ΚΛΕΙΣΙΜΟ
MENU
weather-icon 5 oC
Αναζήτηση:

Είσαι υποψήφιος; Πρέπει να διαβάσεις πολύ...

Είσαι υποψήφιος; Πρέπει να διαβάσεις πολύ...

Θες να κατέβεις στις εκλογές. Πόσο καλά γνωρίζεις τη νομοθεσία για την Αυτοδιοίκηση;

Γιατί όπως πολύ εύστοχα αναφέρει η Φωτεινή Φύκα σε ανάρτησή της, «δε νοείται οι διοικούντες να γνωρίζουν λιγότερα από τους διοικούμενους...»!!!

Διαβάστε λοιπόν, την άκρως ενδιαφέρουσα ανάρτηση, ενός ανθρώπου που γνωρίζει όσο ελάχιστοι την Αυτοδιοίκηση, την οποία υπηρετεί με πάθος για αρκετά χρόνια ως υπάλληλος Αποκεντρωμένης Διοίκησης Θεσσαλίας - Στερεάς Ελλάδας.

Πρόκειται για την Φωτεινή Φύκα η οποία στους περισσότερους είναι γνωστή από τις ποιητικές συλλογές που έχει εκδώσει, ωστόσο στο χώρο της Αυτοδιοίκησης τη γνωρίζουν πολύ καλά ως ένα άρτια καταρτισμένο στέλεχος, που δουλεύει άοκνα, προσφέροντας τς γνώσεις της και τις υπηρεσίες της, ώστε να βελτιωθεί ακόμη περισσότερο η Αυτοδιοίκηση στην Ελλάδα.

Αν είσαι υποψήφιος είτε στις Δημοτικές, είτε στις Περιφερειακές εκλογές, αξίζει να διαβάζεις την ανάρτηση της Φωτεινής Φύκα, που αλιεύσαμε από το facebook:

Σ’ αυτή τη ζωή, για πολύ λίγα πράγματα μπορώ να είμαι βέβαιη. Ένα από αυτά -και χωρίς κανένα ίχνος έπαρσης- είναι πως την Τοπική Αυτοδιοίκηση τη γνωρίζω πολύ καλά. Λόγω της επαγγελματικής μου ενασχόλησης (υπάλληλος Αποκεντρωμένης Διοίκησης Θεσσαλίας - Στερεάς Ελλάδας) έμαθα από την αρχή της δημοσιοϋπαλληλικής μου καριέρας, να πορεύομαι μαζί της από την πλευρά του ελέγχου νομιμότητας των πράξεων των συλλογικών και μονομελών της οργάνων. Άλλοτε συμπλέουσα και άλλοτε αποκλίνουσα των αποφάσεών της, μα πάντοτε επιδεικνύοντας τη δέουσα προσοχή και συνάμα εμφορούμενη από υψηλό αίσθημα σεβασμού, ευθύνης και δικαίου και χωρίς να παρεκκλίνω από τον αξιακό μου κώδικα. Το χώρο αυτόν τον αγαπώ και τον πονώ παρά τις όποιες εγγενείς αδυναμίες, αντιφάσεις και γραφειοκρατικές του αγκυλώσεις, παρά τη δυναμικά ρέουσα και συχνά δυσνόητη πολυνομία που τον χαρακτηρίζει. Το ίδιο αγαπώ και τη Λαμία.

θα ήθελα λοιπόν, με την ίδια αγάπη και καλοπροαίρετη διάθεση, να καταθέσω τις κάτωθι προσωπικές μου σκέψεις, λίγο πριν τις αυτοδιοικητικές εκλογές του Οκτώβρη:

Στο στίβο της Αυτοδιοίκησης έχει δικαίωμα να κατέβει οποιοδήποτε πρόσωπο, τηρουμένων των προϋποθέσεων που ορίζει ο νόμος. Ας αναρωτηθούμε όμως, αν αρκεί από μόνη της η ισχυρή θέληση για να γίνει κάποιος/α αιρετός, προκειμένου να μπορέσει στη συνέχεια (και αφού εκλεγεί) να ασκήσει τα προβλεπόμενα από τις διατάξεις της κείμενης νομοθεσίας, καθήκοντα της θέσης ή του αξιώματός του/της ή μήπως πέραν του ήθους, της εργατικότητας, της φωτεινής προσωπικότητας και της επιθυμίας για προσφορά στα κοινά, προϋποθέτει επιπλέον, την ύπαρξη ποικίλων γνώσεων, εξειδίκευση, εμπειρία σε σχετικά με την Τοπική Αυτοδιοίκηση πεδία, ευθυκρισία, διορατικότητα, συνδυαστική και κριτική σκέψη, αντίληψη στην κατανόηση της σχετικής νομοθεσίας, ικανότητα διαχείρισης κρίσεων-συγκρούσεων και συντονισμού ενεργειών, θέληση για ανάληψη ευθύνης και φυσικά πολύτιμο προσωπικό χρόνο. Βεβαίως, σε κάθε κανόνα υπάρχει πάντα η εξαίρεση. Τα ελατήρια της σχετικής απόφασης, περί καθόδου στον αυτοδιοικητικό στίβο, εκάστου προσώπου, μπορεί να διαφέρουν, ωστόσο οφείλουν να είναι άδολα, πρωτίστως ανθρωποκεντρικά και καθόλου εγωιστικά. Αναντίρρητα, ο στίβος αυτός είναι μια αέναη μάχη που ουσιαστικά αρχίζει από την πρώτη ημέρα της εκλογής και στον οποίο (στίβο) ιδεατά νικητής θα πρέπει να είναι ο/η κάθε πολίτης. Αυτή άλλωστε είναι και η μεγαλύτερη αλλά και ουσιαστικότερη παρακαταθήκη των αιρετών. Το αποδιδόμενο από αυτούς/ές έργο στο σύνολο των πολιτών, στο οποίο (έργο) βασίζεται και η υστεροφημία που θα τους συνοδεύει, εσαεί.

Η Τοπική Αυτοδιοίκηση τόσο στον α΄ (Δήμοι) όσο και στον β΄ βαθμό (Περιφέρειες) δεν είναι εύκολη υπόθεση, για την ακρίβεια είναι πολύ δύσκολη, καθώς το φάσμα των αρμοδιοτήτων της καταλαμβάνει και διαχέεται στο σύνολο σχεδόν του καθημερινού μας βίου, ενώ αποτυπώνεται σε χιλιάδες κυριολεκτικά νόμους, οι οποίοι εκδόθηκαν για να διαβαστούν και ακολουθηθούν απαρέγκλιτα, από τα αρμόδια, αιρετά ή μη, όργανα και υπηρεσίες των ΟΤΑ. Δεν είναι επίσης ένα παιχνίδι για δυνατούς λύτες, αλλά μια αέναη μάχη, σε καιρό ειρήνης, στην οποία μπορεί να συνεισφέρει κάθε προικισμένος νους. Η Αυτοδιοίκηση θέλει σταθερό κι εύφορο έδαφος για να αναπτυχθεί και εξελιχθεί, καθώς πολύ εύκολα μπορεί να μετατραπεί σε κινούμενη άμμο. Για να καταστεί βιώσιμη, χρήσιμη και ικανή να προάγει τους σκοπούς της -με γνώμονα φυσικά το δημόσιο συμφέρον- χρειάζεται (ας μου επιτραπούν οι συγκεκριμένες λέξεις) πολλούς, ικανούς, τίμιους και πιστούς «στρατιώτες» (μέλη συλλογικών οργάνων Ο.Τ.Α. α΄ και β΄ βαθμού) όσο και «αξιωματούχους» (μονομελή όργανα Ο.Τ.Α. α΄ και β΄ βαθμού), με όραμα και καινοτόμες ιδέες. Ανθρώπους που να έχουν τα απαραίτητα εφόδια και γνώσεις για να εκμεταλλευτούν όλα τα διαθέσιμα εργαλεία και πόρους που προσφέρει η κεντρική διοίκηση και η Ε.Ε., προς όφελος της κοινωνίας. Άτομα που να τους διακρίνει η ενσυναίσθηση και η διάθεση σύγκλισης κι όχι σύγκρουσης (παρά μόνο εφόσον αυτή καθίσταται μονόδρομος), που να γεννούν λύσεις κι όχι εμπόδια. Ένα συμπαγές, αν και ετερογενές στη σύνθεσή του σώμα (δημοτικό /περιφερειακό συμβούλιο), ελεύθερα μεν πολυφωνικό, που όμως θα επικροτεί το σωστό και θα γίνεται μια γροθιά σε κάθε προσπάθεια ανάδειξης της πόλης, που θα διαθέτει ευρύτητα πνεύματος, ωριμότητα σκέψης, πολιτική ορθότητα και σεβασμό στη διαφορετική άποψη, στοιχεία ικανά ώστε να καταστεί γόνιμος κάθε διάλογος που προηγείται της έκδοσης μιας απόφασης, όπως αρμόζει σε μια πραγματικά και όχι κατ’ επίφασιν δημοκρατική και ευνομούμενη πολιτεία, σε μια πολιτισμένη κοινωνία ανθρώπων.

Το Δημοτικό Συμβούλιο είναι το ανώτατο όργανο εκάστου Δήμου. Το ίδιο ισχύει και για το Περιφερειακό Συμβούλιο σε επίπεδο Περιφέρειας. Οι αιρετοί δεν είναι άβουλα όντα, έχουν φωνή, δικαιώματα αλλά και πολλές υποχρεώσεις, που δύνανται να επισύρουν πειθαρχικές ή/και ποινικές ευθύνες, σε περίπτωση μη τήρησής τους. Συνεπώς, οφείλουν να είναι πλήρως ενημερωμένοι κατά την άσκηση των καθηκόντων τους. Επιπλέον, δε νοείται αιρετό πρόσωπο να μη γνωρίζει ή να μη φροντίσει να μάθει κατά τη διάρκεια της θητείας του/της, στοιχειωδώς τουλάχιστον, τις διατάξεις του Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων (Ν. 3463/2006), και μεταξύ πολλών άλλων νομοθετημάτων, εκείνες του Ν. 3852/2010 (Πρόγραμμα «Καλλικράτης»), του Ν. 4555/2018 (Πρόγραμμα «Κλεισθένης Ι»), του Ν. 2690/1999 (Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας), του Ν. 4412/2016 (δημόσιες συμβάσεις έργων, προμηθειών και υπηρεσιών ), όπως αυτοί έχουν τροποποιηθεί και ισχύουν, ή να μελετήσει τις βασικές αρχές του Διοικητικού Δικαίου κι αυτό γιατί δε νοείται οι διοικούντες να γνωρίζουν λιγότερα από τους διοικούμενους. Παράλληλα, δέον όπως επιδείξουν αγαστή συνεργασία, τόσο μεταξύ τους όσο και με τις διοικητικές/οικονομικές/τεχνικ
ές υπηρεσίες των Οργανισμών τους (Δήμους /Περιφέρειες), οι υπάλληλοι των οποίων διαθέτουν την απαραίτητη γνώση και εμπειρία, που θα τους φανεί εξαιρετικά χρήσιμη στο έργο τους.

Στις επερχόμενες εκλογές της Αυτοδιοίκησης, κατεβαίνουν πολλά συγγενικά και φιλικά μας πρόσωπα, συχνά σε διαφορετικές παρατάξεις. Αφού λοιπόν, όλοι αγαπάμε την πόλη μας τότε δε μένει παρά να ακούσουμε προσεχτικά τι έχει ο/η καθένας/μία από τους υποψήφιους/ες να μας πει και ακολούθως να σκεφτούμε, αναλύσουμε, κρίνουμε-συγκρίνουμε, αποφασίσουμε και ψηφίσουμε, μαθαίνοντας πρώτα να «διαβάζουμε» πίσω από τις λέξεις. Η Αυτοδιοίκηση τελικά θα υπάρχει και μετά από εμάς. Το ζήτημα είναι σε ποια ακριβώς κατάσταση θα συνεχίσει να πορεύεται κι αυτό βρίσκεται σε άμεση συνάφεια με τη συγκεκριμένη ψήφο μας.

Εύχομαι ολόψυχα οι εκλογές αυτές να διεξαχθούν σε πολιτισμένο κλίμα χωρίς πόλωση και ακρότητες. Εύχομαι καλή επιτυχία σε όλους/ες τους /τις υποψήφιους/ες φίλους και φίλες. Εύχομαι να προκριθούν οι καλύτεροι/ες, οι ικανότεροι/ες και οι αξιότεροι/ες κι πιστέψτε με, αυτό δεν είναι θέμα φύλου. Είναι ζήτημα χαρακτήρα, αξιών, προσωπικών δεξιοτήτων, καλλιέργειας, γνώσεων, ευστροφίας και πολλών άλλων συγκριτικών πλεονεκτημάτων. Είναι ζήτημα ανθρώπου και τέτοιοι άνθρωποι υπάρχουν πολλοί, τόσο άνδρες όσο και γυναίκες.

Κλείνοντας θα πω ότι, αν και ρεαλίστρια παραμένω αθεράπευτα ρομαντική κι ιδεαλίστρια και δε θα πάψω ποτέ να ονειρεύομαι την ιδεατή μου πολιτεία, εκεί όπου όλες οι διαφωνίες θα αφορούν εμπράκτως το ποιος/α θα πασχίζει να τρέξει πρώτος/η, για το καλό της πόλης μας.

Φ.Φ.