Τάσος Λάππας: Ο «Iceman» Έλληνας οδηγός του Αρκτικού Κύκλου

Ο Τάσος Λάππας κατάγεται από την Καρδίτσα, δουλεύει ως οδηγός νταλίκας στον Αρκτικό Κύκλο στον Καναδά και διηγείται τη δύσκολη καθημερινότητά του.

Ο Τάσος Λάππας είναι ο μοναδικός Έλληνας που οδηγεί νταλίκα στις παγωμένες λίμνες του Αρκτικού Κύκλου στον Καναδά. Όπως λέει, μάλιστα, στο Newsbomb.gr αναγκάστηκε να φύγει από την Ελλάδα την περίοδο της κρίσης, ψάχνοντας για μια καλύτερη δουλειά.

Είναι μόνος του εκεί. Μένει σε ένα φορτηγό για μήνες, μακριά από τους δικούς του ανθρώπους. «Πρέπει να είσαι δυνατός και ψυχολογικά και σωματικά για να τα καταφέρεις», λέει, όμως ο Τάσος Λάππας είναι εκεί, καθημερινά στη νταλίκα του και εργάζεται. Πολλές φορές και σε συνθήκες, δύσκολες, σκληρές, απάνθρωπες. Άλλωστε, μόνο έτσι μπορεί να χαρακτηριστεί το να μην μπορεί να κάνει μπάνιο για μέρες. Χρειάζεται, όμως, και πολλή προσοχή. Ας δούμε, λοιπόν, ποιος είναι ο «Iceman» του Αρκτικού Κύκλου.

Πώς πήρατε την απόφαση να φύγετε για να οδηγείτε στην άλλη άκρη του πλανήτη;

«Πήρα την απόφαση να φύγω από την Ελλάδα την περίοδο της κρίσης, όπως αρκετοί. Έψαξα να βρω μία καλύτερη δουλειά για να μπορέσω να αντεπεξέλθω στις υποχρεώσεις που έτρεχαν στην Ελλάδα. Έτσι, ήρθα στον Καναδά».

Πώς είναι η ζωή ενός οδηγού νταλίκας που πηγαινοέρχεται σε ένα τόσο απομονωμένο μέρος;

«Η ζωή είναι δύσκολη. Συνθήκες επιβίωσης, ψυχολογία, δεν είναι εύκολο να είσαι μακριά. Πρέπει να είσαι δυνατός ψυχολογικά. Πρέπει να είσαι δυνατός σωματικά. Δεν πρέπει να έχεις απαιτήσεις, όπως το να κάνεις μπάνιο κάθε μέρα. Δεν γίνεται αυτό. Έχει τύχει και 20 μέρες να μην κάνω μπάνιο. Όχι ότι συμβαίνει συνέχεια, αλλά δεν έχω το μπάνιο μου κάθε μέρα. Θα το έχω κάθε 4 με 5 μέρες σε γενικές γραμμές, αν είμαι τυχερός. Επίσης, το φαγητό μου θα το χαρακτηρίσω άθλιο. Δεν έχω μαγειρευτό φαγητό, σπιτικό φαγητό. Μένεις σε ένα φορτηγό και έξω έχει -30 ή -40 βαθμούς και χρειάζεσαι τουαλέτα, είναι πολύ δύσκολο. Σκεφτείτε τους καταδρομείς στις Ειδικές Δυνάμεις».

Οδηγείτε πάνω στη λίμνη, ποιες είναι οι δυσκολίες που υπάρχουν γενικά;

«Το να οδηγείς πάνω σε μία παγωμένη λίμνη, από τη στιγμή που ακολουθείς τους όρους του πώς πρέπει να οδηγείς και τι πρέπει να κάνεις, μηδενίζεις και τους κινδύνους. Όπως γίνονται τα λάθη στον δρόμο, κάπως έτσι αν γίνουν τα λάθη και εδώ έρχονται οι κίνδυνοι. Σίγουρα ψυχολογικά το να νιώθεις ότι κάτω από τον πάγο υπάρχει νερό και ένα βάθος περίπου 100 μέτρων είναι σοκαριστικό. Απλά δεν το σκέφτεσαι και τηρείς τους όρους, όπως στον δρόμο με τον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας. Δυσκολία υπάρχει με τις βλάβες. Αν πάθεις βλάβη πάνω στη λίμνη, υπάρχει θέμα εκεί».

Για να πάει κάποιος στον Αρκτικό Κύκλο, τα λεφτά είναι αρκετά, σωστά;

«Τα λεφτά είναι καλά, σίγουρα. Δεδομένης της επικινδυνότητας και της δυσκολίας που έχει η φύση της εργασίας, σίγουρα τα λεφτά πρέπει να είναι ικανοποιητικά. Σίγουρα κάτι χάνεις και κάτι κερδίζεις».

Πόσα χρόνια κάνετε αυτή τη δουλειά εκεί και πόσο συχνά λείπετε από την οικογένειά σας;

«Φέτος, κάνω την όγδοη σεζόν και λείπω περίπου επτά μήνες κάθε χρόνο. Δεν είναι εύκολο. Μια περίοδο έλειψα και δύο χρόνια».

Θα συνεχίσετε για πολλά χρόνια ακόμη να εργάζεστε στον Αρκτικό Κύκλο ή κάποια στιγμή θα έρθετε μόνιμα στην Ελλάδα;

«Μεγαλώνουμε, κουραζόμαστε και σίγουρα κάποια στιγμή θα επιστρέψω μόνιμα στην Ελλάδα».