίας που αποτελεί και συνέχειά της).

Ναι, μια παροιμία λέει: ΄΄Έχεις μαχαίρι, τρως πεπόνι΄΄.

Η επικαιρότητα ζοφερή, η καθημερινότητά μας δύσκολη.

Οι μνημονιακές πολιτικές όλων αυτών των χρόνων με τις περικοπές δαπανών και τις υποχρηματοδοτήσεις που εφαρμόστηκαν πιστά τόσο σε εθνικό, όσο και σε τοπικό επίπεδο, απ’ όλη τη Διοικητική πυραμίδα και σε όλους τους τομείς της δημόσιας ζωής, ήδη μας δίνουν αποτελέσματα – τραγωδίες(πχ, δυστύχημα Τεμπών, φονικές πυρκαγιές, πλημμύρες, έλλειψη υποδομών, ελλείψεις στην Υγεία, Παιδεία, κλπ.).

Έχουν επηρεάσει όμως και το αξιακό σύστημα του ανθρώπου. Μια ΄΄Ρινοκεριάδα΄΄ έχει κατακλύσει την ανθρώπινη ύπαρξη.

O tempora, o mores!!!!

Αλήθεια πόσο προφητικός υπήρξε ο Βάρναλης πριν μισό και παραπάνω αιώνα, όταν κλείνοντας το ποίημά του με τίτλο ΄΄Τυχερός΄΄ έγραφε:

΄΄Σ΄αυτήν τη χώρα που τηνε λέω δικιά μου,

ξένος είμαι και τυχερός που ζω!!!΄΄

ΥΓ. Για να μην ξεχνιόμαστε: Δώστε οριστική λύση στο θέμα της αντιπλημμυρικής προστασίας της Αγριλιάς πριν θρηνήσουμε θύματα.