Γιώργος Ντασιώτης: Μια στάση εδώ!

Ο επί τρεις τετραετίες Δήμαρχος Αλιάρτου Θεσπιέων Γιώργος Ντασιώτης αποχαιρετά την Αυτοδιοίκηση δίνοντας μαθήματα ήθους και αξιοπρέπειας.

Ήταν από τους λίγους Δημάρχους των 25 δήμων της Στερεάς Ελλάδας, για τον οποίο, δημοσιογραφικές εκτιμήσεις, θεωρούσαν πως θα έχει εύκολο έργο στις αυτοδιοικητικές εκλογές του Οκτωβρίου. Βλέπετε οΓιώργος Ντασιωτης, Δήμαρχος του δήμουΑλιάρτου Θεσπιέωναπό το 2011, είχε καταφέρει μετά από τόσα χρόνια, να έχει τεράστια αποδοχή.

Παρόλα αυτά, ο Γιώργος Ντασιώτης αποφάσισε να ... κάνει μια στάση εδώ. Και με σημερινή ανάρτηση του να δηλώσει πως "τώρα ήρθε η στιγμή του τέλους αυτής της διαδρομής".

Το κείμενο που συνοδεύει τη δήλωση αυτή, αξίζει να το διαβάσουν όλοι οι επίδοξοι διεκδικητές του κάθε δημαρχιακού θώκου:

Η αυτοδιοίκηση είναι ταξίδι. Η εμπλοκή με τα κοινά και, ακόμη περισσότερο η διαχείρισή τους, είναι ότι πιο σπουδαίο μπορεί να κάνει ένας άνθρωπος. Η λύση σε προβλήματα που απασχολούν πλήθος ανθρώπων δίνει την αίσθηση της ολοκλήρωσης σε αυτόν που το κάνει.

Η συμμετοχή στα κοινά είναι υποχρέωση όλων των ευσυνείδητων πολιτών. Ο δημόσιος λόγος του καθενός για να έχει κύρος πρέπει να συνοδεύεται και από αντίστοιχη δημόσια προσφορά και όχι μόνο από ανέξοδη κριτική.

Η θέση του Δημάρχου έχει μεγάλες απαιτήσεις. Ο Δήμαρχος στα μάτια του δημότη είναι αυτός που μπορεί να κάνει τα πάντα, είναι υπεύθυνος για όλα και πρέπει να δίνει λύσεις σε όλα. Ο Δημότης θέλει τον Δήμαρχο διαθέσιμο ανά πάσα στιγμή και πάντα μάχιμο. Λίγοι είναι αυτοί που θα εξετάσουν τις πραγματικές δυνατότητες που έχει ο Δήμαρχος.

Η πραγματικότητα όμως είναι πως ο Δήμαρχος πρέπει να είναι ειλικρινής και ρεαλιστής, αλλά και να οραματίζεται για τον τόπο του. Να μη λέει περισσότερα από όσα μπορεί να κάνει. Να είναι σεμνός δίνοντας το μήνυμα πως η θέση του δεν είναι τίποτα άλλο παρά η σύνοψη των αναγκών των δημοτών του. Να είναι ευγενής δίνοντας παράδειγμα προς μίμηση και να δείχνει πως η εξουσία μπορεί και πρέπει να έχει ανθρώπινο πρόσωπο. Να είναι προσιτός, στον κάθε Δημότη που τον θεωρεί στήριγμά του, ακόμη κι αν το θέμα του δε μπορεί να λυθεί από αυτόν και προσγειωμένος στην πραγματικότητα, που τον θέλει υπηρέτη του κοινού συμφέροντος και όχι δυνάστη.

Ο Δήμαρχος πρέπει να είναι ισορροπιστής στις τοπικές κοινωνίες που υπηρετεί, έχοντας να διαχειριστεί το «όλοι έχουν δίκιο» και να ξέρει πως αυτός πρέπει να το ιεραρχήσει.

Πρέπει να βάλει προτεραιότητες στη διαχείριση των πόρων, που πάντα είναι λιγοστοί και δυσανάλογοι προς τις απαιτήσεις και να λύνει τα σοβαρά προβλήματα, όπου κι αν βρίσκονται, αγνοώντας τις κραυγές όσων δε γνωρίζουν ή δε θέλουν να δουν την πραγματικότητα.

Πρέπει να έχει συνειδητοποιήσει πως με την εκλογή του δεν του απονέμεται τιμητικός τίτλος- κανένας δεν του τον οφείλει-, αλλάεντολή σκληρής δουλειάς και ατέλειωτης ευθύνης.

Ο Δήμαρχος πρέπει να είναι εξωστρεφής και να προσβλέπει στην εξωστρέφεια του Δήμου του. Πέρα από την αυτονόητη υπερηφάνεια που θα αισθάνεται ο Δημότης για το Δήμο του, αυτό παράγει και οικονομικό όφελος.

Πρέπει να είναι μαχητικός και διεκδικητικός, όπου χρειάζεται, αλλά ταυτόχρονα και επαρκώς καταρτισμένος και με σεβασμό σε διαδικασίες, πρόσωπα και θεσμούς. Είναι υποχρεωμένος να το κάνει.

Ο Δήμαρχος στηρίζεται σε συνεργάτες, αιρετούς και υπηρεσιακούς. Πρέπει να τους τιμά και να είναι η ασπίδα τους. Φυσικά και εκείνοι πρέπει να είναι σε θέση να υποστηρίξουν το ρόλο τους. Όλοι κρίνονται.

Ο Δήμαρχος, εν ολίγοις, πρέπει σε κάθε περίπτωση να είναι η λύση και όχι το πρόβλημα.Οτιδήποτε άλλο είναι καταστροφικό για το Δήμο του.

Αυτά προσπαθώ να υπηρετήσω από το 2011 που μου εμπιστευτήκατε τη διοίκηση του Δήμου. Μαζί με όλους τους συνεργάτες κάνουμε την προσπάθεια και νομίζω πως υπάρχει θετικό πρόσημο σήμερα.

Σε εποχή βαθιάς οικονομικής και κοινωνικής κρίσης, καθώς και αλλεπαλλήλων μνημονίων, όχι μόνο σταθήκαμε όρθιοι, αλλά καταφέραμε να αναπτύξουμε και σημαντικές δράσεις. Δεν ήταν ποτέ εύκολα τα πράγματα και τίποτα δε μας χαρίστηκε.

Έχω ήσυχη τη συνείδησή μου πως δεν ολιγώρησα και δε φοβήθηκα κανένα κόστος, ακόμη και στις περιπτώσεις που η προσπάθεια ήταν απελπιστικά μοναχική.

Τώρα ήρθε η στιγμή του τέλους αυτής της διαδρομής.

Ο Αιρετός, όποια βαθμίδα κι αν υπηρετεί, πρέπει να έχει το Θάρρος να Αποχωρεί, όταν βρίσκεται ψηλά στην εκτίμηση του πολίτη. Αυτή την εκτίμηση και αγάπη εισπράττω καθημερινά από τους δημότες και τους την ανταποδίδω απλόχερα και με ευγνωμοσύνη.

Είναι σημαντικό να αποχωρείς όταν όλα δείχνουν πως οι επερχόμενες Δημοτικές εκλογές θα είναι πανηγυρικά νικηφόρες για σένα, αλλά ταυτόχρονα είναι πολύ δυνατό το μήνυμα, αυτής της ενέργειας, πωςτο γάντζωμα στην καρέκλα δεν αφορά όλους μας και δεν είμαστε όλοι ίδιοι.

Η διαδρομή μου, ως Δήμαρχος, υπήρξε- και θα συνεχιστεί μέχρι τη λήξη της παρούσας θητείας, στις 31/12/2023- διαδρομή ευθύνης, κατανόησης και ρεαλισμού. Έγιναν πολλά και, υπό συνθήκες, θα μπορούσαν κι άλλα.

Το προσωπικό μου στοίχημα, όπως το διατύπωσα στην πρώτη ορκωμοσία μου το 2010, και το επανέλαβα σε όλες τις επόμενες, ήταν, να είμαι δίκαιος, να οδηγήσω το Δήμο σε ήρεμα νερά, να δώσω αίσθηση αυτοπεποίθησης και υπερηφάνειας στους Δημότες και να συμβάλω στη δημιουργία υποδομών που θα κάνουν τη ζωή όλων μας καλύτερη. Αυτά συνοψίζονται στη φράση που τότε ανέφερα πως, «στο τέλος της προσωπικής μου διαδρομής, θέλω να σταθώ απέναντί σας και να σας πω: Αγαπητοί Δημότες, έκανα για το Δήμο μας λιγότερα από όσα ήθελα αλλά περισσότερα από όσα μπορούσα». Σήμερα το λέω κοιτώντας όλους σας στα μάτια. Θα είμαι ιδιαίτερα ευτυχής αν κατάφερα να αισθανθούν, κάποιες φορές, οι δημότες περήφανοι για το Δήμο και το Δήμαρχό τους.

Είναι βέβαιο πως, τόσο η προσωπική μου ιστορία, όσο και τα ενδιαφέροντά μου, δε μου επιτρέπουν να αδιαφορώ για τη πορεία του τόπου μας. Θα είμαι παρών με τις απόψεις μου και την βοήθειά μου, από οπουδήποτε κι αν βρίσκομαι, εφόσον μου ζητηθεί.

Ευχαριστώ όλους τους συνεργάτες, αιρετούς και υπηρεσιακούς, για τη στήριξη και τη βοήθειά τους όλα αυτά τα χρόνια. Τους τιμώ και τους θεωρώ μέλη της ευρύτερης οικογένειάς μου.

Ευχαριστώ τους Δημότες του Δήμου Αλιάρτου-Θεσπιέων, για τη στήριξη και κυρίως για την αγάπη και εκτίμηση που δείχνουν όλα αυτά τα χρόνια στο πρόσωπό μου. Την ανταποδίδω στον καθένα προσωπικά.

Ευχαριστώ την οικογένειά μου που με στήριξε και ανέχθηκε αγόγγυστα την απουσία μου από κοντά της, σε πολύ δύσκολες συνθήκες.

Η πρόκλησή μου είναι προς τους νέους. Να αναλάβουν ευθύνες και να βγουν μπροστά. Ο τόπος, τους έχει ανάγκη και αυτοί έχουν κάθε λόγο να τον διοικήσουν. Μη φοβηθούν, θα είμαστε δίπλα τους. Τίποτα δεν είναι ανέφικτο, όταν γίνεται με πάθος και πίστη.

Έγινε το 2010 με την ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΚΙΝΗΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ και πέτυχε αποδεικνύοντας ότι όλα μπορούν να συμβούν.

Καλή συνέχεια σε όλους.