Εξήντα δύο χρόνια από το θάνατο του μεγάλου Γεώργιου Παπανικολάου

Το πάθος της Λαμιώτισσας Μουσειολόγου Ηλιάνας Ζιώγα να διατηρηθεί η μνήμη για το μεγάλο Έλληνα Ερευνητή από την Κύμη Ευβοίας και να τον γνωρίσουν οι νεότεροι μέσα από το «Μουσείο Παπανικολάου» που ξεκινά σύντομα η λειτουργία του…

Σαν σήμερα 19 Φεβρουαρίου συμπληρώνονται εξήντα δύο (62) χρόνια από το θάνατο του μεγάλου Γεώργιου Παπανικολάου και η μεγάλη εφημερίδα της Ομογένειας της Αμερικής ο «Εθνικός Κήρυξ» τιμά τη μνήμη του Έλληνα Ερευνητή με ένα επετειακό αφιέρωμα που αναδεικνύει τη ζωή και το έργο του.

Η αρχισυντάκτρια, Γιάννα Κατσαγεώργη και η ομάδα της δεν αφήνουν την ιστορία να ξεχαστεί, συνεχίζοντας να αναδεικνύουν και να διαδίδουν την πολιτιστική κληρονομιά της Ελλάδας. Το αφιέρωμα, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει η Αρχισυντάκτρια, αντλεί έμπνευση από το πάθος ενός ανθρώπου να αναστήσει τη μνήμη του Παπανικολάου και να προσφέρει βαθύτερη κατανόηση για τον σπουδαίο ερευνητή και τη συνεισφορά του στην επιστήμη. Αυτός ο άνθρωπος δεν είναι άλλος από τη Λαμιώτισσα Μουσειολόγο Ηλιάνα Ζιώγα, που μαζί με τον επίσης Λαμιώτη Πολιτικό Μηχανικό Θανάση Αθανασιά, δίνουν ζωή στο εγχείρημα δημιουργίας του Μουσείου Δρα Γεωργίου Παπανικολάου στη γενέτειρά του, την Κύμη Ευβοίας.

Οι συνεντεύξεις του Δημάρχου Κύμης- Αλιβερίου, μέλους του ΔΣ του Ινστιτούτου Παπανικολάου, απογόνου της οικογένειας, επιστημόνων και των επιμελητών του Μουσείου Γ. Ν. Παπανικολάου, παρουσιάζουν τον Άνθρωπο και Επιστήμονα Γεώργιο Παπανικολάου. Η αφήγηση της ιστορίας του Παπανικολάου, μέσα από το Περιοδικό του Εθνικού Κήρυκα, αναδεικνύει το έργο του και εμπνέει τους αναγνώστες να εκτιμήσουν τη σπουδαιότητα της επιστημονικής και κοινωνικής προσφοράς του.

Γεννημένος στις 13 Μαΐου 1883 στην Κύμη Ευβοίας, ο Γεώργιος Παπανικολάου ήταν γιος του ιατρού, πρώην δημάρχου Νικολάου Παπανικολάου και βουλευτή Ευβοίας και Καρυστίας. Τα παιδικά χρόνια του Γεωργίου ήταν στην Κύμη, όπου παρακολούθησε το Δημοτικό Σχολείο. Ωστόσο, η πορεία του προς τη γνώση δεν περιορίστηκε στην επαρχία, καθώς οι γονείς του αποφάσισαν να τον στείλουν στην Αθήνα για να ολοκληρώσει τις σπουδές του.

Το 1898, σε ηλικία μόλις 16 ετών, ο Παπανικολάου εισήλθε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Η αφοσίωση στις σπουδές τον οδήγησαν στη λήψη του πτυχίου του το 1904, ενώ ήταν μόλις 21 ετών. Αυτή ήταν μόνο η αρχή μιας εξαιρετικής επαγγελματικής πορείας που θα αναδεικνύονταν στη συνέχεια μέσα από τις επιστημονικές και ιατρικές του επιτυχίες.

Ο πατέρας του, κατανοώντας το ταλέντο και τις ικανότητες του γιου του, αποφασίζει το 1907 να στείλει τον Γεώργιο στη Γερμανία για ανώτερες σπουδές. Εκεί, ο νεαρός Παπανικολάου επιλέγει τον κλάδο της Βιολογίας.

Το 1910, μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του, ανακηρύσσεται Διδάκτωρ της Φιλοσοφίας, παρουσιάζοντας την εργασία του με τίτλο «Περί των συνθηκών της διαφοροποιήσεως του φύλου των Δαφνιδών». Στις 15 Σεπτεμβρίου 1910, ενώ βρίσκεται στην κορύφωση της ακαδημαϊκής του πορείας, παντρεύεται την Ανδρομάχη Μαυρογένη. Η ζωή του Παπανικολάου δεν περιορίζεται στα εργαστήρια και τις αίθουσες διδασκαλίας. Το 1912, συμμετέχει στους Βαλκανικούς πολέμους και ένα χρόνο αργότερα, το 1913 ξεκινά μια νέα περίοδο στη ζωή του, αναχωρώντας για την Αμερική μαζί με την Ανδρομάχη (Μάχη) Μαυρογένους.

Οι πρώτες εμπειρίες δεν ήταν εύκολες, καθώς αντιμετώπισαν οικονομικές δυσκολίες και αναγκάστηκαν να εργαστούν σε εμπορικό κατάστημα. Ωστόσο, αυτές οι προκλήσεις δεν τον εμπόδισαν από τον στόχο του και την αφοσίωση του στην Επιστήμη. Από απλός υπάλληλος και δημοσιογράφος, εξελίσσεται σε αναγνωρισμένο επιστήμονα και καταφέρνει να κερδίσει μια θέση στο Εργαστήριο Ανατομίας του Πανεπιστημίου Κολούμπια, αποδεικνύοντας την αφοσίωσή του στην επιστήμη. Αργότερα, θα εργαστεί στο Πανεπιστήμιο Κορνέλ της Νέας Υόρκης.

Κατά τη δεκαετία του 1920, ο Γεώργιος Παπανικολάου βρέθηκε σε μια περίοδο έντονης δημιουργικότητας και επέλεξε να εμβαθύνει στην κλινική έρευνα και τη διερεύνηση της διαγνωστικής αξίας της κυτταρολογικής εξέτασης του κολπικού επιχρίσματος στις γυναίκες. Οι πρωτοποριακές μελέτες του οδήγησαν στη δημιουργία της κυτταροδιαγνωστικής μεθόδου, γνωστής ως "Pap Test". Οι πρώτες κλινικές εφαρμογές της μεθόδου πραγματοποιήθηκαν το 1925 στο "Women's Hospital" της Νέας Υόρκης, με την υποστήριξη της συζύγου του Ανδρομάχης. Παρά τις αρχικές δυσκολίες και την έλλειψη αναγνώρισης από τον επιστημονικό κόσμο το 1928, συνέχισε τις έρευνές του στην ενδοκρινολογία της γυναίκας. Το 1941, δημοσίευσε την εργασία του με τίτλο "Νέα διάγνωση του καρκίνου", που ανέδειξε την ανάγκη για ευρύτερη εφαρμογή της μεθόδου για την πρόληψη και τη διάγνωση του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας σε πρώιμα στάδια.

(Επίδειξη χρήσης του μικροσκόπιου από την σπουδαία γιατρό Dr Boon στους επιμελητές του Μουσείου Γ. Παπανικολάου Ηλιάνα Ζιώγα και Αθανάσιο Αθανασιά)

Η πατρική οικία του Γεωργίου Παπανικολάου μετατρέπεται σε μουσείο και θα αποτελέσει έναν εξαιρετικό τόπο για τη διατήρηση και την ανάδειξη της κληρονομιάς του Έλληνα ιατρού και επιστήμονα. Το μουσείο θα προσφέρει στο κοινό μια ευκαιρία να εξερευνήσει τη ζωή και το έργο του μέσα από «Ένα ταξίδι που συνδυάζει τη μαγεία του παρελθόντος με την εξέλιξη της επιστήμης γεμάτο γνώση και πολιτισμό».

Ήδη η φήμη του έφτασε στην απέναντι όχθη του Ατλαντικού, όπως και η φήμη του σπουδαίου άνδρα, τη ζωή και το έργου του οποίου θα παρουσιάζει με ένα μοναδικό τρόπο μέσα από διαδραστικές εκθέσεις, αναπαραστάσεις εργαστηρίων και εκπαιδευτικά προγράμματα που ξεπερνούν τα σύνορα του χρόνου.