Φθιώτιδα: Από το «κρατητήριο» στα χέρια του Δήμου Μακρακώμης

Πολλές ανάλογες περιπτώσεις δεν προβλέπονται από το νόμο περί ευζωίας, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να γίνουν άμεσες ενέργειες για την προστασία των ζώων…

«Σε καλά χέρια» βρίσκεται από το μεσημέρι της Τετάρτης (28/9) το σκυλάκι που ξέμεινε στο ΑΤ Σπερχειάδας, καθώς ο ιδιοκτήτης του έπρεπε να νοσηλευτεί σε Νοσοκομείο της Αθήνας.

Το κενό που υπάρχει στη νομοθεσία και η δυσκαμψία των δημόσιων υπηρεσιών να αναλάβουν πρωτοβουλίες ή ευθύνες ξεπεράστηκαν με την ενέργεια του Αναπληρωτή Δημάρχου Μακρακώμης, Πάνου Κοντογεώργου να πάρει με δική του ευθύνη το σκυλάκι από το… κρατητήριο.

Μέχρι εκείνη την ώρα βέβαια οι αστυνομικοί έκαναν ότι καλύτερο μπορούσαν για κείνο, αλλά δεν ήταν δυνατόν να το κρατήσουν στο Τμήμα!

Επειδή επρόκειτο για δεσποζόμενο σκυλάκι, που υπάρχει οπωσδήποτε η υποχρέωση να επιστραφεί και πάλι στον ιδιοκτήτη του, όταν με το καλό αυτός επιστρέψει από το Νοσοκομείο, δεν υπήρχε προβλεπόμενη ενέργεια που να σε καλύπτει και νομικά έναντι οποιουδήποτε ατυχήματος μπορεί να συμβεί στο συμπαθέστατο τετράποδο!

Δεν είναι βέβαια η χρηματική αξία του ζώου, αν και πρόκειται για ακριβή ράτσα, αλλά η συναισθηματική του αξία, καθώς είναι απόλυτα δεμένο με το αφεντικό του, που μέχρι πρότινος το κουβαλούσε παντού μαζί του.

Ο κ. Κοντογεώργος λοιπόν υπέγραψε σχετικό χαρτί παραλαβής, αναλαμβάνοντας την ευθύνη της φύλαξής του, πριν το παραδώσει στον ειδικό εκπαιδευτή με τον οποίο συνεργάζεται ο Δήμος.

Τι θα γινόταν όμως το σκυλί αν ο κ. Κοντογεώργος φοβόταν να πάρει την ευθύνη για ένα ζώο που ανήκει σε κάποιο δημότη; Ο ίδιος τρέχει συνεχώς για να εξασφαλίζει τροφή στα αδέσποτα και σε συνεργασία με τον άνθρωπο που τα συλλέγει, μεριμνά για τη στείρωσή τους και την επανένταξή τους στο φυσικό τους περιβάλλον, όπως τον υποχρεώνει ο νόμος.

Αυτά για τα αδέσποτα…

Τι τύχη θα έχει όμως το επόμενο δεσποζόμενο ζώο; Αν ο ιδιοκτήτης του πεθάνει ξαφνικά; Καθίσταται αδέσποτο ή παραμένει στην ιδιοκτησία των κληρονόμων του, που μπορεί να κάνουν αποδοχή κληρονομιάς ακόμη και μετά από χρόνια;

Τι θα γίνει με τα ζώα που έχει κάποιος ο οποίος συλλαμβάνεται; Ποιος γνωρίζει αν θα είναι για ώρες, μέρες ή για χρόνια μακριά από το σπίτι του και αν θα έχει άτομα που υποχρεούνται να αναλάβουν τα κατοικίδιά του; Αυτά είναι αδέσποτα για να γίνουν ενέργειες που προβλέπει ο νόμος περί ευζωίας;

Ως δημοσιογράφοι έχουμε καταγράψει επίσης περιστατικά ζώων που βρεθήκαν σε τροχαία ατυχήματα και οι ιδιοκτήτες τους τραυματίστηκαν. Οι τραυματίες μεταφέρονταν στο Νοσοκομείο και ψάχναμε υπηρεσία για να αναλάβει την προσωρινή φύλαξή τους!

Δυστυχώς τα παραπάνω είναι σχεδόν καθημερινά προβλήματα που προκύπτουν με ζώα, για τα οποία όμως δεν υπάρχει ξεκάθαρη πρόβλεψη. Το αόριστο, «υπεύθυνος είναι ο Δήμος», είναι εξαιρετικά γενικό και σε κάποιες περιπτώσεις υπάρχουν άλλοι νόμοι που σου απαγορεύουν πρωτοβουλίες. Κοινώς μπορεί να πας να κάνεις το καλό και να βρεθείς κατηγορούμενος!

Σε μεγάλους Δήμους, συμπεριλαμβανομένου και της Λαμίας υπάρχει ένα Κυνοκομείο, το οποίο ενδεχομένως να μπορούσε να φιλοξενήσει προσωρινά ένα ζώο, δεν υποχρεώνεται όμως από κάπου και υπάρχει ο κίνδυνος να κολλήσει κάποια αρρώστια ή να τραυματιστεί από άλλο ζώο. Άρα με ποιο δικαίωμα θα θέσεις σε κίνδυνο ένα υγιέστατο ζώο;

Σε κάποιες περιοχές υπάρχουν ειδικά «ξενοδοχεία ζώων», από ποιο "κωδικό" όμως θα πληρώσει ο Δήμος τη φιλοξενία του; Και σε μικρούς και απομακρυσμένους Δήμους που θα βρεθεί τέτοια πολυτέλεια; Και πως θα μεταφερθεί εκεί με ασφάλεια; Αν βρεθεί εθελοντής, ποιος τον προστατεύει από ένδικα μέσα που θα ασκήσει ο ιδιοκτήτης του ζώου αν θεωρήσει ότι αυτό δεν πέρασε καλά μαζί του ή τραυματίστηκε;

Αυτά κι άλλα πολλά είναι τα ερωτήματα που βγαίνουν από τη μικρή εμπειρία μας για την προστασία των ζώων και αποδεικνύουν ότι πρέπει να προβλεφθούν αρκετά περισσότερα στο νόμο περί ευζωίας. Το αίσθημα φιλοζωίας από μόνο του, ΔΥΣΤΥΧΩΣ δεν είναι αρκετό…