Στον Διονύση της καρδιάς μας...

... και ξαφνικά ο ήχος της μουσικής έγινε ο ήχος της σιωπής....

Διονύση λατρεμένε φίλε και ραδιοφωνικέ συμπορευτή , εκείνα τα φωτεινά χρόνια της ραδιοφωνικής άνοιξης στο ρηξικέλευθο αντισυμβατικό ριζοσπαστικό ελπιδοφόρο starfm τότε....

Με την ευαίσθητη και διορατική ματιά του Διονύση παρουσιάζαμε μαζί και "αντάμα" την εκπομπή "Βλέποντας και ακούγοντας"....

Η μαγεία της θέασης μιας κινηματογραφικής ταινίας με την αρμονική συνύπαρξη μουσικής εξαίσιας με στόχο κατ' ευθείαν την καρδιά του ακροατή...

Πόσα χρόνια πριν .. πόσες αναμνήσεις με ουσία, ήθος, δημιουργική ενέργεια και παιδιά που πίστεψαν και λάτρεψαν αυτό που με πάθος πυρπολούσαν...το Ραδιόφωνο..ο Δημήτρης ... ο Διονύσης..ο Γιώργος.. η Αφροδίτη.. η Εύα.. η Ηρώ.. η Βάσω.. ο Νίκος και όλα τα παιδιά εκεί .. στην σημαδιακή Πλατεία Ελευθερίας.. μεταφορικά και κυριολεκτικά....

Ο Διονύσης μια ατελείωτη γαλήνια θάλασσα γνώσης.. ευαισθησίας δασκάλου.. αέναος εραστής της μουσικής και των ήχων της ζωής...

Διονύση της καρδιάς.. του μυαλού.. του Ήθους.. της αναγνώρισης και της εκτίμησης όσων είχαν την ευεργετική τύχη να εισπράττουν την αύρα της παρουσίας και της αδέσμευτης πολιτιστικής και προοδευτικής ΣΟΥ παρουσίας στην ζωή της πόλης...

Όλα όσα γράφω δεν είναι μια "θρηνωδία δημοσιότητας"..... αλλά μια ελεγεία καρδιάς για τον Απόντα ... αλλά μια μικρή ελεγεία για τον παντοτινό Διονύση της γαλήνιας θάλασσας των ανθρώπινων συναισθημάτων που αφειδώλευτα χαρίζει..(ναι... ναι.. χαρίζει και όχι .. χάριζε..!!)
Διονυσιακέ Διονύση.. το έργο ΣΟΥ είναι πάντα ΕΔΩ και γιαυτό και ΕΣΥ ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΠΑΡΩΝ.....

Τα κύματα στις Δαλματικές Ακτές αγρίεψαν στο άκουσμα της φυγής ΣΟΥ ......(πάντα ξέρεις το "γιατί" .. και πως παρεμβαίνουν οι Δαλματικές ακτές..και το μοιράζεσαι με την λατρεμένη σου Φίλια..)...

Πάνος Αγγελόπουλος