23 ερωτήσεις στο Δήμαρχο Λαμιέων

Όταν προεκλογικά ο Θύμιος Καραΐσκος μιλούσε για συναίνεση και συνεργασία, οι περισσότεροι πιστεύαμε ότι ακούμε μια από τα ίδια, όπως συνηθίζεται στις προεκλογικές ομιλίες. Όμως μέσα στον πρώτο χρόνο της θητείας του κατάφερε να αποδείξει ότι το εννοούσε. Οι συνεδριάσεις των Δημοτικών Συμβουλίων έχουν περάσει σε άλλο επίπεδο. Πιο πολιτισμένο, πιο συναινετικό, πιο δημιουργικό.

Όσοι τον "κατηγόρησαν" ότι κράτησε στο Δήμο ανθρώπους του Νίκου Σταυρογιάννη, εισέπραξαν την απάντηση ότι στο Δήμο δεν υπάρχουν «δικοί μας» και «δικοί τους», υπάρχουν εργαζόμενοι που όλοι αξιολογούνται με την αποδοτικότητά τους.

Πιστεύει πολύ στην προσωπική επαφή με τους δημότες και γι' αυτό όταν εκλέχτηκε Δήμαρχος Λαμιέων δεν κλείστηκε στο γραφείο του, αλλά σε καθημερινή βάση επιδιώκει να έχει επαφή με τον κόσμο, ώστε να ακούει από πρώτο χέρι τα προβλήματα των δημοτών.

Ο Θύμιος Καραΐσκος στην πρώτη του συνέντευξη για το 2021 στο LamiaReport, μας ανοίγει όλα τα χαρτιά του. Τον ρωτάμε αν μετά το Δήμο θα πάει για βουλευτής, αν του λείπουν οι δικαστικές αίθουσες, αν θα κάνει το εμβόλιο, τι θα ήθελε αλλά δεν πρόλαβε να κάνει τον προηγούμενο χρόνο, αλλά και τι του λένε οι δημότες στο δρόμο.

«Εύχομαι να ζήσω τη στιγμή που δεν θα χρειάζεται ο δημότης να δει το Δήμαρχο επιδιώκοντας τα αυτονόητα....», τονίζει μεταξύ άλλων ο Δήμαρχος Λαμιέων σε μια πολύ ενδιαφέρουσα και προσωπική συνέντευξη στον Δημήτρη Κωνσταντόπουλο και το LamiaReport.

Συνέντευξη

LR: Τι έχεις να ευχηθείς και τι προσδοκάς από τον καινούργιο χρόνο, που μόλις μπήκε;

ΑΠ: Ένα και μοναδικό πράγμα. Να πάρουμε πίσω τις ζωές μας. Να μπορούμε να αγκαλιαστούμε και πάλι. Να ξαναβρούμε τους ρυθμούς μας, τα βήματά μας. Είναι φοβερό πράγμα να πολεμάς με έναν αόρατο εχθρό. Είμαι βέβαιος ότι μέσα στο 2021 θα καταφέρουμε με τη βοήθεια της επιστήμης να απαλλαγούμεαπό την πανδημία. Μέχρι τότε, ως Δήμος, θα συνεχίσουμε να δίνουμετη μάχη σε όλα τα επίπεδα. Να είμαστε δίπλα σε όποιον δημότη μας έχει ανάγκη με κάθε τρόπο.

Θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στουςσυνεργάτες μου, ταστελέχη,τουςεργαζόμενους του Δήμου και φυσικά τουςεθελοντές που τα έδωσαν όλα, κυριολεκτικά, για να μπορέσουμενα αντιμετωπίσουμε αυτές τις πρωτόγνωρες και δύσκολες συνθήκες. Όμως όλοι θα πρέπει να αντιληφθούμε ότι τίποτα δεν πέρασε και για να πάρουμε τις ζωές μας πίσω, θα πρέπει να συνεχίσουμε τον αγώνα μας εναντίον του κορωνοϊού. Είδατε τι έγινε στην Ανθήλη και από τη μια στιγμή στην άλλη βρέθηκε σε περιορισμό κυκλοφορίας ένα ολόκληρο χωριό.

LR: Τι έκανε ο Δήμος την προηγούμενη περίοδο για την πανδημία;

ΑΠ: Ζούμε σε μία πρωτόγνωρη εποχή όπου σχέδια ανατρέπονται, δεδομένα τροποποιούνται, ακόμη και τα αυτονόητα αναζητούνται. Είμαστε υποχρεωμένοι να βαδίζουμε έχοντας σαν μπούσουλα μόνο αυτές καθ’ αυτές τις ανάγκες των πολιτών.Επανασχεδιάσαμε άμεσα όλο το μηχανισμό του δήμου με κατεύθυνση την ηλεκτρονική του λειτουργία. Μέσα σε λίγο χρόνο μπορέσαμε να κατακτήσουμε μία φιλική προς τον πολίτη διοίκηση του Δήμου και δημιουργία δομών, με προοπτική να αποτελούν το στυλοβάτη της λειτουργίας του.

Δημιουργήσαμε τη «Γραμμή του Δημότη», το πενταψήφιο 15188, που λειτουργεί όλο το 24ωρο για οποιοδήποτε πρόβλημα. Έτσι είμαστε δίπλα σε κάθε συμπολίτη μας που μπορεί να έχει ανάγκη. Πήραμε αποφάσεις, με τις οποίες στηρίζουμε στην πράξη τους επαγγελματίες, που δοκιμάζονται με τα απανωτά «lockdown». Επίσης με ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού μας Συμβουλίου ενισχύσαμετη ΜΕΘ του ΓΝ Λαμίας με μια πλήρως εξοπλισμένη κλίνη. Ταυτόχρονα, προσπαθήσαμε να ανταποκριθούμε στο σχεδιασμό της νέας πραγματικότητας για το δήμο με έργα και παρεμβάσεις, ανταποκρινόμενοι στις προκλήσεις των εποχών, επιδιώκοντας συγχρόνως να κερδίσουμε το χαμένο χρόνο και, προσδοκώντας τη μέρα που θα επανέλθουμε στην κανονικότητα, ο Δήμος μας να είναι έτοιμος, μεθοδικά και στοχευμένα, να ξεδιπλώσει το δικό του σχέδιο, για μία πόλη λειτουργική, μία πόλη φιλική στον πολίτη, έτσι όπως το έχουμε διακηρύξει μέχρι σήμερα. Είμαστε υποχρεωμένοι να βαδίσουμε στα δύσκολα. Άλλωστε από την αρχή είχαμε επιλέξει το δύσκολο δρόμο. Βασική μας προτεραιότητα είναι να διευρύνουμε την κοινωνική προστασία, να τονώσουμε την κοινωνική αλληλεγγύη και να θεραπεύσουμε τις επιπτώσεις της υγειονομικής κρίσης. Είναι ένα στοίχημα που δεν πρέπει να χαθεί.

LR: Το εμβόλιο για τον κορωνοϊό θα το κάνεις;

ΑΠ: Εννοείται. Μάλιστα έχω έρθει σε επικοινωνία με τον Διοικητή του Νοσοκομείου τον κ. Κολοκυθά και του είπα ότι μετά τους υγειονομικούς μας, όταν έρθει η σειρά των πολιτών και η δική μου σειρά ως πολίτη, είμαι στη διάθεσή τους για να κάνω το εμβόλιο, θέλοντας να δώσω το μήνυμα προς τους συμπολίτεςμας, ότι αυτός είναιο μοναδικός δρόμος για να βγούμε αλώβητοι από την πανδημία. Με την ευκαιρία αυτή θέλω να ευχαριστήσω εκ μέρους όλων των δημοτών, τους ήρωες της πρώτης γραμμής. Γιατρούς, νοσηλευτές, Εκαβίτες και όλους όσους είναι αντιμέτωποι καθημερινά με τον κορωνοϊό, βάζοντας σε κίνδυνο τη ζωή τους. Είμαστε ευγνώμονες για ό,τιέχουν κάνει και συνεχίζουν να κάνουν.

LR: Μετά από ένα χρόνο στο τιμόνι του δήμου είσαι ικανοποιημένος; Είναι όπως τα φανταζόσουν όπως ξεκίνησες;

ΑΠ: Από τη φύση μου είμαι γενικά ένας άνθρωπος που δεν βολεύεται στα δεδομένα. Όχι δεν είμαι ικανοποιημένος. Ποτέ δεν θα είμαι. Πάντα θα θέλω το κάτι παραπάνω. Μπορεί η πανδημία να έφερε τα πάνω - κάτω στον προγραμματισμό, με τεράστιες ανατροπές, όμως μέσα σε αυτές τις τρομερά δύσκολες συνθήκες παλέψαμε και δουλέψαμε σκληρά. Αυτό που σίγουρα μπορώ να πω και να δηλώσω ικανοποιημένος είναι ότι οι εργαζόμενοι και το στελεχιακό δυναμικό του Δήμου μας, που είναι στην πρώτη γραμμή, στάθηκε «κολόνα». Όμως η μάχη δεν τελείωσε. Παραμένουμε στο ίδιο μετερίζι δουλεύοντας με μεθοδικότητα για να επανασχεδιάσουμε τις κοινωνικές μας δράσεις, καθώς κανείς δεν γνωρίζει ποια θα είναι η πορεία. Αλλάξαμε και αλλάζουμε προτεραιότητες, προχωρήσαμε σε αναδιάταξη δυνάμεων, οργανώνουμε εντελώς διαφορετικά παραδοσιακές λειτουργίες της αυτοδιοίκησης, επικαιροποιούμε συνεχώς και αδιάλειπτα τις κοινωνικές μας παρεμβάσεις, μα συγχρόνως μετασχηματίζουμε τη διοικητική δομή του δήμου σε μία απολύτως λειτουργική δομή. Εύκολα μπορεί να καταλάβει κάποιος ότιαυτή η κρίση μας δίδαξε πολλά.

LR: Έχεις μετανιώσει για κάτι που έκανες ή δεν έκανες μέσα σε αυτόν τον ένα χρόνο;

ΑΠ: Συνήθως μετανιώνω γι’ αυτά που δεν πρόλαβα να κάνω. Για το κάτι παραπάνω. Όσα και να κάνω, όσα και να προγραμματίσω, ακόμη και όταν υπερβαίνω τα προγραμματισμένα, στο τέλος λέω… μήπως θα έπρεπε να κάνω και «αυτό»; Και στο τέλος «κακίζω» τον εαυτό μου… και προσπαθώ ακόμη περισσότερο την επόμενη φορά. Είναι μια εντελώς εσωτερική διαδικασία. Μια άμυνα του οργανισμού για να προσπαθώ περισσότερο.

LR: Τι έγινε φέτος και απογειώθηκε ο στολισμός της πόλης τα Χριστούγεννα;

ΑΠ: Δεν έγινε τίποτα παραπάνω από το αυτονόητο. Συγκροτημένο σχέδιο και ανθρώπους να το εφαρμόσουν. Μεράκι, θέληση, γνώση και ένα υπέροχο αποτέλεσμα με ελάχιστα χρήματα. Λιγότερα από κάθε άλλη χρονιά! Αυτή είναι άλλωστε και μια απόδειξη ότι οι ομάδες είναι αυτές που νικούν και όχι η σπατάλη πόρων και χρημάτων. Οι«παρέες γράφουν ιστορία», που έλεγε και ο αείμνηστος Σεραφείμ Φυντανίδης.

LR: Με την ΠΕΛ τι θα κάνεις;

ΑΠ: Η ΠΕΛ είναι ένα μεγάλο στοίχημα. Είναι θεσμός στα μάτια όλων των Λαμιωτών με τεράστιες προεκτάσεις.

Για εμάς η ΠΕΛ αποτελεί έναν αναπτυξιακό πυλώνα της πόλης και της περιοχής και έχουμε ζητήσει άμεσα να ολοκληρωθούν από την Πολιτεία οι διαδικασίες που είναι απαραίτητες για να εκκαθαρίσει το νομικό καθεστώς, για να μπορέσει ο Δήμος μας να παρέμβει και να σταματήσει την φθίνουσα πορεία των τελευταίων χρόνων. Αναμένουμε την ολοκλήρωση των πρωτοβουλιών της Πολιτείας και είμαστε εδώ, με συγκεκριμένο σχέδιο που επεξεργαζόμαστε ήδη, να δώσουμε στην Πανελλήνια Έκθεση Λαμίας, τη διάσταση και την αξία που έχει για τον τόπο μας. Εμείς παραμένουμε ακλόνητοι στις θέσεις μας και βεβαίως παραμένει αδιαπραγμάτευτο ένα στοιχείο, ότι δηλαδή ο Δήμος δε θα παραμείνει θεατής των εξελίξεων και ούτε πρόκειται να εκχωρήσει κάτι που του ανήκει.

LR: Το στοίχημα «Αμφικτυονίες»στο οποίο έχεις επενδύσει πολλά, θα υπάρξει αποτέλεσμα;

ΑΠ: Να βάλουμε λιγάκι τα πράγματα στη θέση τους. Ο Αναπτυξιακός Οργανισμός είναι ένα εργαλείο, όχι δικό μου εργαλείο αλλά της διαδημοτικής συνεργασίας. Ένα εργαλείο για να μπορέσουμε να ανταποκριθούμε στις σύγχρονες προκλήσεις που ξεπερνούν τα όρια ενός Δήμου.

Επιθυμούμε μέσα από τον αναπτυξιακό οργανισμό να αποκτήσουμε ταχύτητα. Ταχύτητα στην προετοιμασία και στις μελέτες, ταχύτητα στην εξυπηρέτηση αναπτυξιακών πρωτοβουλιών συνολικά με την αυτοδιοίκηση σε επίπεδο νομού. Το ότι κινηθήκαμε από τους πρώτους στην Ελλάδα προς αυτή την κατεύθυνση, δε σημαίνει ότι έχουμε κατά νου ένα διαφορετικό σύστημα διοίκησης του δήμου. Σημαίνει ότι θέλουμε να προλάβουμε τις εξελίξεις. Και κάτι το οποίο θα πρέπει να τονίσω σε όλους τους τόνους, το αποτέλεσμα δεν μπορεί να είναι μεμονωμένο στον αναπτυξιακό οργανισμό, αλλά το αποτέλεσμα θα πρέπει να είναι μετρήσιμο συνολικά στο Δήμο....Για παράδειγμα δεν κρινόμαστε διαφορετικά στο δήμο και διαφορετικά στη ΔΕΥΑΛ. Μπορεί η τελευταία να είναι μία επιχείρηση του Δήμου, είναι Δήμος όμως...

Το ίδιο συμβαίνει και με τον Αναπτυξιακό οργανισμό. Είναι ένα εργαλείο που εξειδικεύει, προετοιμάζει, υλοποιεί παρεμβάσεις, οι οποίες εκχωρούνται από το Δήμο και έρχεται να διευρύνει την συνεργασία της αυτοδιοίκησης. Αν έχουμε επενδύσει πολλά ή λίγα έχει σχέση με το τι περιμένουμε αλλά και τι έχουμε μπροστά μας να ανταποκριθούμε...Θεωρούσα και θεωρώ ότι είναι ένα αναγκαίο εργαλείο στις μέρες μας στα χέρια της τοπικής αυτοδιοίκησης και ως τέτοιο το μετράμε, το θέλουμε, το προσδοκούμε και δουλεύουμε γι’ αυτό, χωρίς να εγκαταλείψουμε τίποτα στην τύχη του.

LR: Αν θέλει να σε δει κάποιος δημότης, είναι εύκολο; Πως μπορεί;

ΑΠ: Πιο εύκολο δε γίνεται… Οι πόρτες μας είναι ανοικτές για τους δημότες και δεν είναι σχήμα λόγου. Με ένα τηλέφωνο, ένα email στη γραμματεία και στην πρώτη διαθέσιμη ημερομηνία θα είμαι εκεί, για να συζητήσουμε οτιδήποτε τον απασχολεί. Πιστεύω πάρα πολύ στην επαφή με τον δημότη και το επιδιώκω σε καθημερινή βάση. Ο Δήμαρχος και ολόκληρος ο Δήμος έχει «ανοιχτές πόρτες και ανοικτούς διαύλους επικοινωνίας» για όλους τους δημότες.

Όπως είπα και πριν, θέλοντας να συμβάλουμε στη διευκόλυνση των δημοτών μας, θέσαμε και σε λειτουργία έναν πενταψήφιο αριθμό ως Γραμμή του Δημότη, το 15188, στον οποίο μπορούν πλέον να απευθύνονται οι πολίτες για οποιαδήποτε θέματα έχουν σχέση με το Δήμο, είτε αυτό αφορά στη χορήγηση βεβαιώσεων ή άλλων εγγράφων, είτε αφορά στην αλληλεγγύη και στην βοήθεια απέναντι σε αυτούς που δοκιμάζονται, είτε αφορά στην εξυπηρέτησή τους για οποιοδήποτε θέμα.

Ήδη επεξεργαζόμαστε και στο αμέσως προσεχές χρονικό διάστημα θα το ανακοινώσουμε, στα πλαίσια της ψηφιοποίησης των υπηρεσιών του Δήμου, θα θέσουμε σε εφαρμογή μία ηλεκτρονική πλατφόρμα επικοινωνίας του δημότη, όχι μόνο με το Δήμαρχο και τους Αντιδημάρχους, αλλά και με όλες τις υπηρεσίες του Δήμου μας.

Μου δίνετε όμως την ευκαιρία να προσθέσω κάτι. Εύχομαι να ζήσω τη στιγμή που δεν θα χρειάζεται ο δημότης να δει το Δήμαρχο επιδιώκοντας τα αυτονόητα. Ο πολίτης να εξυπηρετηθεί, να βρίσκει τις απαντήσεις σε όλα τα ενδιάμεσα επίπεδα και κυρίως από τη λειτουργία των υπηρεσιακών μηχανισμών αλλά και των θεσμικών δομών του δήμου. Να του γίνει αχρείαστος δηλαδή ο Δήμαρχος. Να μην τον έχει ανάγκη. Αυτό προσπαθούμε να οργανώσουμε, αυτό παλεύουμε μέσα σε αυτές τις συνθήκες που διαμορφώθηκαν να προωθήσουμε. Έκτακτες συνθήκες, έκτακτες καταστάσεις, αλλά προσπαθούμε να εκμεταλλευτούμε αυτές τις καταστάσεις για να κάνουμε άλματα.

LR: Τι σου λέει ο κόσμος στο δρόμο;

ΑΠ: Κυρίως τα παράπονα στο δήμαρχο... Κυρίως για τις δυσκολίες της καθημερινότητας. Αυτά που τον προβληματίζουν, αυτά που τον απασχολούν. Μου αρέσει να αφιερώνω πολλές ώρες κάθε μέρα συζητώντας με τους πολίτες, όχι πίσω από ένα γραφείο και σε κάποια προκαθορισμένα ραντεβού, αλλά στους δρόμους, στις γειτονιές, στις αυλές. Εκεί ακριβώς παίρνεις τα μηνύματα και ξαναγεμίζεις τις μπαταρίες. Αυτό είναι κάτι που μου λείπει και προσπαθώ να βρω όλο και περισσότερο χρόνο για να είμαι έξω στις γειτονιές. Δεν μου αρέσει το μοντέλο του αποκομμένου δημάρχου, αλλά του δημάρχου που αφουγκράζεται την κοινωνία, που είναι δίπλα της και που παρακολουθεί από κοντά τις εξελίξεις. Δεν σας κρύβω ότι ήταν ιδιαίτερα χαρούμενη στιγμή για μένα, όταν, περπατώντας στην οδό Μιαούλη, βρέθηκα στην αυλή μιας μονοκατοικίας να πίνω καφέ με τους κατοίκους της γειτονιάς, ηλικιωμένοι οι πιο πολλοί, και να συζητάω μαζί τους επί ώρες.

LR: Το πιο περίεργο ρουσφέτι αίτημα;

ΑΠ: Δεν μπορώ να θυμηθώ κάποιο περίεργο ρουσφέτι. Για την ακρίβεια θεωρώ ότι στις μέρες μας τα «ρουσφέτια», με την παλιά έννοια του όρου, έχουν εκλείψει. Ο κόσμος έχει γίνει πιο ρεαλιστής, πιο καθημερινός, έχει εναρμονιστεί με την πραγματικότητα. Το να αποζητάει κάποιος να γίνει ένα έργο ή να διορθωθεί κάτι στη γειτονιά του δεν το θεωρώ ρουσφέτι αλλά κάτι το αυτονόητο. Το να ζητάει κάποιος εργασία για τον ίδιο ή για το παιδί του και είναι σε απόγνωση, για να φτάσει στο δήμαρχο, επίσης το θεωρώ απόλυτα φυσιολογικό. Το δικαίωμα σε ένα καλύτερο αύριο για τον καθένα προσωπικά είναι άλλωστε στη φύση μας. Πάντως αυτό είναι και η μαγεία της αυτοδιοίκησης, να αγγίζει τα προβλήματα του πολίτη. Στις επαφές μου με τους πολίτες, έχω μοιραστεί μαζί τους ιστορίες με χαρά αλλά και με συγκίνηση και πόνο.

LR: Η πιο δύσκολη στιγμή μέχρι τώρα;

ΑΠ: Δεν μπορώ να διακρίνω εύκολες και δύσκολες στιγμές. Όλες χρήζουν σοβαρής αντιμετώπισης για να υπάρξει και το ανάλογο θετικό αποτέλεσμα. Ωστόσο αν έπρεπε να ξεχωρίσω κάποια, αυτή θα ήταν μια στιγμή «εφιάλτης», αυτό της ανακοίνωσης του πρώτου lockdown λόγω Covid και της ευθύνης που επωμίστηκε κατόπιν αυτού και η τοπική αυτοδιοίκηση. Γνωρίζαμε ότι ήμασταν πολύ κοντά σε κάτι τέτοιο λόγω της κατάστασης σε παγκόσμιο επίπεδο, αλλά δεν παύει να είναι μια πολύ δύσκολη στιγμή και ιδίως, όταν εκείνη τη στιγμή σκέφτεσαι τις συνέπειες που μπορεί να έχει για τη κοινωνία και την οικονομία μας. Ο άνθρωπος δεν είναι πλασμένος για να κλείνεται σε τέσσερις τοίχους. Πολύ περισσότερο όταν αυτό συνοδεύεται από αβεβαιότητα για το μέλλον και όταν αναγκάζεται να το κάνει γιατί απειλείται η ίδια του η ζωή και η ζωή των αγαπημένων του.

LR: Η πιο χαρούμενη στιγμή;

ΑΠ: Πολλές οι χαρούμενες στιγμές. Στιγμές που βλέπεις ότι όλοι σου οι κόποι και οι θυσίες έχουν αποτέλεσμα. Στιγμές που δικαιώνεσαι για τις επιλογές σου. Αν έπρεπε να διακρίνω μία… είναι αυτή που σε πλησιάζει κάποιος δημότης, που δεν έχει κάτι να σου ζητήσει, που σου χτυπάει τον ώμο και σου λέει… Συνέχισε !!! Η απόλυτη δύναμη… η απόλυτη χαρά και ευτυχία. Και ευτυχώς μέχρι σήμερα, έχω πάρα πολλές τέτοιες στιγμές.

LR: Η συνεργασία τόσο σε επίπεδο Δημοτικού Συμβουλίου, αλλά και με τους κοινοβουλευτικούς, αυτοδιοικητικούς και τους λοιπούς εκπροσώπους φορέων του τόπου μας, πως είναι; Είναι στο επίπεδο που θα ήθελες;

ΑΠ: Από την αρχή ο Δήμος εγκαινίασε έναν ανοιχτό ορίζοντα συνεργασιών σε όλα τα επίπεδα. Πήρε πρωτοβουλίες, οργάνωσε συναντήσεις, προώθησε διαδικασίες, ζήτησε συμπαραστάτες, βρήκε συμπαράσταση.

Πιστεύω ότι η αυτοδιοίκηση είναι συνώνυμο με τη συνεργασία, τη συμπόρευση και τις συναινέσεις. Τα προβλήματα είναι κοινά και οι λύσεις σε αυτά είναι ίδιες και πολύ πιο σωστές και αποδεκτές όταν προέρχονται από διαδικασίες συναινετικές. Η συναίνεση, η σύνθεση και ο βαθύς διάλογος είναι τα στοιχεία τα οποία συνθέτουν τη «νέα εποχή» που θέλουμε να δημιουργήσουμε στο Δήμο Λαμιέων. Αυτό αποτυπώνεται με ενάργεια και στο Δημοτικό Συμβούλιο. Άλλωστε το έχουμε δηλώσει ανοιχτά και πριν και μετά τις εκλογές, άσχετα με τις όποιες προβλέψεις του νόμου και τις δυνατότητες που δίνει. Είμαστε ανοικτοί προς όλους και το εννοούμε. Αυτό πιστεύουμε, αυτό υλοποιούμε.

Αλλά η συνεργασία φυσικά επεκτείνεται και σε όλο το φάσμα της αυτοδιοίκησης. Έχουμε ένα ιδιαίτερα καλό κλίμα συνεργασίας με τον Περιφερειάρχη Φάνη Σπανό, αλλά και με όλους τους δημάρχους, όχι μόνο σε επίπεδο νομού αλλά και σε επίπεδο περιφέρειας. Παλεύουμε από κοινού τα μεγάλα θέματα. Προγραμματίζουμε από κοινού τη στρατηγική μας και τις παρεμβάσεις μας σε κρίσιμα θέματα, όπως είναι τα απορρίμματα.

Έχουμε έναν ανοιχτό διάλογο σε όλα τα επίπεδα με όλους τους κοινοβουλευτικούς από τους οποίους ζητάμε συμπαράσταση σε όλα τα θέματα, κυρίως τα μεγάλα. Νιώθω τυχερός για το επίπεδο της συνεργασίας που έχουμε. Νιώθω τυχερός για το σεβασμό με τον οποίο ο ένας απευθύνεται στον άλλο.

Με τους εκπροσώπους των φορέων έχουμε έναν ανοιχτό διάλογο σχεδόν για όλα τα θέματα. Έναν διάλογο στον οποίο μπορούμε να συμφωνούμε, μπορούμε να διαφωνούμε, μπορούμε να συνθέτουμε, μα προπάντων μπορούμε και συζητάμε. Μπορούμε να αναζητάμε τις καλύτερες λύσεις έχοντας κερδίσει ο καθένας στον απόλυτο σεβασμό του άλλου. Συζητάμε, συμφωνούμε, διαφωνούμε, συνδιαμορφώνουμε... Άλλωστε δεν είναι αυτοσκοπός μας η συζήτηση, αυτοσκοπός μας είναι το αποτέλεσμα το οποίο έχει πάντα μετρήσιμα χαρακτηριστικά. Επομένως για το επίπεδο της συνεργασίας, με όλους, να σας πω ότι καλύτερα δεν θα μπορούσε να είναι.

LR: Σε «κατηγορούν» ότι έχεις κρατήσει ανθρώπους του Σταυρογιάννη στις θέσεις τους. Ισχύει;

ΑΠ: Σε ένα δήμο δεν υπάρχουν άνθρωποι του Καραΐσκου, του Σταυρογιάννη, του Κοτρωνιά, του Ντελή, του Παπαδήμα... Υπάρχουν εργαζόμενοι, στελέχη, συνεργάτες, υπάρχουν άνθρωποι που συμφωνούν σε έναν κοινό στόχο και εκείνοι που διαφωνούν. Από την επομένη των εκλογών έχουμε πει ότι θα είμαστε η δημοτική αρχή όλων των Λαμιωτών....

Σε αυτή την περιγραφή μετέχουν και οι εργαζόμενοι του Δήμου. Ο ρόλος τους και η θέση τους επιβάλλουν υποχρεώσεις και δικαιώματα. Το έχω ξαναπεί και στο παρελθόν, στις δύσκολες συνθήκες που περάσαμε στηριχτήκαμε σε γερές πλάτες, που αυτές οι πλάτες είναι οι πλάτες των εργαζομένων στο Δήμο και ιδιαίτερα εκείνων που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή, όπως συνηθίζουμε να λέμε, που είναι στην καθαριότητα, στις κοινωνικές υπηρεσίες, στην καθημερινότητα. Έχουμε διακηρύξει και το κάνουμε πράξη, πως η υπηρεσιακή δομή του δήμου θα πρέπει να κινείται ανεξάρτητα από την οποιαδήποτε πολιτική του ηγεσία. Δεν μετράμε τα πρόσωπα και δεν θα το κάνουμε ποτέ. Μετράμε το αποτέλεσμα και την αποτελεσματικότητα. Αυτά θέλουμε να βελτιώσουμε σε όλα τα επίπεδα.

LR: Ισχύει ότι θα πας για βουλευτής μετά τα 8 χρόνια στο Δήμο;

ΑΠ: Με μια λέξη… Κατηγορηματικά και ΟΧΙ. Αλλά τι μου λέτε τώρα; Υπάρχουν δηλαδή άνθρωποι που σκέφτονται για μένα, χωρίς εμένα; Υπάρχουν δηλαδή άνθρωποι που θέλουν να με απομακρύνουν από αυτό που θέλω να κάνω, από αυτό που το αγαπώ πολύ, γιατί πρόκειται για τον εγγύτερο θεσμό κοντά στον πολίτη; Ακούστε. Η αυτοδιοίκηση για μένα είναι ένας μεγάλος στίβος. Η επιλογή δεν ήταν τυχαία. Επέλεξα να είμαι κοντά στον Πολίτη σε έναν τόπο που ζουν οι φίλοι μου, η οικογένειά μου, τα παιδιά μου και τα εγγόνια μου, στον τόπο που θέλουμε να κάνουμε καλύτερα τα πράγματα, σε έναν τόπο που θέλουμε να βάλουμε ένα λιθαράκι. Το μόνο που με απασχολεί είναι να είμαι ωφέλιμος και αποτελεσματικός γι’ αυτό τον τόπο και για τους ανθρώπους του. Και αυτό αναμφισβήτητα ο θεσμός του Δημάρχου το υπηρετεί.

LR: Πιστεύεις ότι τα οκτώ χρόνια αρκούν για κάποιον σε ένα αξίωμα;

ΑΠ: Αν και η λέξη «αξίωμα» που αναφέρατε δεν μου ηχεί εύηχα, θα απαντήσω για τον θεσμό του Δημάρχου που με αφορά.

Επειδή έχω πει ότι Αυτοδιοίκηση σημαίνει προσφορά στο τόπο σου και τους ανθρώπους του, θεωρώ ότι η θητεία του Δημάρχου δεν μετριέται με τα χρόνια, αλλά με την ολοκλήρωση του έργου του και όταν «δώσει όσα μπορούσε να δώσει» και να προσφέρει αυτά που μπορεί στον τόπο και στους δημότες του.

Θεωρώ μεγάλη υπόθεση τη στιγμή που ένας αιρετός θα κατανοήσει πότε έφτασε η ώρα να αποχωρήσει. Που θα κατανοήσει ότι έχει ολοκληρώσει το έργο του και θα αφουγκραστεί την κοινωνία, που θα του γνέψει είτε ότι δεν τον αποδέχεται, είτε ότι την κούρασε. Θυμίζω αυτό που είχε τονίσει τον 5ο π.Χ. αιώνα ο τραγικός ποιητής Αγάθων, «Τον άρχοντα τριών δει μέμνησθαι: Πρώτον ότι ανθρώπων άρχει. Δεύτερον ότι κατά νόμους άρχει. Τρίτον ότι ουκ αεί άρχει». Εναλλαγή προσώπων και αποχώρηση τη σωστή ώρα και να παίρνει την σκυτάλη κάποιος με νέες ιδέες και περισσότερη όρεξη.

LR: Σου λείπουν οι δικαστικές αίθουσες;

ΑΠ: Πολύ. Είναι το μεγάλο «κενό» που έχω στη ζωή μου. Σκιρτά η καρδιά μου όταν περνάω την οδό Καποδιστρίου ή τη Λεωφόρο Αλεξάνδρας που βρίσκεται ο Άρειος Πάγος. Άλλωστε τόσες δεκαετίες μέσα σε αυτές δεν θα μπορούσε να είναι και αλλιώς. Χαίρομαι όμως, που νέοι άνθρωποι παίρνουν επάξια τα σκήπτρα και δίνουν μια άλλη δυναμική στη δικαιοσύνη και μάλιστα σε τόσο δύσκολους καιρούς. Μου αρέσει και τη «βρίσκω» να συζητάω μαζί τους, να ανταλλάσσω νομικές και όχι μόνο απόψεις. Όποτε βρίσκω χρόνο το κάνω. Είναι κάτι που με ξεκουράζει.

LR: Είσαι προληπτικός ;

ΑΠ: Πιστεύω στην τύχη αλλά κυρίως στη λογική και στον προγραμματισμό. Στο τέλος επιβεβαιώνομαι θεωρώντας ότι τίποτα τελικά δεν είναι τυχαίο. Δύσκολες συγκυρίες και απρόσμενοι παράγοντες μπορούν να υπάρξουν. Αλλά ο μακροχρόνιος προγραμματισμός και η επίπονη εργασία πάντα φέρνει τα πολυπόθητα αποτελέσματα. Από τον πατέρα μου «κληρονόμησα» τη φράση «μην απογοητεύεσαι ποτέ, γιατί όλα τα πράγματα για κάποιο λόγο γίνονται και πάντα για το καλό».

LR: Τι σε κάνει να θυμώνεις;

ΑΠ: Αδιαμφισβήτητα… το ψέμα. Το ψέμα ανεξάρτητα από τον λόγο που ειπώθηκε και ανεξάρτητα από τους σκοπούς που εξυπηρετεί. Η ειλικρίνεια θεωρώ ότι ανοίγει διάπλατα τις κοινωνικές σχέσεις και την ψυχή μας προς το συνομιλητή μας. Δεν υπάρχει άλλωστε αλήθεια που να είναι πιο δύσκολη από το μικρότερο ψέμα. Όταν υπάρχει ειλικρίνεια, όλα μπορούν να διορθωθούν.

LR: Αθλείσαι;

ΑΠ: Αγαπάω πολύ τον αθλητισμό αλλά δυστυχώς ο χρόνος που έχω στην διάθεσή μου δεν μου επιτρέπει να επικεντρωθώ όσο θα ήθελα σε αυτόν. Ωστόσο βαδίζω πολύ και σε καθημερινή βάση. Για την ακρίβεια ξυπνάω χαράματα, βάζω τις φόρμες μου και κάνω μερικά χιλιόμετρα. Αν οι συνθήκες το επιτρέπουν κάνω το ίδιο πολλές φορές και αργά το βράδυ. Είναι υπέροχο να περπατάς στην πόλη. Να ανακαλύπτεις γωνιές που δεν μπορείς να διακρίνεις μέσα από το αυτοκίνητο.

LR: Είσαι εργασιομανής ;

ΑΠ: Ίσως να είμαι και ο ορισμός του εργασιομανούς. Αυτό τουλάχιστον μου προσάπτουν οι φίλοι, η οικογένειά μου και όσοι με ξέρουν καλά. Εγώ δεν μπορώ να το διακρίνω.

Έτσι έχω μάθει για πολλά χρόνια… από τότε που ήμουν ακόμη φοιτητής. Και να σας πω και κάτι; Δεν με ενοχλεί καθόλου. Αντιθέτως «τρέφομαι» μέσα από αυτή την πολύωρη διαδικασία. Δεν το θεωρώ καν εργασία, αλλά κομμάτι της καθημερινότητάς μου. Κάποιοι εκπλήσσονται που με βλέπουν να δουλεύω σε αυτούς τους ρυθμούς... Πριν λίγο διάστημα αργά το βράδυ ήμουν στο Δημαρχείο, χτυπούσε επίμονα ένα τηλέφωνο και έτρεξα να το σηκώσω. Όταν το σήκωσα από την άλλη άκρη της γραμμής ακούω έναν πολίτη να λέει.... Το Δήμαρχο θέλω.... Του απαντώ: Πείτε μου, ο Δήμαρχος είμαι.... Ένιωσε έκπληξη και αντέδρασε: «….Καλά, με κοροϊδεύεις; Σιγά μην είσαι ο Δήμαρχος….» και έκλεισε το τηλέφωνο....Θέλω να σας πω ότι άλλοι νιώθουν την έκπληξη και όχι εγώ που έχω συνηθίσει...

LR: Πως χαλαρώνεις; Τι κάνεις στον ελεύθερο χρόνο σου;

ΑΠ: Τον ελάχιστο λοιπόν ελεύθερο χρόνο προσπαθώ να τον επενδύω σε ασχολίες που με χαλαρώνουν και σε νορμάλ καταστάσεις (προ κορωνοϊού) μου αρέσει να πηγαίνω σινεμά, να διαβάσω ένα βιβλίο ή να χαλαρώνω με ένα ποτό με φίλους. Τώρα είμαι από τους τυχερούς, όπου ως ευτυχής «παππούς», έχω την εγγονή μου για να περνάω μαζί της κάποιες όμορφες στιγμές …