Εκεί, όπου 2.500 χρόνια πριν, τα βέλη έκρυψαν τον ήλιο...

GR / EN

Σκέψεις, απόψεις, συμπεράσματα... Γράφει η Λίλη Τσώνη by LilyTsoni

-Πρόεδρος του Ομίλου Φθιωτών Λογοτεχνών & Συγγραφέων / President of the Board of Directors of the Litterateurs & Authors Group of Fthiotis

-Μέλος της Ένωσης Ελλήνων Λογοτεχνών & της -The Literary London Society

480 π.Χ., Αύγουστος. Ναι, αλλά ποια μέρα...; 480 BC, August. Yes, but on which day...?

Αρχαίο κείμενο & μετάφραση) Ιστορίαι_(Ηροδότου)/Πολύμνια#220 wikisource.org/wiki

[7.206.1] τούτους μὲν τοὺς ἀμφὶ Λεωνίδην πρώτους ἀπέπεμψαν Σπαρτιῆται, ἵνα τούτους ὁρῶντες οἱ ἄλλοι σύμμαχοι στρατεύωνται μηδὲκαὶοὗτοι μηδίσωσι, ἢν αὐτοὺς πυνθάνωνται ὑπερβαλλομένους· μετὰ δέ, Κάρνεια*1 γάρ σφι ἦν ἐμποδών, ἔμελλον ὁρτάσαντες καὶ φυλακὰς λιπόντες ἐν τῇ Σπάρτῃ κατὰτάχος βοηθέειν πανδημεί.

[7.206.1] οι Σπαρτιάτες λοιπόν έστειλαν πρώτο αυτό το σώμα του Λεωνίδα, για να τους βλέπουν οι άλλοι σύμμαχοι και να μη μηδίσουν κι αυτοί, αν πληροφορηθούν πως οι Σπαρτιάτες δεν το ’λεγαν να ξεκινήσουν.

Σχεδίαζαν λοιπόν αργότερα, αφού γιορτάσουν τα Κάρνεια που τους υποχρέωναν ν ̓αναβάλουν την εκστρατεία, ν ̓αφήσουν φρουρά στη Σπάρτη και να σπεύσουν το ταχύτερο σε βοήθεια πανστρατιά.

[7.206.2] ὣς δὲ καὶ οἱ λοιποὶ τῶν συμμάχων ἐνένωντο καὶ αὐτοὶ ἕτερα τοιαῦτα ποιήσειν· ἦν γὰρ κατὰ τὠυτὸ Ὀλυμπιὰς*2 τούτοισι τοῖσι πρήγμασι συμπεσοῦσα· οὔκων δοκέοντες κατὰ τάχος οὕτω διακριθήσεσθαι τὸν ἐν Θερμοπύλῃσι πόλεμον ἔπεμπον τοὺς προδρόμους.

[7.206.2] Με τον ίδιο τρόπο σκέφτονταν κι οι υπόλοιποι σύμμαχοι, να ενεργήσουν παρόμοια· γιατί συνέπιπταν τον ίδιο καιρό μ ̓αυτά τα γεγονότα οι ολυμπιακοί αγώνες*2 λοιπόν, καθώς πίστευαν πως ο πόλεμος στις Θερμοπύλες δε θα κριθεί τόσο γρήγορα, έστελναν τους προπομπούς.

greek-language.gr/digitalResources/ancient_greek/library

Σύμφωνα με το αρχαίο ημερολόγιο, η μάχη των Θερμοπυλών διεξήχθη κατά τη διάρκεια της μεγάλης γιορτής των αρχαίων Σπαρτιατών, των Καρνείων.

Τα «Κάρνεια» τα γιόρταζαν στο τέλος του καλοκαιριού, κατά τον τοπικό μήνα «Κάρνειο», δηλαδή το τελευταίο δεκαήμερο του Αυγούστου και τις πρώτες μέρες του Σεπτεμβρίου, ανάλογα με την πανσέληνο.

laconialive.gr 30 Αυγούστου 2016

Ηρόδοτος. Πολύμνια. Ενότητα 13, VΙI206.

Γίνεται αναφορά στην 75η Ολυμπιάδα, που έγινε στις 16-19 ή 17-20 Αυγούστου 480 π.Χ.

Η μάχη των Θερμοπυλών έγινε μάλλον το τελευταίο δεκαήμερο του Αυγούστου 480 π.Χ.

users.sch.gr/ipap/herodotos/Herodotos_13.htm & ebooks.edu.gr

The Classical Quarterly -Volume 26, Issue 2 December 1976 p.p.232-248

Herodotus and the Dating of the Battle of Thermopylae* Kenneth S. Sacks (a1)-Extract.

The battle of Salamis can be dated with a high degree of certainty.

Probably about the time of that battle, Cleombrotus was at the Isthmus, constructing the defences there (Hdt. 8. 71. 1). At some point while building the wall, he considered giving chase to the Persian army. When his sacrifice was answered by a solar eclipse, he took this as a bad omen and immediately returned to Lacedaemon (9. 10. 2–3).

The eclipse visible to Cleombrotus could only have been that of 2 October 480. Now it is generally supposed that Cleombrotus would not have thought to abandon the construction of the wall and pursue Xerxes unless the latter had just begun his retreat from Athens.

Thus, as Herodotus says that a few days (ολίγας ημέρας) after the battle of Salamis Xerxes withdrew from Attica (8. 113. 1), the battle of Salamis probably occurred (ολίγας ημέρας) before 2 October.

Cambridge University Press: 11 February 2009

The Classical Quarterly - Τόμος 26, Τεύχος 2 Δεκεμβρίου1976 σελ. 322-248

Ο Ηρόδοτος και η Χρονολόγηση της Μάχης των Θερμοπυλών* Kenneth S. Sacks (a1)

Απόσπασμα

Η Μάχη της Σαλαμίνας μπορεί να χρονολογηθεί με υψηλό βαθμό βεβαιότητας.

Πιθανότατα, όσο διεξαγόταν αυτή η μάχη, ο Κλεόμβροτος ήταν στον Ισθμό, κατασκευάζοντας την οχύρωσή του εκεί (Hdt. 8. 71. 1). Σε ένα σημείο, ενώ χτίστηκε το τείχος, σκέφτηκε να καταδιώξει τον περσικό στρατό.

Όταν η θυσία που πρόσφερε, απαντήθηκε από μια ηλιακή έκλειψη, το έλαβε ως κακό οιωνό και επέστρεψε αμέσως στον Λακεδαίμονα (9. 10. 2–3).

Η έκλειψη, που ήταν ορατή στον Κλεόμβροτο, δεν θα μπορούσε παρά να είναι εκείνη της 2ης Οκτωβρίου 480.

Τώρα, θεωρείται γενικά, ότι ο Κλεόμβροτος δεν θα είχε σκεφτεί να εγκαταλείψει την κατασκευή του τείχους και να καταδιώξει τον Ξέρξη, εκτός αν ο τελευταίος είχε μόλις αρχίσει την υποχώρηση του από την Αθήνα.

Έτσι, όπως λέει ο Ηρόδοτος ότι λίγες μέρες (ολίγας ημέρας) μετά τη μάχη της Σαλαμίνας ο Ξέρξης έφυγε από την Αττική (8. 113. 1), η μάχη της Σαλαμίνας πιθανώς έλαβε χώρα (ολίγας ημέρας) πριν από τις 2 Οκτωβρίου 480 π.Χ.

Ο ιστορικός Κόκγουελ υποστηρίζει ότι η ναυμαχία της Σαλαμίνας διεξήχθη ένα μήνα μετά τη μάχη των Θερμοπυλών, επειδή η Βοιωτία και η Φωκίδα συνέχισαν να αντιστέκονται.

Και οδηγεί στο ιστορικό συμπέρασμα ότι, η Μάχη των Θερμοπυλών φαίνεται να έλαβε χώρα τον Αύγουστο 480 π.Χ., και μάλιστα στο τελευταίο 10ήμερο αυτού του μήνα.

George Cawkwell, pp. 105–106

(Όσο για τον Κλεόμβροτο, ήταν ο Κλεόμβροτος Α' ο Άδοξος, Πρίγκιπας της Σπάρτης -του οίκου των Αγιάδων- και πατέρας του Παυσανία. Μετά τον θάνατο του Λεωνίδα στις Θερμοπύλες, έγινε o επίτροπος του ανήλικου γιού του και ηγήθηκε των στρατευμάτων των Λακεδαιμονίων στην οχύρωση του ισθμού της Κορίνθου, πριν από τη ναυμαχία της Σαλαμίνας.)

To φημισμένο πεδίο της Μάχης των Θερμοπυλών, όπως είναι σήμερα.

commons.wikimedia.org-File:Thermopylae_ancient_coastline-Fkerasar/CCBY-SA

The famous Battlefield of Thermopylae was where King Leonidas of Sparta and his men chose. Ideally located to battle there the Persian invaders. On these grounds of pure ruggedness between the sea on one side and the steep, impassable hills on the other.

Exactly on the grounds where the Statue of King Leonidas is looking at...

While the low, smooth Hill of Kolonos, the site of the final stand of the 300 Spartans, is also located where the fatal, narrow coastal passage known as Thermopylae, was. The site of the Battleis not near the sea anymore;it is several kilometers inland because of sedimentation.

The narrow passage is not narrow now...

To φημισμένο πεδίο της Μάχης των Θερμοπυλών, το είχε επιλέξει ο Σπαρτιάτης Βασιλιάς Λεωνίδας και οι 300 του, όπως είναι σήμερα. Τους εξασφάλιζε την ιδανική τοπογραφία για να δώσουν τη μάχη τους απέναντι στους Πέρσες εισβολείς.

Ένα φυσικό πέρασμα, με τραχύ έδαφος ανάμεσα στη θάλασσα από τη μία πλευρά και σε απότομους, αδιάβατους λόφους από την άλλη. Εκεί, που κοιτάζει το άγαλμα του Λεωνίδα.

Ενώ ο χαμηλός, ομαλός Λόφος του Κολωνού, όπου όρθωσαν το ανάστημά τους για τελευταία φορά οι 300 Σπαρτιάτες απέναντι στους Πέρσες, στέκει εκεί όπου βρισκόταν το μοιραίο, στενό, παράκτιο πέρασμα, το γνωστό ως Θερμές Πύλες.

Το πεδίο της Μάχης έχει πάψει από καιρό να είναι παράκτιο. Οι ίδιες προσχώσεις που ανάγκασαν τη θάλασσα να μετακινηθεί μερικά χιλιόμετρα μακρύτερα, έκαναν το άλλοτε παράκτιο πέρασμα να είναι πλέον κομμάτι της ενδοχώρας και το στενό πέρασμα, δεν είναι πια... στενό.

On the battlefield of Thermopylae in 480 BC,

where was written History of universal importance... the echo of “ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ’’ (=''Come and take this'' Greek pron. Molόn Lavé) is still sounding. It is an echo of Laconic bravery, intelligence and brilliance.

Sparta was an ancient city-state in Peloponnese, South Greece, more or less 378 km far from Thermopylae. The 300 Spartans (warriors from Sparta) came from Sparta with their King Leonidas here, at the narrow passage of the Ho Gates to hold the battle of Thermopylae and made History (480 BC).

Ὦ ξεῖν', ἀγγέλλειν Λακεδαιμονίοις ὅτι τῇδε κείμεθα, τοῖς κείνων ῥήμασι πειθόμενοι.

Ō ksin', angellin Lakedaimoniis oti tithekimetha, tis kinōn rhimasi pithomeni.

Ō ksi’n', ange’llin Lakedaimoni’is o’ti ti’theki’metha, tis ki’nōn rhi’masi pitho’meni.

Oh stranger passer-by, tell the Lacedaemonians thatwe lie here, obedient to their words (fulfilling their orders)...

Ō ksein', angellein Lakedaimoniois hoti tēithekeimetha, tois keinōn rhēmasi peithomenoi.

(Λακωνική συντομία) (Laconian Brevity)

5. Το επίγραμμα επιβεβαιώνεται για πρώτη φορά στον Ηρόδοτο, 7.228. Η πατρότητα του επιγράμματος συζητείται, αλλά δεν επηρεάζει το επιχείρημά μου. Εστιάζω στη φωνή των νεκρών στρατιωτών και στη λήψη των λέξεων τους, όχι στο συγγραφέα του επιγράμματος.

Ο Ηρόδοτος δεν αναφέρει τον συγγραφέα του, αλλά αργότερα η Ελληνική Ανθολογία το αποδίδει στον Σιμωνίδη. Στη σελ. (1981), 231-34, υποστηρίζει ότι το επίγραμμα δεν γράφτηκε από τον Σιμωνίδη. Ο Erbse (1998) υποστηρίζει ότι ο Σιμωνίδης είναι ο συγγραφέας του επιγράμματος.

Ως προς την αρχαία παράδοση, σύμφωνα με την οποία ο Σιμωνίδης ήταν ο ποιητής των επιγραμμάτων στους Περσικούς Πολέμους, βλέπε Higbie (2010).

5. The epigram is first attested in Herodotus 7.228. The authorship of the epigram is debated, but does not affect my argument. I focus on the voice of the dead soldiers and the reception of their words, not on the author of the epigram. Herodotus does not mention its author, but later the Greek Anthology attributes it to Simonides. Page (1981), 231-34, argues that the epigram was not written by Simonides. Erbse (1998) argues that Simonides is the author of the epigram. On the ancient tradition according to which Simonides was the poet of epigrams on the Persian Wars, see Higbie (2010).

«Συμπληρώνοντας τα κενά, στο επίγραμμα των Θερμοπυλών», του Ιω. Ζιόγκα.

SPARSE SPARTAN VERSE: FILLING GAPS IN THE THERMOPYLAE EPIGRAM. By Ioannis Ziogas. Ramus 43 (2) p.1–19 © Aureal Publications 2014. doi:10.1017/rmu.2014.10)

480π.Χ., Μαντείο των Δελφών, και ένας χρησμός. Ο χρησμός της Πυθίας. Που όλα δείχνουν ότι, έκανε το Σπαρτιάτη βασιλιά να πάρει την τελική, μοιραία απόφασή του...

[7.220.4] ὑμῖν δ ̓, ὦ Σπάρτης οἰκήτορες εὐρυχόροιο, ἢ μέγα ἄστυ ἐρικυδὲς ὑπ ̓ἀνδράσι Περσεΐδῃσι πέρθεται, ἢ τὸ μὲν οὐχί, ἀφ ̓Ἡρακλέους δὲ γενέθλης πενθήσει βασιλῆ φθίμενον Λακεδαίμονος οὖρος.

οὐ γὰρ τὸν ταύρων σχήσει μένος οὐδὲ λεόντων ἀντιβίην· Ζηνὸς γὰρ ἔχει μένος· οὐδέ ἑφημί σχήσεσθαι, πρὶν τῶνδ ̓ἕτερον διὰ πάντα δάσηται.

[7.220.4] Εσάς, της Σπάρτης κάτοικοι, της όμορφα χτισμένης, νά τί σας περιμένει: ή τη μεγάλη πόλη σας, την ξακουστή, κουρσεύουν τα εγγόνια του Περσέα ή ετούτη ζει, μα θα πενθεί και ο λαός κι η χώρα του ήρωα Λακεδαίμονα τον σκοτωμένο βασιλιά, απ ̓του Ηρακλή τη ρίζα.

Κι αυτόν των ταύρων η ορμήνα τον κρατήσει δεν μπορεί ούτε και των λεόντων· του Δία έχει τη δύναμη ο Πέρσης· και κανένας δεν τονε σταματά, προτού την πόλη είτε το ρήγα της κάνει χίλια κομμάτια.

Python (as painter) - Jastrow (2006), https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=17236901

The Spartans had consulted the Oracle at Delphi earlier in the year. The Oracle is said to have made the following prophecy: "Residents of Sparta, either your glorious city will be plundered by the sons of Perseus, or the whole of Sparta will mourn the death of a king, a descendant of Hercules.

"Leonidas believed that the oracle referred to him, that this death, as a sacrifice, would save Sparta. After all, they believed that he was a descendant of Hercules and that the gods had chosen him to save Sparta. So he told the elders of Sparta that he would help the Athenians fight the Persians.-

«Κάτοικοι της Σπάρτης, είτε η ένδοξη πόλη σας θα λεηλατηθεί από τους γιους του Περσέα, είτε ολόκληρη η Σπάρτη θα θρηνήσει τον θάνατο ενός βασιλιά, απογόνου του Ηρακλή». Ο Λεωνίδας πίστευε ότι ο χρησμός αναφερόταν στον ίδιο και ότι ο θάνατός του, ως θυσία, θα έσωζε τη Σπάρτη.

Άλλωστε, πίστευαν ότι ήταν απόγονος του Ηρακλή και ότι οι θεοί τον είχαν επιλέξει για να σώσει τη Σπάρτη. Είπε λοιπόν στους πρεσβύτερους της Σπάρτης, ότι θα βοηθούσε τους Αθηναίους να πολεμήσουν τους Πέρσες.-

Τέλος επιβάλλεται να θυμόμαστε, ότι ναι μεν, επικράτησε να αναφέρονται στη Μάχη των Θερμοπυλών μόνο οι 300 του Λεωνίδα, οι οποίοι ήταν 300 Σπαρτιάτες, πεζοί με βαρύ οπλισμό, αλλά πήραν μέρος και άλλοι Πελοποννήσιοι: 500 από την Τεγέα, 500 από τη Μαντίνεια, 120 από τον Ορχομενό της Αρκαδίας, 1.000 από την υπόλοιπη Αρκαδία, 400 Κορίνθιοι, 200 από τον Φλειούντα,και 80 από τις Μυκήνες.

Από την υπόλοιπη Ελλάδα: 700 άνδρες από τις Θεσπιές και 400 από την Θήβα, ενώ οι Οπούντιοι Λοκροί έστειλαν όλους τους μάχιμους άνδρες τους και οι Φωκείς 1.000 άνδρες.-

Ωστόσο, σύμφωνα με τον Ηρόδοτο…

ΗΡΟΔΟΤΟΣ, 95. – ΙΣΤΟΡΙΕΣ 7.219.1 - 7.219.1

[7.219.1] Στους Έλληνες που ήταν στις Θερμοπύλες, ο μάντης Μεγιστίας, εξετάζοντας τα εντόσθια ενός ζώου, είπε ότι μαζί με την αυγή θα ερχόταν ο θάνατός τους. Ύστερα μερικοί αυτόμολοι τους είπαν πως οι Πέρσες τους περικύκλωναν. Τους το είπαν, όταν ήταν ακόμη νύχτα και τρίτοι ήρθαν να τους το πουν στρατιώτες, που ήταν σκοποί στα υψώματα την ώρα που χάραζε η μέρα. Τότε οι Έλληνες έκαναν σύσκεψη και οι γνώμες διχάστηκαν.

Άλλοι δεν ήθελαν να εγκαταλείψουν τη θέση τους και άλλοι είχαν την αντίθετη γνώμη. Μετά την σύσκεψη χωρίστηκαν. Άλλοι έφυγαν και πήγαν ο καθένας στην πολιτεία του και άλλοι με τον Λεωνίδα ετοιμάστηκαν να μείνουν.

[7.220.2] Λένε ότι ο ίδιος ο Λεωνίδας τους έδιωξε για να μη σκοτωθούν, αλλά γι᾽αυτόν και τους άλλους Σπαρτιάτες που ήταν εκεί, θα ήταν ατιμωτικό να εγκαταλείψουν τη θέση, που είχαν έρθει να φρουρήσουν. Η γνώμη την οποία εγώ ασπάζομαι είναι η ακόλουθη: ο Λεωνίδας, όταν είδε πόσο απρόθυμοι ήταν οι σύμμαχοι και πόσο δεν ήθελαν να ριψοκινδυνέψουν μαζί του, έδωσε διαταγή να φύγουν, έκρινε όμως πως θα ήταν ατιμωτικό να φύγει ο ίδιος.

greek-language.gr/digitalResources/ancient_greek/anthology/literature

Την τρίτη μέρα, ο Εφιάλτης οδήγησε τους Πέρσες πίσω από τους Έλληνες. Όταν το έμαθε αυτό, ο Λακεδαιμόνιος βασιλεύς Λεωνίδας (των Αγιαδών) αποδεσμεύει τις συμμαχικές δυνάμεις, για να οργανωθεί νέα άμυνα των Ελλήνων νοτιότερα, κρατώντας μαζί του στις Πύλες μονάχα επίλεκτες και εθελοντικές δυνάμεις, επιπλέον από τους θρυλικούς 300 Σπαρτιάτες, δηλαδή 900 με 1000 Περίοικους Λακεδαιμόνιους, ίσως μαζί και με Είλωτες (= απόγονοι κατακτημένων Αχαιών), 400 Θηβαίοι και 700 Θεσπιείς με επικεφαλής τον Δημόφιλο.

wikipedia.org/wiki/Μάχη_των_Θερμοπυλών

Try not to be even a little confused calling this water canal... ancient wall! This is not an ancient wall! First of all, this field of the picture was formed thousands of years later. The only that used to be there then, was sea! What you see is not than a narrow water canal, been made much later than the ancient time, in order to gather water from the hot springs of the place and lead it away. While -on both sides of the canal-the seen ground is obvious a kind of sedimentary soil formed as the sulfurous hot water springs of the “Hot Gates” flows through it and is often overflowing...

Hot Gates=Thermopylae from: thermo’=hot + py’les=gates. (Greek: Θερμές+Πύλες) Named after the sulfurous hot water springs of this place.

Ας προσπαθήσουμε να αποφύγουμε και την παραμικρή σύγχυση, από αυτό που βλέπουμε. Δεν είναι ό, τι απόμεινε από αρχαίο τείχος! Πρώτα απ’ όλα, η έκταση που βλέπουμε, σχηματίστηκε χιλιάδες χρόνια αργότερα.

Το μόνο που υπήρχε τότε εκεί, ήταν θάλασσα! Αυτό που βλέπουμε δεν είναι παρά ένα στενό κανάλι νερού, που κατασκευάστηκε πολύ αργότερα από την αρχαιότητα, για να μαζεύει νερό από τις θερμές πηγές του τόπου και να το οδηγεί μακριά.

Ενώ -και στις δύο πλευρές του καναλιού-το έδαφος που φαίνεται, είναι προφανές ότι είναι ιζηματογενές έδαφος που σχηματίστηκε με το πέρασμα των χρόνων, έτσι όπως το θειούχο ζεστό νερό των πηγών των Θερμοπυλών ρέει μέσα από αυτό και συχνά ξεχειλίζει.-

Λ.Τ. / L.T.